Κάποτε θυμάμαι...

Το σχέδιο

  Την επόμενη μέρα η Ηρώ ήταν μόνη σπίτι οι γονείς της είχαν φύγει από νωρίς και ο Αλέξανδρος θα γυρνούσε το απόγευμα από την κλινική, μια φορά την εβδομάδα έμενε μέσα στην κλινική για να του ρυθμίζουν τα φάρμακα. Αφού έκανε ένα μπάνιο έκατσε στον κήπο να πιεί τον καφέ της. Ο κήπος ήταν το αγαπημένο της μέρος σε αυτό το σπιτι, ήταν τεράστιος και καταπράσινος, αν και οι γονείς της ποτέ δεν περνούσαν χρόνο εκεί είχαν τρεις κηπουρούς ώστε να φροντίζουν να έχουν τον καλύτερο κηπο. Πήρε το λάπτοπ και τον καφέ της και έκατσε στο παγκάκι κάτω από ένα τεράστιο δέντρο.

Σκεφτόταν αυτά που της είχε πει ο παππούς της και αποφάσισε να μπει να ρίξει μια ματιά στα σπίτια που νοικιάζονται. Δεν ήταν τόσο αισιόδοξη ώστε να ετοιμάσει τα πράγματα της αλλά δεν είχε να χάσει τίποτε χαζεύοντας στο ίντερνετ. Μετά από αρκετή ώρα είδε ένα σπίτι που την ενθουσίασε, ήταν σε μια ήσυχη περιοχή είχε δύο δωμάτια , ένα για την ίδια και ένα για τον αδερφό της, τεράστια παράθυρα με μια καταπληκτική θέα και το σημαντικότερο ήταν και κοντά στο πανεπιστήμιο και κοντά στην κλινική που πήγαινε ο Αλέξανδρος. Σημείωσε σε ένα χαρτάκι την διεύθυνση και το τηλέφωνο και έκλεισε τον υπολογιστή.

Είχε πάει μεσημέρι όταν χτύπησε το τηλέφωνο της.
- Καλημέρα παππού.
- Γεια σου κορίτσι μου που είσαι;
- Στο σπίτι.
- Γύρισε ο μπαμπάς σου;
- Όχι ακόμα γιατί;
- Ωραία έλα από το ξενοδοχείο να πάμε μια βόλτα που θέλω να σου μιλήσω. Έλα τώρα όμως γιατί θέλω να τα πούμε πρώτα μαζί και μετά να μιλήσεις με τους γονείς σου.
- Έχει γίνει κατι;
- Θα πούμε από κοντά σε περιμένω.

Η Ηρώ ετοιμάστηκε στα γρήγορα, γιατί η αλήθεια ήταν ότι ούτε η ίδια ήθελε να συναντήσει τους γονείς της, κάλεσε ένα ταξί και πήγε κατευθείαν στο ξενοδοχείο.

Ο παππούς της την περίμενε στο μπαρ του ξενοδοχείου το οποίο αυτή την ώρα ήταν σχεδόν άδειο.
- Έλα κορίτσι μου κάτσε θέλεις κάτι να πιείς;
- Ένα καφέ. Τι έγινε όμως δεν φαίνεσαι καλά;
- Τι να γίνει απλά ο γιος μου κάθε φορά καταφέρνει και με απογοητεύει ακόμα περισσότερο. Πραγματικά δεν τον αναγνωρίζω πλέον.
- Μιλήσατε;
- Ναι
- Δεν συμφωνεί έτσι δεν είναι; Δεν πρόκειται να με αφήσει να σπουδάσω.
- Όχι του έχει μπει στο μυαλό ότι πρέπει να σε παντρέψει. Μη κλαίς αγάπη μου σε παρακαλώ δεν πρόκειται να επιτρέψω να γίνει αυτό.
- Πως θα τον σταματήσεις; Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα κάνεις δεν μπορεί.
- Σου υποσχεθηκα ότι θα είμαι με το μέρος σου και αυτό θα κάνω, απλά έλπιζα να το κάνουμε με ποιο εύκολο τρόπο.
- Τι εννοείς;
- Ότι και να κάνει είναι γιος μου και τον αγαπάω αλλά δεν θα τον αφήσω να καταδικάσει εσένα για τα δικά του συμφέροντα αφού δεν καταλαβαίνει πλέον θα με βρει απέναντι του.
- Πλέον είσαι ενήλικη δεν μπορεί να σε υποχρεώσει να κάνεις τίποτα που δεν θέλεις. Θα πας σπίτι θα μαζέψεις τα πράγματα σου και θα έρθεις εδώ.
- Και ο Αλέξανδρος; Δεν μπορώ να φύγω και να τον αφήσω μόνο του.
- Με τον αδερφό σου έχω μιλήσει. Είναι με το μέρος σου θέλει και αυτός να φύγεις όσο για τον ίδιο δεν πρόκειται να μείνει για πολύ εκεί. Θέλω να μου έχεις εμπιστοσύνη.
- Σου έχω. Τι πρέπει να κάνω εγώ;
- Αυτό που σου είπα. Πάνε σπίτι μάζεψε τα πράγματα σου και έλα εδώ. Έψαξες για σπίτι;
- Ναι είδα ένα που μου άρεσε.
- Ωραία! Αύριο το πρωί θα πάμε να το δούμε. Τώρα πάνε και θα σε περιμένω.
- Ο μπαμπάς;
- Ότι και να σου πει μην τον αφήσεις να περάσει το δικό του ύψωσε το ανάστημα σου να θυμάσαι δεν τον έχεις ανάγκη. Μακάρι να ήταν πιο εύκολο αλλά αυτός το διάλεξε.