Kaçan Kovalanır

BÖLÜM 21: Kankalık Meselesi...

Yukarı çıkınca Aslıya kızmaya başladım.

"Sen, sen neden Keremin orda olduğunu söylemedin."

Kaşlarını havaya kaldırdı ve gözlerini kıstı.
"Ablaa Kerem abiyle kahkahalar atarken memnun gözüküyordun heee"

Ona kafamı hızlıca çevirdim ve öfkeyle baktım.
O kadar kötü bakmışım ki odadan dışarı kendini zor attı. Tabi ben de yatağa.
_____________________
Okula geçtim. Resmen Ela Mertten beni unutmuştu. Sınıfta görünce dirsek attım. Dalgınca kafasını kaldırdı.

"Neyin var kızım? Merti bulunca bıraktın beni bakıyorum."

Umursamazca baktı. Cidden neyi vardı bu kızın?

"Aloo kime diyorum?"

"Yok bişim"

Tabiki ona inanmıyordum. Resmen gözleri dolu doluydu.

"Üçe kadar satıyorum söylemezaten çekip gidiyorum ve bi daha beni anca bu sırada görürsün."

"1"

"Besteee"

"2"

"...."

"2,5"

"Tamam"

"He şöyle"

"Beste ben, ben sana biraz  tuhaf gelicek ama ben Merte ısınamıyorum."

"Ha ha ha aha "
Öyle bir kahkaha atmışım ki Ela suratıma öldürürcesine bakıyordu.

"Neresi komik bunun?"

Bilmem anlamında dudağımı büzdüm.

"Yaa ama ciddiyim. Onunla iyi anlaşırız sanmıştım ama o kafasını hiç telefondan kaldırmıyo."

İşte şimdi ciddileştim. Bu ciddi bi konu.
__________________________________________

Elaya üzüldüm. Bu Merte yakınlaşmalıyım. Onun ağzından laf alıcam. Bunun için kanka olmam gerekiyor. Ve olucam. Hadi bakalım.

Bunu söyledikten sonra bahçeye çıktım. Mert bi bankta yanlız başına Elmanın dediği gibi kafası telefondaydı. Onun yanına oturdum.

Beyefendi kafasını telefondan kaldırıp bana bakabildi.

"Ne işin var burda"
Bu soruyu sorunca aklıma Kerem geldi.
Bana her zaman bu soruyu sorardı. Tabi bende ona.

"Benim  bi işim yok. Senin yanına geldim olamaz mı?"

İnanmaz bir tavır takındı ama inandıracaktım.

"Öff artık kankamla sevgilisin. Eniştem sayılırsın. Yanına gelemez miyim?"

Bu sefer inandı galiba.

"Ee hadi anlat bakalım Mert ne var ne yok?"
Biraz erkeklerin dertleştiği tarz mı sormuştum.

"Valla ne olsun abicim yuvarlanıp gidiyoruz"

Ayy kahkahalara boğuldum.

"Tamam tamam pardon, şöyle mi sormalıyım? Naber Mert?"

Bu sefer de kahkahalara boğulan oydu.
"Gerçekten var ya sana böyle konuşmak hiç yakışmıyo."

"Bende böyle düşünüyorum. "

Ayy istemeden de olsa iyi anlaşmıştık. Afferin be Beste.

"Bak bu sefer ciddi soruyorum nasılsın Mert?"

İlk önce boğazını temizledi.
"Tamam. Evet iyim. Sen nasılsın?"

"Bende iyim. Sağol."

Şimdi ne konuşacaktık. Düşün Beste düşün.

"Narin nasıl?"
Birden ağzımdan böyle bir şey çıkmıştı.

"Narin?"
O bile şaşırmıştı.
"Sen Narini nerden tanıyosun ki?"

"Canım hani kaç kere geldi bizim sınıfa. Keremin sevgilisi galiba."

Birden büyük bi kahkaha attı.
"Keremin sevgilisi mi? Merak etme daha o seviyeye gelmediler."

Neden merak ediyim ki? Keremin sevgilisini ben merak edicem ana!

"Ama Narin gelip Keremi öy-"

"Anladım . Biliyorum. Kız çok sarkık. Keremi seviyo. Ama Keremin pek gönlü yok. Kız da kendini sevdirmeye çalışıyo. Herkes de yanlış anlıyo."

"Ama yani yanlış anlamamız da normal."

Bu sefer ikimiz de güldük.
Bu görev de başarıyla sonlandı. Afferin  Beste.

***
Bu Beste çok zeki. İlerki bölümlerle ilgili ipucu verebilirim hatta belki ileriki değil daha daha ileriki ama orda bi şok yaşayabilirsiniz. Kitapta her şeye hazır olun. Bi ipucu daha Beste çok üzülücek. Hemde çok...

Hepinizi Çok  Seviyorum...💙💙💙