•Guess What? ~Shawn Mendes

~Final Chapter~ 🍀

"Ağlama artık. Buna alışman gerek."

Gözyaşlarımı sildim. Bu duruma alışmam gerektiğini ben de biliyordum ama alışamıyordum işte.

"Çok tuhaf geliyor. Kendimi eksik hissediyorum. Bu hissi tarif edemem. Etsem bile anlayamazsın."

Elimdeki, bunun kaçıncı olduğunu saymadığım, ıslanmış peçeteyi parçalarına ayırıyordum.

"Ama onların sana ihtiyaçları var. Seni ağlarken görürlerse bu iyi olmaz."

"Daha küçücükler. Bunu hatırlayacaklarını bile sanmıyorum.Sadece...biraz zamana ihtiyacım var."

"Küçücükler mi? Artık 2 haftalıklar ve kocaman oldular."

Peçeteyi bırakıp doğruldum ve sırtımı yatağın başlığına dayayıp bana uzattığı minik bebeği kucağıma aldım.

"Carry seni özlemiş."

Gözlerimi devirdim.

"Saçmalama, Shawn. Bu Luke. Carry'nin kaşları daha sarı. Ayrıca tek yumurta ikizi bile değiller. Hala ayırt edemiyorsun."

"Şaka." dedi ve gülümsedi.

Böyle söyleyeceğini tahmin etmiştim. İnanmış gibi başımı salladım.

Bebekler artık benden bağımsızlardı ve bu beni üzüyordu. Her hareketlerini onlar karnımdayken hissederdim ama artık öyle değildi. İçimde büyük bir boşluk vardı.

"Acıkmış mıdır sence?" diye sordum.

"Ağlamıyor. Acıksa ağlardı herhalde."

"Haklısın. Ağlamasını beklemesek mi?"

"Ama ya toksa. Gece üzerime kusmuşlardı. Yine kussunlar istemiyorum. Bu konuda sana benziyorlar."

"Hak edenler kusmuklarımızdan nasiplerini alıyor." deyip göz kırptım.

Sinir olacağını düşünmüştüm ama gülümseyerek bana bakıyordu.

"Bizi bırakmadığın için mutluyum."

Ben de mutluydum. Öleceğimi düşünüyordum ama hayattaydım.

2 hafta süren hastane serüvenimiz iki gün önce sona ermişti. Anlattıklarına göre çok kan kaybettiğim için birkaç gün yoğun bakımda kalmışım.

Ben kendime gelene kadar Shawn da bebeklerin cinsiyetini öğrenmemişti. Uyandığımda birlikte öğrendik. Nedense ikisinin de kız ya da ikisinin de erkek olacağını düşünüyordum ama öyle olmamıştı. Biri kız biri erkek, Shawn Mendes'ten iki çocuğum vardı. Carry ve Luke.

Teresa konusuna gelecek olursak, ben yoğun bakımdayken okulun güvenlik kameralarının kayıtlarına bakıp neler olduğunu öğrenmişlerdi.
Düşmem kendi hatam olabilirdi. Sonuçta beni o itmemişti. Ama beni bilerek ölüme terk etmesi büyük bir suçtu.

Cezasız kalmasına izin veremezdim. Ben izin versem bile Shawn asla vermezdi. Bize ve bana yaşattıklarından dolayı ona karşı içinde büyük bir kin vardı. Şu an hak ettiği yerde, bir hapishanedeydi. Sorunlu biriydi ve artık psikolojik destek de alıyordu.

Ailemin olup biten hiçbir şeyden haberi yoktu. Ta ki Karen onları arayıp haber verene kadar. Ben hastanedeyken gelip ben taburcu olana kadar yanımda kaldılar.

Torunlarını çok sevdiler ve annem benden özür diledi. Ölüm ile burun buruna gelmiş biriydim ve geçmişte yaşanmış şeyleri artık önemsemiyordum. Daha affediciydim.