I have loved you all the time | Joshifer

-Hoofdstuk 30

Als allereerst wil ik zeggen dat jullie de beste en liefste mensen zijn die er zijn en het niet verdienen dat ik super lang niet ge-update heb maar daar zijn een aantal nare redenen voor die ik het liefste niet vertel :). Ik hoop dat dat begrijpbaar is! En als je dat niet begrijpt, donder dan alsjeblieft nu meteen op. Sorry. Ohjha ik ben ook nog ziek geweest dus dat komt d'r ook nog bij...
Dit is het laatste hoofdstuk van het boek en ik weet dat het niet super goed is. Sorry daar voor... Ik hoop dat het als nog goed genoeg is x.

Jennifer's POV

Ik wacht er nu al 4 jaar op. Ik wacht al 4 jaar dat Josh mij ten huwelijk gaat vragen. Hij weet het vast wel dat ik wacht omdat ik het er met iedereen over heb.

Onze kinderen zijn beide net 4 geworden en het is geweldig om Jay en Lilly zo op te zien groeien. Josh zijn ouders zeggen beide dat Jay precies Josh is toen hij vroeger klein was terwijl mijn ouders steeds blijven beweren dat Lilly een exacte kopie van mij is.
Ook heeft Josh de laatste weken het gehad over een 3e kindje er bij maar ik heb het verzoek steeds afgeslagen. Ik zei dat ik er nog niet klaar voor was en dat ik het liefst niet nog een keer de pijn wil doorstaan... Gelukkig gelooft hij het want eigenlijk zeg ik het alleen maar omdat ik wil dat we eerst trouwen en daarna zou ik er best nog wel 1 of 2 bij willen. Maar dat weet Josh niet...

Ik lig op een ligstoel bij de zwembad in onze achtertuin tot ik opeens Lilly hoor gillen.

"Mama! Pas op!"

Ik schiet overeind en kijk achter me maar het is al te laat. Het laatst wat ik zie is dat Lilly haar handjes voor haar mond slaat tot dat er een bak met ijskoud water over me heen gegooid wordt.

Josh.

"Josh," grom ik en sta op om hem in het zwembad te gooien maar voordat ik daar aan toe gekomen ben word ik al opgetild en voor dat ik het weet lig ik in her zwembad.

Ik zwem omhoog met een zuur gezicht en kijk in de lachende ogen van Josh, Lilly en Jay.

Dan bedenk ik me dat dit weer een moment is dat mijn acteerkunsten geweldig van pas komen. Ik doe alsof ik me pijn gedaan heb aan de bodem van het zwembad en steek mijn hand uit, "Josh, kan je me uit het zwembad helpen?" piep ik. "Ik heb me pijn gedaan."

Zijn gezicht veranderd gelijk in een bezorgde uitdrukking en ik weet dat het niet geacteerd is omdat ik Josh door en door ken. Hij steekt zijn hand uit en pakt mij vast.

Ik grinnik kort en trek hem dan zonder te waarschuwen het zwembad in, net zoals een paar jaar geleden. Alleen had ik niet verwacht dat Josh me niet los zou laten. Hij trekt me mee naar de bodem en zwemt onder me door zodat ik op zijn schouders zit.
Ik lach voor zo ver dat mogelijk is en kom boven water als Josh rechtop staat.