Morwittz High

Death#44: We will be back

Hayden's POV:

2 weeks had past and my condition became better.

They gave me some medicine and plenty of foods, specialy Nowen. Siya ang nagluluto ng mga pagkain ko at siya rin ang nag-aalaga saakin.

Ate Redvel should be the one who will do those things pero sa huli siya nalang ang nag-iintindi saakin tuwing maliligo at magpapalit ng damit.

Nowen always play the piano everytime i get bored. He's always taking care of my health, cooking my meal, telling me some stories when i can't sleep at night, and brushing my hair when he's the one who gets bored.

For those things that he does, nakakapagtaka. He isn't the Nowen Fontenelle who i met 6 months ago.

Right now, he's sweet and serious at the same time and that is so confusing.

"Come here." Napatingin ako kay Nowen habang palabas ako sa cr ng kwarto niya.

Tinuro ko ang sarili ko at tumaas ang dalawang kilay ko, tumango siya habang nakahiga sa kama at nakapatong ang palad sa gilid ng ulo niya.

Nagkibit-balikat ako bago nag-lakad palapit sakanya.

Nang makalapit ako sa gilid ng kama, hinila niya ako paupo sa tabi niya. "Is it aching?" Tanong niya habang sinusuri ang braso ko na kakatanggal lang ng benda kahapon.

Umiling ako at tiningnan siya habang nakatingin pa rin sa braso ko.

Hindi na ako nagulat pa nang pahigain niya ako sa tabi niya, here we go, he's being sweet again. He's being sweet without any meaning.

Umurong ako nang kaunti dahil nakalapat nang kaunti ang dibdib ko dibdib niya pero napahinto ako nang magsalita siya.

"Come closer." Utos niya, sinamaan ko naman siya ng tingin. "We're not a couple. Bakit ako didikit sayo?" mataray kong tanong pero pinilit niya akong hawakan sa likod kahit umiiwas ako.

Sapilitang napalapit ako sakanya at magkaharap kami ngayon.

"Don't tell me, bored ka nanaman?" Tanong ko sakanya nang mayakap niya ako sa bewang, umirap ako nang tumango siya.

Nang simulan niyang suklayin ang buhok ko ay napagpagpasyahan kong magtanong.

"Why are you like this?"

Natigilan siya sa pagsuklay sa buhok ko at tiningnan niya ako.

Nanatili siyang nakatitig saakin at kapagkuwan ay umiwas na siya.

"Sleep." Pumikit siya at inilapit ang ulo ko malapit sakanya, nagpatuloy siya sa pagsuklay ng buhok ko habang ako ay naguguluhan na nakatitig sakanya.

"There's nothing between us, Nowen. I hope you know that, because what you're doing right now is so confusing. We don't like each other, okay? I don' like y—"

He shushed me using his lips.

Nanlaki ang mata ko at nanigas ang buong katawan ko habang siya ay nanatiling nakapikit habang nakalapat ang labi niya sa labi ko.

Nang humiwalay na siya, nanatiling gulat ang ekspresyon ko. Fuck Hayden! It's just a peck! A simple peck!

Iminulat niya ang mata niya at tumingin saakin, "Then don't think about it, stop confusing yourself. Mababaliw ka lang."