Κάποτε θυμάμαι...

Το σπίτι

  Ο Γιάννης με την Ηρώ έφυγαν από το ξενοδοχείο για να πάνε να δούνε το σπίτι που είχε βρει. Ο Γιάννης ήταν χαρούμενος που του είχε δοθεί η ευκαιρία να μείνει μόνος μαζί της , η αλήθεια ήταν ότι από εκείνο το βράδυ στο μπαρ έψαχνε συνέχεια μήπως την συναντήσει κάπου τυχαία. Αλλά και η Ηρώ δεν ήταν αδιάφορη θα ήταν ψέματα αν έλεγε ότι δεν της άρεσε άλλωστε ήταν πραγματικά ένας πολύ ωραίος άντρας ,απλά αισθανόταν αμήχανα τώρα που έμαθε ότι ήταν συνεργάτης του παππού της.

- Θέλεις να σταματήσω κάπου να πάρω καφέ για το δρόμο;
- Δεν νομίζεις ότι έχουμε κακή ιστορία με τον καφέ στο χέρι;
- Ναι έχεις δίκαιο! Οπότε θα περιμένω να πάμε κάπου να κάτσουμε να τα πούμε κιόλας τι λες;
- Ναι κάποια στιγμή.
- Ελπίζω να σου αρέσει το σπίτι που βρήκα. Δεν ήξερα για ποιον είναι και το γούστο σου έτσι το διάλεξα σύμφωνα με το τι άρεσε σε εμένα.
- Δεν με πειράζει όπως και να είναι εγώ απλά θέλω να φύγω μακριά από τους γονείς μου.
- Λυπάμαι πολύ για όλα αυτά που περνάς σε κανέναν δεν αξίζει να του συμπεριφέρονται έτσι.
- Έχω συνηθίσει πάντα έτσι ήταν. Ποιο πολύ με νοιάζει να πάρω τον Αλέξανδρο από εκεί μέσα και θα κάνω ότι χρειάζεται.
- Μην στεναχωριέσαι θα τα καταφέρουμε ο παππούς σου δεν πρόκειται να το βάλει κάτω θα δεις.
- Σε ευχαριστώ πολύ για όλα.
- Εγώ απλά την δουλειά μου κάνω.
- Φαντάζομαι δεν είναι μέσα στα καθήκοντά του δικηγόρου να ψάχνεις για σπίτια και να μου κάνεις το σοφέρ.
- Όχι το πρώτο το έκανα για τον κύριο Πέτρου γιατί σου είπα είναι φίλος των γονιών μου. Όσο για το δεύτερο πίστεψέ με δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερη παρέα αυτή τη στιγμή. Εδώ είμαστε.

  Το σπίτι ήταν μια αρκετά μεγάλη μεζονέτα με ένα τεράστιο κήπο. Στη μια πλευρά του κήπου είχε δέντρα και ένα μεγάλο παγκάκι κάτω από τη σκιά τους. Από την άλλη πλευρά ήταν γεμάτος λουλούδια και ανάμεσα τους μικρά πέτρινα δρομάκια. Μπροστά από το σπίτι είχε ένα πανέμορφο συντριβάνι και ένα κιόσκι με τεράστιους καναπέδες.

- Θα μπορούσα να μείνω στο κήπο αυτού του σπιτιού είναι φανταστικός.
- Ναι και εμένα στην αρχή αυτό με ενθουσίασε αλλά περίμενε να το δεις και από μέσα.

Το σπίτι ήταν βαμμένο με γήινα χρώματα και μπαίνοντας μέσα κυριαρχούσε το ξύλο. Αν και καινούργιο το σπίτι και άδειο σου άφηνε μια αίσθηση οικειότητας και ζεστασιάς.

- Είναι πάρα πολύ ωραίο δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο έχεις πολύ καλό γούστο τελικά.
- Περίμενε να δεις αυτό που με έκανε να αποφασίσω για αυτό. Έλα μαζί μου.