NORÂ GÜNCELERİ SERİSİ 1: KAVİM SAVAŞLARI

🎲🎲XXII.PERİLİ ORMAN

Sonsuzluk taşının bir parçasını ayna içerisinde bulmuşlar, diğer iki parçasının yerini ise kediye çevrilen adam söylemek zorunda kalmıştı.

Ormanda yürürlerken Porz
"Dostum o tüy yumağının burayı kastettiğinden emin misin?" diye sordu etrafına bakarak. Merv
"Eminim dostum. Aynı zamanda zihnimde de gördüm." dedi yürümeye devam ederken.
Bir kartal dala konmuş onları gözetliyordu.

Cehennem yarığı kapanırken Malkona Aron'dan ayrılmış o sırada Nora'da Porz ve ekibinin izini sürüyordu. O yüzden Nora'da kısılıp kalmıştı. Porz ve Mervel kedinin söylediği yerde taşın ikinci parçasını ararken Moldora ve Elis de üçüncü parçanın peşindeydi. Mervel üçüncü parça ile ilgili aynada bir görüntü daha açabilmişti.

***
Moldora,
"Elis, Merv olmadan o kuleyi bulamayacağız gibi görünüyor." dedi.
Elis çaresizce
"Katılıyorum. Saatlerdir ormanda yürüyoruz hâlâ bulamadık." dedi yorgunlukla.
Kelf ormanlarından birinde yürürken rengarenk peri tozlarıyla birlikte perilerin uçuştuğu ormanda, etrafta uçuşan pamuk taneleri ciltlerini okşarken hayranlıkla etraflarına bakıyorlardı.

Moldi,
"Biz perili ormanda mıyız şimdi?" deyince Elis
"Evet ama anlatıldığı kadar tehlikeli değilmiş." dedi gülümseyerek.
Tam o sırada burnunun ucundan bir ok geçerek yan taraftaki ağaca saplanıverdi. Elis'in gözleri büyüyerek şaşkınlıktan ona bakakaldı.

Moldi erken davranarak
"Koş." diye bağırdı. İkisi birden can havliyle koşmaya başladılar.
Kelf ormanlarından birinde, öğle saatlerinde ara sıra arkalarına bakarak koşuyorlardı. Bu orman ekvatorda olduğu için çok geniş ve büyük yapraklı ağaçlardan oluşup etrafta ağaçlardan sarmaşık dallar sarkıyor ve oldukça sıcak bir havası vardı.

Vücutlarının bazı kısımları terlemiş, giydikleri askılı atletleri yer yer ıslaktı.
Yorulup bir ağaca dayandıklarında hızla gelen bir başka ok Elis'in iki parmağı arasına saplanıverdi.
Elis şaşkınlık içinde Moldora'yı çekerek koşmaya başladı. Biraz koştuktan sonra bir ağ onları içine hapsederek kapanıp onları havaya kaldırdı. Ağaç dalından sarkan bir iple ağ içerisinde sıkışıp kaldılar.

Moldi
"Olamaz tuzak bu." deyiverdi korkuyla.
Elis ağdan kurtulmaya çalışarak
"Buna yakalandığımıza inanamıyorum." diyerek büyü yapmayı ama etkisi olmadı.
Moldi
"Yorma kendini perili ormanda büyü işlemiyor. Unuttun mu gelmeden önce araştırmıştık." deyince
Elis
"Alışkanlık işte." dedi çaresizce.
Oturmaya çalıştı fakat ağ çok sıkı olduğu için yapamıyordu.
"Lanet olsun. Oturamıyorum bile." diye bağırdı.

Çok geçmeden bir ses duyuldu.
"Vaay çok güzeller." dedi ses.
Elis ve Moldi etrafa bakındı an kimseyi göremediler.
Aşağıdan bir sopayla dürterek
Birileri
"Hey, aşağıdayız." diye konuşmaya devam edince ikisi birden aşağı baktılar. Bir de ne görsünler aşağıda yedi tane silahlı erkek cüce duruyordu.
"Elis ben cücelerden çok korkarım." dedi Moldora.

Cücelerle ilgili korkunç hikayeler duymuşlardı.
Elis sevimli görünerek
"Tatlı cüceler. Hadi bizi kurtarın buradan." dedi.
İçlerinden sinirli görünen biri
"Yok ya hem mülkümüze izinsiz girin hem de biz sizi bırakalım." diye bağırdı doğrulttuğu kılıcıyla.

Moldi
"Özür dileriz kötü bir niyetimiz yok. Biz buralarda bir kule arıyorduk." dedi.
Diğer bir cüce
"Biz kule falan görmedik." diye bağırdı.
Diğeri de
"Siz hangi ırktansınız?" diye sorunca Elis
"Sifrinter ırkındanız biz. Güçlerimiz işlemiyor zaten zararsızız." dedi.
Moldora
"Hadi çıkarın bizi." deyince birbirlerine bakınıp toplandılar.

Fısıltılarla konuşup bir karara vardılar.
Ardından içlerinden biri yandaki ipi çekince ikisi birden hızla yere yığılıverdiler.
Elis acıyla
"Aah kolum." diyerek doğrulmaya çalıştı. Cücelerden biri koşarak Elis'in kalkmasına yardım etti. En başından beri ona hayran hayran bakıyordu.
"En kibarları bu." diye düşündü Elis.
İçlerinden sinirli olanı kılıcını doğrultup
"Dostum geri çekil." diyerek savunma pozisyonunda Elis'e baktı dik dik.