The Brave

Chapter Twenty-Six

~~~~Φ~~~~

Blaire Maniego's Point of View

Today ay magaganap na ang laro sa pagitan naming mga Class S, kung saan ay malalaman na ng lahat sa huli kung sino nga ba talaga ang naka-saad na The Brave sa propesiya.

Sa larong ito...matira, matibay. Labanan ito gamit ang puso at isip. Labanan ng desisyon ng anghel at demonyo sa ating pagiisip.

Nandito nga pala kami ngayong lahat sa loob ng isang malaking arena. Naghihiyawan ang mga estudyante na walang kaalam-alam sa gaganapin na gulo sa susunod. At narito rin ang mga miyembro ng counsil upang manood, mag-bantay, at mag-obserba sa mga magaganap sa laro at sa labas ng laro.

Ang laro namin ay makikita sa isang screen na naka-lutang sa ere. Para itong projector o hologram, kumbaga. Bawat isa sa amin ay minomonitor nito.

Tinignan ko ang orasan na tumutunog sa itaas ngayon. Saktong alas-nuwebe na ng umaga. Hudyat na tumungo na kami sa gitna ng arena na kaagad naman naming ginawa.

Pumunta ang President ng counsil na si Black sa gitna habang hawak ang isang mikropono, at suot ang kanyang misteryoso at ang kanyang malamig na mukha. Tumahimik naman ang lahat ng estudyanteng narito. May iilan pang nag-bulungan.

"S-sino siya?"

"Siya ang p-presidente ng counsil, hindi ba?"

"Nakaka-takot nga talaga ang presensya niya."

Bulungan nilang lahat na rinig na rinig ko naman dahil nasa malapit ko lang sila. Totoo rin naman na sadyang nakaka-takot nga ang presnsya nito. Kaagaw-agaw rin ito ng pansin, dahil sa sobrang bigat nito.

He sighed deeply, before he started talking.

"Hello, everyone. Thanks for the cooperation last week. Thanks for training yourselves. This game...is all about finding The Brave. And whoever wins will be crowned as The Brave of this academy. In this games, there are rules," tumingin siya sa amin, saka niya inilagay sa bulsa niya ang isang kamay niya, habang hawak naman ng isa niya pang kamay ang mikropono niya.

Naka-post na rin ang rules sa bulletin board. Maybe ay ire-remind niya lang kami.

"First... you should play or else you'll face the punishment. This game is made to be played by people who's deserving to enter it. Playing means having a chance of winning. And not playing means that you are risking your power or should I say life," paliwanag niya sa amin, habang kami naman ay tahimik lang na nakikinig at naka-masid sa kanya.

"Second is try to escape or face the punishment. It's just like the other one. Once you are in, you should play and win. That's the only way for you to escape the game and the punishment. You should face all the challenge to solve it. You should face it with no fear and with bravery," paliwanag naman nito sa ikalawa. Yah! Tama naman siya. Kailangan talaga na harapin ang bawat challenge na kinakaharap upang masolusyunan ito.

"Third is killing of your co-bravery is allowed. As long as you're inside the game. Oh, well. This is part of the game, tho. But, don't worry. Those who were killed inside of the gaming place won't be dead in the real world," he said and medyo nagulat pa kami. Pero okay naman. Sa game lang naman kami mamamatay and not in real life.

"Fourth, you can use your power anytime. Well, you can't win without using it. I mean, you are all strong, but this is also a game between powers or abilities. We need to test you arbilities and capabilities here, you know," utas niya. Tumango naman ako. May punto rin naman siya doon.