The Brave

Epilogue

"Are you sure na may invitation ako sa dream school ko?!" I asked, while looking at the castle-like school.

"Yes, miss. Here is the invitation. As soon as you accept it, you'll be teleported to the academy," sambit no'ng Royale Guard, saka siya nag-bow at tumalikod.

Kaagad ko namang binuksan ang envelope, saka ko ito binasa. Hindi pa rin ako maka-paniwala, kaya paulit-ulit ko iyong binasa, hanggang sa tumigil na ako.

Huminga ako ng malalim, saka ako ngumiti at sinabi ang, "I accept this invitation."

Kasabay ng pag-sabi ko no'n ay ang pag-teleport ko patungo sa harapan ng isang malaking gusali. Dahan-dahang bumukas ang gate, at doon...bumungad sa akin ang mala-kastilyong akademya para sa mga malalakas na mahikero.

Ini-libot ko ang paningin ko, and I don't know, pero parang pamilyar sa akin ang buong lugar.

Nag-simula na ako sa paglalakad patungo sa headmistress office na para bang alam na alam ko ang daan at pasikot-sikot rito.

Halos lahat rin ng nadadaanan ko ay napapa-lingon sa akin, saka nanlalaki ang mga mata. Ano kayang problema? Anong meron? May mali ba sa hitsura ko?

Nag-kibit balikat na lang ako, saka ako huminto sa harapan ng isang malaking pinto. Kumatok ako roon, saka ko iyon binuksan. Doon ay bumungad sa akin ang isang babaeng malawak na naka-ngiti.

Pina-lapit niya ako, saka niya ako pina-upo sa harap niya. Ang weird lang ng ngiti niya sa akin. Para bang close na close kami kahit na hindi.

"Welcom, miss Blaire Maniego. I am headmistress Victoria. What power do you have?" tanong niya sa akin.

"Fire and music," I answered and she nodded. I don't know but I feel like nangyari na ito before. Maybe, I'm just imagining things again.

May mga binilin at sinabi lang siya sa akin, saka niya inabot ang susi ng dorm ko, ID, at saka schedule.

"Goodluck, Blaire," sambit niya, bago ako lumabas ng tuluyan sa opisina niya.

She said na sa Class A raw muna ako, dahil bago pa lang ako at hindi pa puwede sa Class S.

Kaya naman ay kaagad akong nag-bihis sa dorm ko. Wala roon ang roommate ko, kaya kaagad na rin akong umalis at tumungo sa room ko.

Pag-pasok ko roon ay umupo ako sa may dulo. They are all smiling at me, kaya ngumiti ako pabalik sa kanila. When suddenly, a girl with a loud voice shouted.

"Uyy, transferee!" sigaw niya saka siya umupo sa tabi ko. Inabot niya rin ang kamay niya sa akin.

"I am Criza, by the way. My power is time. Ikaw?" pakilala niya. Inabot ko naman ang kamay ko, saka ko inabot ang kamay niya, hanggang sa sumapit ang launch. Patungo kami ngayon sa cafeteria, habang siya naman ay daldal pa rin ng daldal na tila ba hindi siya nauubusan ng topic.

Nang makarating kai sa cafeteria ay umupo kami sa may bandang gitna matapos naming mag-order.

Kumakain kami ni Criza ngayon, nang biglang tumahimik ang kaninang maingay na lugar, at doon, pumasok ang iilang panauhin na mayroong mabigat na aura.

"Sino sila?" tanong ko, habang naka-titig pa rin sa kanila.

"They are the Class S. The only girl t
of the grouo is Lovely. Si Seven 'yong maingay. Si Lawrence naman iyong may pagka-serious type na kausap ngayon ni Lovely. Iyong dalawang blue eyed guy, si Frost at si Calyx," sagot niya sa akin. Tinuro-turo niya pa talaga bawat isa ng miyembro roon.

Naka-titig lang ako sa kanila, hanggang sa naka-upo na sila sa upuan nila.

Hanggang sa nabaling ang titig ko roon sa lalaking nagngangalan na Frost. Nakita ko pa sa peripheral vision ko ang todo ngiting mukha ni Criza.

Pero mas nagulat ako nang unti-unting lumingon si Frost. Nag-salubong ang mga mata namin.

Ang lamig ng mga mata niya...

Nag-tagisan kami ng titig, hanggang sa ako na ang naunang mag-iwas ng tingin.

"Uy, grabe! Nagtitigan contest kayo, ah?" kinikilig na sambit ni Criza.

Nagulat ako nang biglang may nag-lapag ng mga tray sa mesa namin. Pag-tingala ko ay nakita ko ang Class S na pinangungunahan ni Frost na naka-titig sa akin ngayon.

Nagulat ako nang bigla niya akong hinila patayo...at bigla niya akong niyakap ng mahigpit na mahigpit na tila matagal niyang inasam na mangyari ito.

"Damn. I missed you, Blaire Maniego. Now that you're back, hindi ko na hahayaan na mawala ka sa akin..." he said. Nagulat naman ako sa sinabi niya, kasabay ng pananakit ng ulo ko, and then I saw images. Scenes.

"I am The Brave."

"I love you, Frost."

I saw a war scene kung saan mag-kasama kaming mga Class S at ni Criza.

Nakita ko rin na duguan ako sa sahig, at yakap ako ni...Frost na umiiyak sa tabi ko.

A-anong ibig sabihin nito?

Napa-hiyaw ako sa sakit, saka ako napa-upo. Until sa unti-unti iyong nawala.

And then I found myself crying...

Kaya pala wala akong memorya noon...

Tumingala ako, at saka ko tinitigan si Frost. Umupo si Frost at pinantayan ako, saka niya hinawakan ang baba ko.

"Huwag na huwag mo na akong iiwan," sambit niya. Tumango naman ako sa kanya kahit naguguluhan pa rin ako sa mga nangyayari.

"I love you, Blaire," he said, kasabay ng malakas na tibok ng puso ko na para bang may nagkakarera sa loob nito.

"I-I love you too...Frost. I'm sorry for leaving you," I said.

Ngumiti naman si Frost, kasabay ng pag-lapat ng malambot niya sa labi ko...

I'm sorry for leaving. And I'm sorry because I forgot everything.

I missed you so much, Frost. And I will never leave you again.

And I thank everyone for making me believe in love and making me defeat darkness...

Thank you for making me...

The Brave one who is willing to face every challenge I face in life.