NORÂ GÜNCELERİ SERİSİ 1: KAVİM SAVAŞLARI

🎲🎲IV. ÇAYLAK BÜYÜCÜ

Moldora askerlerle atlarını hızlıca sürerken arkadan büyük bir patlama sesi duyuldu. Aniden durup geriye baktılar. Moldora,
"Elis." diyebildi korkulu gözlerle.
Sesin geldiği taraftan korkunç beyaz bir ışık saçılmıştı.
Mordora tereddüt etti Elis'in olduğu yöne mi yoksa kardeşine mi gitmeliydi? Arada kalmışçasına bir o yöne bir bu yöne bakıyordu.

Roy güçlü kollarıyla onun atını çekip
"Vakit daraldı devam etmeliyiz. Hars ve Elis güçlüdür. Eminim cadının gözlerini oyuyolardır şimdi." dedi.
Moldora çaresiz ışığı arkasında bırakarak kardeşine doğru devam etti. Orman içerisinde bir yerlerde dar bir yola çıkmışlar ve atlarını son sürat hızlı sürüyorlardı ki hemen karşılarına çıkan keskin bir köşeyi zar zor dönebildiler. Ve dönmeleriyle atlarının aniden durmaları neredeyse bir oldu.

Angal ordusuyla burun buruna gelmişlerdi. Moldora yutkundu. Porzın
"Kimsiniz?" diye bağırdı karşıdan. Moldora atından indi sıradan bir Angal gibi giyinmiş tebirleri önceden almıştı. Porzın, kafasıyla Mervel'e işaret ettiğinde Mervel atından inerek karşılarındaki yabancılara doğru ilerleyiverdi.

Her iki tarafta usulca biraz yürüyüp ortada karşı karşıya duruvermişlerdi.
Mervel güçlü sesiyle
"Kimsiniz ve ne arıyorsunuz burada?" diyerek sert bakışlarını karşısındakiler üzerinde gezdiriyordu. Moldora kendinden emin rahat tavrıyla
"Avcıyız, avlanıyorduk." derken mavi delici bakışlarını Mervel'in yüzünden ayırmıyordu. Mervel'se rahatsız olmuşçasına bakışlarını kaçırmaya çalışıyordu kadının masmavi gözlerinden.

Moldora içinden
"Of bir bakmıyor ki zihnine gireyim." diye hayıflanırken Mervel,
"Hangi krallıktansınız?" diye sorduğunda bir an için bakmıştı gözlerine.
"Angal tabii ki." diye cevap veren
Moldora beklediği fırsatı yakalamış gibiydi. Bir süre birbirlerinin gözlerinin içine bakıp öylece kalakaldılar. Adeta kızın mavi gözlerinde hipnoz olmuşçasına Mervel'in birden birşeyler zihninde canlanmaya başlayıvermişti.Bir tür anı gibiydi tüm bunlar.

Bir savaşın ortasındaydı. Her ırktan savaşçıların aynı tarafta olduğu ve iblisler ve cadılara karşı kıran kırana mücadele ettiği bir savaş gibi görünüyordu. Zihninde canlanan bu görüntüde Moldora'nın attığı kılıcı havada kaparak dişlerini sıkarken bir cadıya var gücüyle saplayıvermişti. Oracıkta karararak kuruyan bedeni çığlıklar içinde cansız düşerek yığılıvermişti yere.

Mervel'in gözleri bu anılarla birlikte kehribar renginde parlayıp sönerken arkasında kalan ordusu bu manzarayı görememişti. Moldora ise gördükleri karşısında şok olmuş ağzı açık kalakalmış sadece bakıyordu ona. Yalnızca zihnini okumaya çalışmıştı ve kesinlikle görmeyi beklediği şeyler bu değildi. Mervel kafasını iki yana sallayıp kendine gelmeye çalışıyorken hayretle
"Bana n'aptın öyle?" diyerek tepki gösterdi.

Olanları anlamaya çalışır bir ifadesi vardı Mervelin.
Moldora ise gözlerini kısarak
"Kimsin sen?" diyebildi şaşkınlıkla fakat bunu söylerken zerre dudakları kıpırdamamıştı.
Mervel'in hayreti daha da artarak.
"Bunu nasıl yaptın?" diyebildi zar zor.

Konuştukları biraz uzak olduklarından diğerlerine fı-sıltı şeklinde geliyor ve herkes
"Ne konuşuyorlar acaba?"
diye aralarında söylenmeye başlamıştı.
Anlamazlığa vurarak
"Neyi? Neden bahsettiğini anlamıyorum." diyerek konuyu kapattı kız. Bu sefer dudakları kıpırdamıştı. Kız kaçar gibi
"Biz evimize dönelim en iyisi izninizle."
diyerek atına bindi ve hareket etti.
Porzın, arkalarından "Durun!"
duy bağırınca korkulu irileşmişti gözleri.
Çaktırmamaya çalışarak soğukkanlılıkla
"Bir sorun mu var efendim." diyerek döndü Moldora. Porzın ayından inip yaklaşırken
"Üzerinizi arayacağız. Pek Angala benzemiyorlar sanki ne dersin Merv." dedi ona dönerek.
"Evet, kesinlikle benzemiyorlar." diyebildişaşkın ifadesi ile.