Kaçan Kovalanır

BÖLÜM 18:Beden Dersi...

Bugün okulda ilk defa beden dersimiz olcak. Çünkü okulun ilk gününden beri öğretmenimiz yoktu. Ama bugün var. Hoca kapıdan içeri girdi. Bizi süzdü ve başladı konuşmaya.

"Merhabalar. Ben yeni öğretmeniniz Sedat. Tanıştığıma memnun oldum. Ben sizin isminizi arada derste sorup aklımda tutmaya çalışıcam."

"Dersimiz ilk olarak futbol. Katılmak isteyenler bana gelsin. Diğerleri dağılabilir."

Ben futbolda çok iyimdir. Oynıycam.
Hocanın yanına gittim. Sıra bana geldi. Hoca kafasını kağıttan kaldırmıyordu.

"Beste Kaya" hoca kafasını kaldırdı.

"Sen mi? Kızım futbol bu."

Hayatta en nefret ettiğim şey kızların erkeklerin yaptığı şeylerin yapamayacağını düşünmektir. Ve bu hoca da aynı şeyi yapıyordu.

"Hocam bi deneyin sonra karar verin bence." Hoca biraz düşündü ve aklına bi fikir gelmiş gibi bana baktı.

"Gençler herkes sahanın çizgisine sıralansın."

O an gördüm onu o da ordaydı. Kerem.

Berkin ne işi olur futbolla o basketbol oynar.

Hocayı merakla izliyordum. Beni nasıl deniyecekti?
Herkes dizildi. Hoca topu eline aldı. Ve bana döndü.

"Futbol serttir. Güç ister. Bakalım sende o güç var mı?"

Deyip topu en baştaki çocuğa attı.

"Vur onu!" Şok içinde bir çocuğa bir hocaya baktım. Çocukta aynı şoktaydı. Çocuğa bakınca da yanii bana bi top atsa kafam yarılıcak. Böyle iri yapılı bişeydi.

"Tekrar ediyorum vur onu!"

Çocuk başını onaylamazca salladı ama topu tek eliyle tuttu ve bana fırlattı. Ben gözlerimi sıkmış topun bana gelmesini bekliyordum. Ama gelmedi. Gözümü açınca kollarını açmış göğsünü siper eden Berkle karşılaştım.

"Teşekkürler"

"Rica eder-" daha sözlerini tamamlamadan hoca ona seslendi.

"Hey ne yapıyorsun sen orda çabuk çık sahadan"

Berk inek ya hemen onayladı. Romantik anı Berkin bu kuralcı olması bozuyo yaa.

Ve çıktı gitti. Ayağımın ucunda top, sinirle aldım. Çocuğa baktım ve gez göz arpacık.(doğru mu söyledim hu hu)

Çocuğun tam alnından sert bir nişanla vurdum. Çocuk iki büklüm yerde. Hocaya döndüm.

"Hocam onların bana değil benim onlara vurmam gerekiyo. Bakın nasıl da yerde. Demek ki kızlar da sert olabiliyormuş."

Sırıttım ve hocaya baktım.

Hoca bana dönüp,

"Helal sana be kızım o nasıl atıştı. Kesinlikle takımdasın. Hatta hatta seni takımın kaptanı yapıyorum."

Tamam takıma girmeyi bekliyordum ama kaptanlık kulaklarıma inanamıyorum.

"Hocam futbol oynayışıma bakmıycak mısınız?"

Çocuk oturduğu yerden kalktı ve sinirle bana baktı.

"Evet hocam kız doğru söylüyor. Bu futbol da oynasın bizimle bakalım oynayabiliyor mu?"

Eveet bi düşman daha buldum.

"Batuhan tamam artık. Ona da bakıcam elbet ama. Hem fena mı oldu kaptanınız bir kız."

Çocuğun adını da öğrendim Batuhan.
Bana hala öfkeyle bakıyordu.

Hoca elini mola dercesine salladı. Banka doğru yürüdüm ve oturdum. Kerem birden yanımda belirdi.

"Ne yapıyosun be korkudan önemi mi istiyorsun?"

Sırıttı.
"Yani o da olabilir ama. Ben başka bişi diyecektim. Şu çocuk var ya"

Gösterdiği kişi Batuhandı.
"Batuhan mı?"

"Eee işte her neyse. Çok kötü birine bulaştın be kızım. O benden daha pis bulaşır sana. Yani beni mumla ararsın."

"Yani bana bulaştığını kabul ediyorsun"

"Şu konuşmada tek takıldığın yer orası mı lan? Sana iyilik de yaramaz. O gün çok güzeldin."

Ayy pislik. Sinirlendirip gitmek zorunda mı? Gıcııık. Neymiş o gün çok güzelmişim.

Ama harbi söyledikleri doğru.
Ve mola bitti.
Futbol oynıycaktık. Saçlarımı topladım.
Sahaya gittim. Futbolda gruplara ayrılacaktık. Ben birinci takımdım.

"Eveet ikinci takım kim olsun kim olsuuun. He Batuhan sen ol tamam mı?"

"Tabi hocam nasıl isterseniz."

Karşıma geçti.
"Evet önce bayanlar"

Deyip beni gösterdi.

***
Evet güzel gidiyoruz. Batuhanın fotosunu da istiyor musunuz?

Hepinizi Çok Seviyorum...💙💙💙