Kaçan Kovalanır

BÖLÜM 25:

Sabah telefonumdaki mesaj sesleriyle uyandım. Telefonu açtım. Eladandı .

Ne konuştunuz
Bişey öğrendin mi
Elif mıymış çılgınlığın sebebi
Sen hala uyuyor musun?
Kalk sabah oldu.

Hemen ona bir mesaj yazdım

Senin sayende uyandım
Bu ne la sakin biraz.
Gelince anlatırım.

Cevabı çabuk geldi. Demek ki telefonun başında beni bekliyo.

Tamam.

***
Okula gittim. Heyecanla beni bekliyordu.
Yanına gittim.

"Eee anlatsana ne olmuş?"

"En son telefonla konuşmuşlar."

Yüzüme şaşkınlıkla baktı.
"Ne yani sadece bunu mu öğrendin?"

"Az mı?"

"Öff ya bende bişi sandım. O kadar gelince anlatırım dedin."

"Beğenmediysen git kendin konuş."

Bu sefer sustu çünkü ben haklıydım.
Mert sınıfa girdi. Elaya göz kırpıp sırasına oturdu. Ne yani benimle iyi geçinmeye başlamamış mıydı?
Yüzüm buruştu. Ayağa kalktım Ela da şaşkınlıkla beni izliyordu.
Mertin yanına oturdum.

"Naber kanka?"

Bana şaşkınlıkla baktı.
Sonra jeton düşmüş gibi.
"İyi sen?"

Oh be sevinmiştim.
"Bende iyi"

İkimizde birbirimize bakıyorduk. Konuşacak bir şey arıyordum.
En sonunda ağzımdan şu çıktı.

"Bu akşam ne yapıyorsun. Arkadaşları toplayıp kafeye gidelim."

Gülümsedi.
"Keremin bu fikri beğeneceğini sanmıyorum."

Yüzüm ekşidi.
"Öff. Ona haber bile vermeyiz. Ne olcak ki? Gelmesin."

"Yooo. O gelmezse bende yokum."

"Neden?"

"Sen nasıl benim kankamsan o da benim bi başka kankam."

"Anladım. Tamam o zaman o da gelsin."

Kazanınca gülümsedi. Ela olmasaydı gösterirdim ben sana gülmeyi.

"Peki Bestecim kimler gelicek?"

"Ben Elayı getiriyorum. Sen kimi istersen getir."

"Tamam"