BÖLÜM:28

80 14 0
                                    

Sonunda bitmeyen ders zille bitti.
Şapkamı çıkarıp kafamı sıraya gömdüm.

Sınıfta bi gürültü koptu.
Kafamı kaldırıp baktım.
Tüm erkekler (bazı akılllar hariç) Narinin etrafındaydı.

Kerem tabiki sevgilisi olarak kıskandı.
"Hadi gidin işinize,bedava yemek mi dağıtıyoruz."

Herkes yerine geçti. Narinin sırıtışını o zaman gördüm. Erkekler etrafına toplandığı için mi yoksa Kerem onu kıskandı diye mi bilmiyorum ama ikiside iğrençti.

Acıkmıştım. Kantine inip bi tost bi ayran alcaktım.
Şapkamı taktım. Sınıf ilk defa bu kadar doluydu. Kimse dışarı çıkmamıştı sanki.

Aşağı indim. Ela Merti çok kıskandığı için şuan içerde ona nutuk atıyodur.

Kantinde çok sıra yoktu.Alıp çıktım. Ayranımı çalkalayıp açtım. Daha içemeden birine çarptım. Off.

Şapkadan önümü göremiyodum ki.
Kafamı kaldırdım. Batuhandı. Siyah tişörtü bembeyaz olmuştu.

"Özür dilerim."

"Off sen bela mısın kızım yaa"
Ne ne dedi o bana bela dedi. Ben şimdi gösteririm sana. O ayran az gelmiş.

Sinirlendim ve kalan ayranı da yüzüne attım.
"Al sana ben miyim bela, evet"

Yüzü görülmeye değerdi. Çok komikti ve çok sinirliydi. Kaçmam gerektiğini anladım.

Tabana kuvvet merdivenlere koştum.
Tosttan bi ısırık alıp yoldaki birine verdim. Arkadan ayak sesleri geliyordu. Gördüğüm ilk sınıfa daldım ve kapıyı kapattım. Arkamdan biri şapkamı aldı. Arkamı dönünce Keremle burun buruna geldim.

"Yine başını ne belaya soktun?"
Sessizlik.

Ta ki kapı çalana kadar.
Batuhan kapıyı yumrukluyordu.
Kereme yalvaran gözlerle baktım. Batuhan kapıyı tekmeliyordu. Kerem şapkayı bana attı, beni de kapının arkasına itti ve kapıyı açtı. Kapı ile duvar arasındaydım. Nefesini tutmuştum.

"Nerde o?"
Kerem sırıttı.

"Sakin Batu kim nerede?"

"Bak Kerem eğer bana yalan söy-"

"Benle senin arana kim girebilir ki?"
Yani ben ikisinin arasına mı girmiştim.
Galiba Batuhan gitti. Kerem kapıyı kapattı.
Tuttuğum nefesimi verdim. Şapkamı taktım.

Kapıdan çıkıcaktım ki Kerem kolunu önüme koydu.

"Bi şey unutmadın mı?"

Neyi unutmuştum ki? Hee teşekkür etmeyi.
Ne yani benden teşekkür mü bekliyo.

Kafamı kaldırdım. Derin bir nefes aldım ve
"Teşekkür ederim"
Dedikten sonra hemen kapıyı açıp çıktım.

Kitaplarımı beğeniyor musunuz?

Bazıları uzun süreli atamadığını söüyor.
Bu dönemlerde aklınısa ilham gelmiyor. Bilenler bilir. İlhamın gelmesi çok zor derslerden kafamı kaldıramıyorum.

Hepinizi çok seviyorum💙💙

Kaçan KovalanırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin