BÖLÜM 34:Kerem...

78 13 2
                                    

Selaam. Nasılsınız?
Ben iyim.
Bestenin kardeşini tahmin eden varsa yorumlara yazsın. Bakalım kiminki doğru çıkacak.
Bölümü şöyle özetliyeyim. Şu ana kadar Beste ve Kerem arasındaki en romantik bölüm olabilir. Tabii şimdiye kadar.

Sabah uyandım. Tabi uyanık gözüküyorsam.
Aslı çoktan hazırdı. Bunu içerden gelen seslerden anlayabiliyordum.
Ama içerde sadece o yoktu. Taziye mi yapıyorlardı bunlar. Asla asla taziyeye kalamazdım. Okula da gidemezdim.

Hemen kalktım. Siyah pantolon siyah yünlü geniş kazağımı giydim. Saçımı at kuyruğu yaptım. Kesinlikle evden çıkmalıydım. Sırt çantamı aldım. İçine kulaklığımı,bir hikaye kitabı, test kitabı,kalemlik ve telefonumu attım. Aceleyle odadan çıktım. İçerden  ağlama sesleri geliyordu. Bakmadan gidemiycektim. Kapıyı araladım.
Tamam Beste içerde ne görürsen gör sakın ağlamıyacaksın.

İçerde 
halam,babaannem,Aslı,annem
Mehmet Abi,dayım ve ve Selim vardı.
Galiba Aslı ilk defa doğru birini bulmuştu.

Tüm yüzler bana dönmüştü. Herkesi geçtim de ben Aslıyı ilk defa siyahlar içerisinde görüyordum.

Kapıyı kapatıp hemen evden çıktım. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

Aşağı indim. Nereye gidecektim.
Başımı eğdim. Düşünmeden iş yapmıştım. Gözlerimi kapatıp seslice off dedim. Birden çenemde bir el hissettim. El çenemden nazikçe kavrayıp kafamı kaldırdı. Gözlerimi açtım. Bu Keremdi.
Gülümsememe engel olamadım.

"Sen okula gitmedin mi?"
Çenemdeki elini indirdi ve sırıttı.

"Sence seni bu halde bırakıp kimse gider miydi?"

"Ne yani benim yüzümden kimse okula gitmedi mi?"

"Gitmeyeceklerdi ama benim üstün ikna kabiliyetim sayesinde gittiler."
Beni gülümsetiyordu. Bu aklımın ucundan geçmezdi.

"Sen, peki sen niye gitmedin?"
Gözlerime baktı. Ve gözlerini ayırmadan konuştu.

"Seni yanlız bırakamazdım ve sana iyi haberim yok yazılmıyacaksın. Tabi ki toparlanana kadar."

"Teşekkür ederim Kerem. Çok teşekkür ederim."
Konudan sıkılmıştı galiba.
"Eee nereye gidiyordun?"

"Aslında ben de bilmiyorum. Yani taziyeye kalmak istemiyorum ve okula da gitmek istemiyorum yanii kısacası ne yapacağımı bilmiyorum."

"Tamam o zaman sen bendesin bugün."

" Nasıl yani?"
Cevap vermedi. Önden gitti. Arkasından gitmem gerektiğini biliyordum ve gittim de.

Keremin arabasına bindik. Ona neden güvenmeliyim bilmiyordum ama güveniyordum

Kerem bana baktı
"Sen şimdi evden çıkarken bir şey de yememişsindir. Aç mısın?"

Başımla onayladım.
Yüzüne bir gülümseme yayıldı.
Arabayı sürmeye başladı. Evin yakınlarında bir yere gideriz diye düşünmüştüm ama öyle olmadı. Beni benden iyi tanıyor ki evden uzaklaşmam gerektiğini biliyordu.
Sonunda bir hamburgercinin önünde durduk.

Bir yere geçip oturduk. İkimizde birer hamburger cola istedik. Kerem bana döndü
"Hiç kusura bakmayın Beste Hanım bendensiniz dedim ve ben ödiyecem"

"Beste Hanım mı? Beste Bey'e ne oldu?"Gülümsüyordu.

"Tarihe karıştı diyelim."
Şimdi bende gülüyordum.
Hani demiştim ya bir daha hiç gülemiyecek gibiydim ama o güldürdü beni hem de hiç beklemediğim anda.

Siparişlerimiz gelmişti. Valla hiç kibar olanıyacam,daldım. Her sabah kalkar kalkmaz kahvaltı yaptığımdan bedenim alışık değil.

O kadar dalmışım ki Keremin beni izlediğini fark etmemişim. Ağzım tıka basa dolu baktım ona. 32 diş gülüyordu. Benim ağzım dolu olduğu için gülemiyordum tabii.
Ağzımdakileri bitirir bitirmez

"Yesene hadi ne izliyosun?"
Hiç bekletmeden cevap verdi.
"Valla hayatımda gördüğüm en güzel belgeseli"

"Ne yani sen bana ne demek istiyorsun?"

"Kızma ya sana iltifat ediyorum."

"Belgesel diye iltifat mı olur lan?"

"Tamam özür dilerim."
Sustum. Özrün üstüne laf olmazdı.
____________
Ordan çıktık. Nereye gittiğimizi bile bilmiyordum. Kereme güvenim sonduzdu diyemem ama beni hayal kırıklığına uğratmazdı.

Beni şehirden çıkarmıştı. İşte şimdi merak etmiştim nereye gittiğimizi.

"Kerem biz nereye gidiyoruz?"
Cevap vermedi. Nasıl cevap vermez yaa. Meraktan çatlıyayım mı.

Bir yerde durmuştuk. Hemen cama baktım. Neredeydik?
Burası bir dağ evi gibi bir şeydi.
Kimindi burası Keremin mi?

Arabadan indim. Çok güzel olduğu kesindi.
"Kerem burası senin mi?"
Başıyla onayladı. O da ilk kez geliyormuş gibi bakıyordu.

Diğer bölümü bekletmeden atıcam sizi merakta bırakmıyacam.
Hepinizi seviyorum💙💙

Kaçan KovalanırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin