Kaçan Kovalanır

BÖLÜM 4:Berk mi doğru kişi?

O ders nasıl geçti hiç bilmiyorum.Bi an zil çaldı.Rahatladığımı hissettim.Kulaklığımı taktım.Ayaklarımı masaya uzattım ve arkama yaslandım.Gözlerimi kapadım.
Yanağıma ilişen nefes sesiyle uyandım bu oydu.Kumral saçlı çocuk.Yanıma oturmuş,dinlediğim müziği duymaya çalışıyordu. Gözlerimi açtığımı görünce
"Selam" dedi.Gözlerine baktım."Bende Beste" biliyorum dercesine başını salladı.
"Bende Berk" O an gözlerim Elayı aradı.Ama yoktu.Nerdeydi.Ayaklarımı sıradan indirdim."Be oldu bir sorun mu var?" Yok dercesine kaşlarımı kaldırdım.
Aslında o an sınıfta sadece ikimiz vardık.Neden?

"Şeyy neden sınıfta kimse yok?"

"Ohoo sen bi tenefüstür uyuyorsun.Diğerleri labaratuvara gittiler.Ben midem bulanıyo deyip sınıfta kaldım."
Şaşkınlıkla ona baktım.Sonra saate,gerçekten dersi yarılamıştım.Ama bu benim için iyi oldu Keremi görmek istemiyordum. O an içeriye kim girse beğenirsiniz Kerem.
Masama oturdu.Elinde su şişesi vardı.Açtı ve bana uzattı."Al sana özrüm olsun" sözlerinde samimi gözüyordu.Elimi uzattım.Tam alacakken
Kerem şişeyi sıktı ve bütün suyu üstüme boşalttı.Tam Keremlik hareket.
"Hey Mert.Gel bunu görmelisin."
Şapkamı ıslanmasın diye çıkardım.
Mert gelmişti.Kerem ile beraber kahkahalara boğulmuşlardı.O kadar ki sınıfın kapısından geçenler bakmakla kalmıyor içeri geliyorlardı.Sonunda okulun yarısı bizim sınıfta karşımda kahkahalara bürünmüştü.
Birden Berk ayağa kalktı yumruğunu Keremin gözüne sapladı.Sonra Mert de Berkin göğsüne bir yumruk savurdu.
O an araya girmem gerektiğini düşündüm.
Araya girdim.Berki ikisinin elinden aldım.
Oradaki herkes benim araya girip Merti de Keremi de yere tek başıma nasıl serdiğimi merak ediyordu.Ve yüzlerine bakılırsa hayretler içindeydiler.
"Berk iyi misin?" Ber yüzüme bakmıyordu hala yerde yatan Kereme bakıyordu.
"Berk boşver şunu gel otur hadi." Berk iztemeye istemeye oturdu.
Sınıfa koşarak Ela girdi.
"Beste iyi misin.Ben duydum ki-" sonra tereddüt etti.Söylemedi.Yerde yatan Mert ve Kereme baktı.Merte el uzattı.Çok şaşırmıştım.Bana bunları yaptıktan sonra hala...
Derken.Ela Merti yarı yolda bıraktı ve Mert tekrar yeri boyladı.Ayy çok komikti.
Kerem bile gülmemek için kendini zor tutuyordu.
Ayağı kalktım."Hadi,hadi lan şov bitti.Gidin artık sınıfınıza!" Diye onları kovdum.Sonra sınıfa bir kız girdi.Saçları kızıldı.Gözleri saçlarına çok yakışan siyahtı.Kız gayet güzeldi.Aceleci bir tavrı vardı.Keremin yanına geldi.Eğildi ve yanağına bir öpücük verdi.Sonra Kereme gülümsedi ve yanına yere çömeldi.Kerem halinden memnundu.Ela bana baktı.Ben de ona.Hadi çıkalım anlamında başımı sağa doğru eğdim.Ben Berki kolundan tutup kaldırdım.Ela çoktan sınıftan çıkmıştı.Sınıftan çıkmadan son bir kez Kereme öldürücü bir bakış attım.
Koridorda Berk ile yürürken"Berk ben çok teşekür ederim." Berk anlamamışçasına yüzüme baktı.
"Ne için?" Bu seferde ben onun yüzüne anlamamışçasına baktım.
"Şaka mısın? Sen orda benim için Ke-" derkwn sözümü kesti.
"Bak bana teşekkür etmene gerek yok.Ben seni öyle görünce kendime hakim olamadım.Ama tam Keremlik hareketti." Ona baktım.Bu çocuk aklımı mı okuyordu ne?

***
Merhabalar.Bu bölümü ben çok beğenerek yazdım.Ama var ya ben orda olcaktım.Keremin ağzını burnunu kırcaktım.Siz ne düşünüyonuz...
Hepinizi Seviyorum💙💙😢