•Guess What? ~Shawn Mendes

~One~

Hayır, hayır! Bu gördüklerim doğru olamazdı, değil mi? Hayatımda ilk kez yaptığım bir şeydi ve sonucu bu muydu? İnanamayarak gözlerimi sıkıca kapattım ve başımı iki yana hızlı bir şekilde salladım. O lanet partinin başıma neler getireceğini bilseydim asla Lily'nin şeytan gibi aklımı çelmesine izin vermezdim ve evimde oturup kimya sınavıma çalışırdım. Kaşlarımı çatıp o geceyi düşündüm.

"Lütfen, Carly. Bu sefer kötü bir şey olmayacak. Biraz eğlenip döneceğiz. Ben sana evcil hayvanımmışsın gibi göz kulak olacağım. Söz veriyorum." 

Yalvaran bakışları ile bana baktığında, elimdeki Thomas Hardy'nin Çılgın Kalabalıktan Uzak kitabının, kaldığım sayfasına ahşap ayracımı sıkıştırıp yatağımın üzerine bıraktım. Lily'nin istediği şey ile okuduğum kitabın adının ne kadar zıt olduğunu düşünüp onun küçük suratına baktım.

"Lily, ertesi gün sınavımız var ve sen partiden bahsediyorsun. Tanrı aşkına, kendine gel! Şurada mezun olmamıza 1 yıl kalmışken partilerle uğraşamayız. Ben o işleri bırakalı çok oldu."

En son katıldığım parti beynimde canlanıyordu. 9.sınıftaydım. Kendimi kaybedip üst sınıflardan hoşlandığım çocuk, Liam'ın üzerine kustuğumda sabahında kendimi tüm sosyal medya hesaplarından engellenmiş bir şekilde bulmuştum. O anları hatırladıkça kendimden utanıyordum. Yüzümü buruşturarak Lily'e döndüm:

"Hayır Lily. Parti falan yok."

Verdiğim cevapla yüzündeki gülümseme yerini memnuniyetsizliğini belirten bir ifadeye bırakmıştı:

"Anlamıyorsun, partide neredeyse her dersi birlikte aldığımız Cameron da olacak. Eğer benimle partiye gelirsen..."

Sunacağı hiçbir vaat ilgimi çekmiyordu. Yatağa bıraktığım kitabımı tekrar elime alıp ayracın olduğu sayfayı açtım ve sanki umurumdaymış gibi sordum:

"Evet, seninle birlikte partiye gelirsem?"

Sıcak elleri ile kitabın üzerinde olan ellerimi tuttu:

"Eğer benimle gelirsen matematik öğretmeni bay Davis'ten seni dersten geçirmesi için bir proje ödevi isteyeceğim."

Bay Davis, öğrencileri sınavlarda çok zorlardı ve ben de annemler evde olmadığı halde onun Los Angeles'tan gelen akrabalarının sürekli gürültü yapan çocukları yüzünden sınava iyi hazırlanamamış ve düşük not almıştım.

Bay Davis'in Lily'e karşı bir sempatisi vardı ve Lily bunu isterse bay Davis kesinlikle kabul ederdi. Beni nasıl ikna edeceğini çok iyi biliyordu. Bakışlarımı kitaptan çekerek heyecanla Lily'e baktım:

"Kızım, beni nasıl ikna edeceğini çok iyi biliyorsun. Tamamdır, bu gece ortalığı yıkacağız."

Sevinçle ellerini çırpıştırırken ayağa kalkmış dans ediyordu. Daha doğrusu edemiyordu. Can çekişen bir köpek yavrusu gibiydi. Bu hali beni güldürüyordu. Dans etmeyi bırakıp tekrar yatağıma oturdu. Çok büyük bir sorun varmış gibi düşünceli bir yüz ifadesi ile dudaklarını kemiriyordu.

"Peki partide ne giyeceğiz?"

Acele ile oturduğu yerden kalkmış ve ahşap beyaz gardrobumu açmıştı. Tuhaf düşünme sesleri çıkararak asılı kıyafetlerime bakıyordu.

"Ah bu olmaz, çok resmi. Bu da olmaz, çömezlerin partide giydiği kıyafetlerden. Bunun rengi de köpeğimin akşam yemeği sonrası dışkısının rengine benziyor. Bu belki idare edebilir. Sanırım...buldum."