"သား ႐ွင္း ကုတင္ေပၚတက္မအိပ္ပဲ ဘာလို႔ sofa
ေပၚအိပ္ေနတာလဲ ၊ ဂုတ္ေတြ နာေတာ့မွာပဲ "
"တီငယ္ အ ကြၽတ္ကြၽတ္ ဂုတ္ေၾကာ လႊဲၿပီထင္တယ္ "
ဟုတ္သားပဲ မေန႔ညက လူတစ္ေယာက္ ကိုအေျပးအလႊားလိုက္႐ွာရင္း လင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ၊ ထင္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ လူမွားတာပဲ
အဟတ္ အ႐ူးလိုပဲ အေျပးအလႊားနဲ႔
ကာရန္ ကိုယ္မင္းကို ခဏတာေတြ႔မိလို႔ စိတ္ကစား
မိတယ္ အေၾကာင့္ ေနာက္လည္းမေတြ႔ရမဲ့အတူတူ
ဆိုၿပီး အဆက္အသြယ္မ႐ွိပဲ ေနခဲ့တာ ၆ႏွစ္႐ွိခဲ့ၿပီ၊ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနခဲ့တာ၊
ဒါေပမယ့္ ခုကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္ ကိုယ္မင္းကို ေမ့ေရာေမ့ခဲ့ရဲ႕လားလို႔
လူမွားၿပီးေတြ႔ခဲ့ မိတာေတာင္ တစ္ညလံုး
အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုလိုက္႐ွာေနမိတယ္
တကယ္မ်ားျပန္ဆံုခဲ့ရင္ ကိုယ္ဘယ္လိုေနမလဲ
"႐ွင္း ရလား "
"ရတယ္ တီငယ္ မေန႔က ပင္ပန္းေတာ့ ဘယ္လိုအိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္း မသိဘူး "
"အေၾကာင့္တီငယ္ ေျပာတာပဲ အိပ္ပဲျပန္အိပ္ပါဆိုတာကို "
"ေမေမကို ေတြ႔ခ်င္လို္႔ ၊ ေမေမသတိရင္ သားကို
အရင္ ျမင္ေစခ်င္လို႔ "
"ဟုတ္ပါၿပီ႐ွင္ ဆရာ၀န္ ေျပာတယ္ ဒီေန႔ သတိရမွာတဲ့ "
"ကဲကဲ သြားသြား မ်က္ႏွာသစ္ခ်ည္၊ တီငယ္ နဲ႔ အတူ မနက္စာ စားရေအာင္"
"ဟုတ္ ဒါနဲ႔ တီငယ္ ေမးစရာ ႐ွိတယ္"
"အင္း ေျပာေလ သား "
ေတာ္ပါၿပီ မေမးေတာ့ပါဘူး ၊ တီငယ္လည္း မွတ္မိမွာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး ၊ ၿပီးေတာ့ ျဖစ္မွမျဖစ္ႏိုင္တာ၊ ငါသိတဲ့ ကာရန္က ေဆးေက်ာင္းသားမွ မဟုတ္တာ
"ဘာမွဟုတ္ေတာ့ဘူး "
...................
"ခြန္း "
"ခြန္း မ်က္ေတာင္ေလး ခတ္ပါဦး ၊ ကြၽန္ေတာ္ေခၚေနတာ ၾကာေနၿပီ ၊ ေမးေနတာလည္းမေျဖဘူး "
YOU ARE READING
ကိုကိုေက်နပ္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ......
Romanceမရည္ရြယ္ပဲ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမွားပါ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ေက်နပ္တဲ့အထိ ေပးဆပ္မွာပါ ❤ကာရန္ မင္းရင္ထဲ ခံစား နာက်င္ ၿပီးငိုေနတာၾကည့္ရတာ အေပ်ာ္ဆံုးပဲ ❤႐ွင္းဆက္ မငိုပါနဲ႔ ကာရန္ ကိုယ္ မင္းမ်က္ရည္ ေတြကို မျမင္ခ်င္ဘူး ရင္ထဲစူးနင့္ ေန...
