Seni Sevebilir miyim?

7.Bölüm:İlkler

İnsanların hayatında her şeyin bir ilki vardır. İlk gülümsemesi, ilk ağlaması, ilk hapşurması, ilk adımı, ilk defa birinin elini tutuşu, ilk arkadaşı, ilk favori şarkıları, ilk arkadaş grubu, ilk aşkı, ilk öpücüğü. Bunlar gibi bir çok ilk'i size gerçek aşkınız yaşatıyorsa tutun kolundan takın koluna kelepçeyi. Bırakmayın onu. Kelepçe takacak birini bulduğunuzda onu yalanlarınızla oyalamayın, doğrularınızla uğurlayın...

 Zeynep'ten 

 İkimizi yüzündeki o saçma gülümseme neler anlatıyordu acaba? Basit bir tensel çekim ne anlatabilirdik, insana da biz bu kadar mutlu görünüyorduk? Artık birimi vardı hayatımda? Tabi ki hayır tam üç haftam kalmıştı. Üç hafta sonra bu yabancıyı da kaybedecektim yıllar sonra hayatıma aldığım ilk yabancıyı. 

Birlikte odama çıktığımızda Kerem konuşmaya başladı.

 '' Zeynep acaba evinde bana göre giysiler var mıdır?'' Kerem'in takım elbislerine baktım. Cidden bunlarla yatamazdı.

 ''Evet, var. Getireyim.'' Işık hızıyla odadan çıkıp Demir'İn burada bıraktığı kıyafetlerinden en büyüklerini alıp odaya geri döndüm. Gri bir eşofman altı ve füme rengi bir tişört getirmiştim. 

 ''Bunlar iyi mi senin için ?'' getirdiklerimi uzatıp sorduğum soru karşısında kaşları giderek çatılmaya başlamıştı. 

 ''İyi, iyi Zeynep de senin evinde erkek kıyafetinin ne işi var?'' Sorduğu soru karşısında afallamıştım. Bu nereden çıktı şimdi ya? 

 ''Kardeşimin'' kaşlarımı kaldırarak verdiğim cevap karşısında şaşırmıştı.

 ''Bir kardeşin olduğunu bilmiyordum. Şimdi nerede?'' Merakla sorduğu soru karşında kaşlarını çatması geçtiği için rahat bir nefes alıp cevapladım. 

 ''Kardeşim, burada yaşamıyor kerem. O, sürekli seyahat helinde en son ne zaman görüştüğümüzü bile unuttum. Bu kıyafetlerde baya eski kıyafetleri zaten.'' Demir'den bahsetmek beni geriyordu. 

''Anladım. Ben üstümü değiştireyim o halde'' Dediği şey üstüne odadan çıkıp salona indim. Tam düşünce denizinin ortasında boğulurken Kerem geldi. Korkudan hafif sıçradım. 

 "Ne düşünüyorsun?" Demir'i."Hiç ,hiç bir şey düşünmüyorum" Bu konuyu konuşmak istemediğimi anlamış olacak ki daha fazla uzatmadı. 

 "Anladım. Şey o zaman uyusak?" Uyumak güzel fikirde niye biz? 

 "Birlikte mi?" Yok mahallecek Zeynep. 

 "Evet." Kafamı olumlu anlamda sallayıp odaya doğru yürümeye başladım. Arkamdan geldiğini biliyorum zaten onun için dönüp bakma ihtiyacı duymadım. Odaya girdiğimizde direk yatak çarşafın altına girip sırtımı yatak başlığına yasladım. Kerem'de aynısını yapınca onun haricinde her yere bakıyordum. Onun bakışlarını üstümde hissetmediğim için onunda aynısını yaptığını düşünüyordum. 

"Daha önce kaç kişiyle öpüştün?" Tövbe estağfurullah bu nasıl soru ya? Sana ne ayrıca ne yapıcan? 

"Bunu neden soruyorsun?" Şaşkın şaşkın bu soruyu sorduğumda cevabı gecikmemişti. 

 "Merak.''Daha basiti 'direk cevapla' deseydin! 

 "Merak?" diye tekrarladığımda. 

 ''Evet.'' Daha net bir cevap veremezdin galiba?

 "İlk'' 

"Anlamadım?" Normaldir. Sonrasında ise devam etti.

''Peki bu da önce hiç öpmek isteyen biri olmadı mı?'' Bu zorla öpmeye kalkmadılar mı anlamındaydı. 

"Bak her şeyi en basından anlatacağım ve sende susup beni dinleyeceksin tamam mı?" 

''Tamam''

 "13-14 yaşlarında falandım. Bir gün babam ve annemin bağırma sesleriyle uyandım. Sabah daha ya 7 yada 8 açıkçası hatırlamıyorum. Annem babama bağırıyordu nedenini anlayamıyordum.Annem babama bunu bana nasıl yaparsın demişti. Babamsa sadece sustu sonrasında ise konuşmaya başladı: demek ki yetmiyorsun bana diye. Zaten babam o zamanlar eve bile çok uğramıyordu yani hep toplantıda olduğunu söylüyordu. Annem tokat atmıştı babamın o sözünden sonra ve ardından bağırmaya başladı 'peki çocuklarını hiç mi düşünmedin hayvan herif diye' bağırdı. Babam ise 'onları karıştırma onlar benim her şeyim' dedi. Kardeşimde yanıma gelmiş o arada ikimizde onları dinliyoruz.Sonrasında babam çalışma odasına girdi ve puff çıkmadı oradan annemse pılını pırtısını toplayıp çekti gitti. Ne beni yanına almayı düşündü ne kardeşimi, ikimizi de öylece bıraktı. Ardına bile bakmadı.Sonrasında öğrendik ki babam annemi aldatmış hem de ne için biliyor musun ? İlk onunla birlikte olmadı diye.Yıllarca içinde saklamış sanırım. Sonra babam başka bir kadınla evlendi. O evlendiğinde ben 15 yaşındaydım kardeşimde 16 falan herhalde. Evlendiği kadınla balayına gittiler. Onlar gidince başımıza kadının kardeşi kaldı. Kardeşim salonda otururken bende odama geçtim ben öyle oturup kitap okurken o adam geldi. Pis pis sırıtıyordu. Anlam veremedim sonra üstüme gelmeye başladı çığlık atacakken ellerini ağzıma bastırmıştı.''

 "Sonra?" Kerem sinirle sorduğu soru karşısında boş boş ona baktım. 

 "Sonra... Adamın kafasına bir şeyle vurdum zaten kardeşim baya bir hırpalıyordu onu daha fazla direnci kalmadığı için bayıldı. Sonra polisleri aradık gelip aldılar adamı. Bizimde ifademizi aldılar adam cezalandırıldı. Ama tabi bu arada bir de babam gibi faktör vardı bunca olaydan sonra o kadından boşanmadı. Üç sene hayatım zindan edildi. O kadın bana hep soğuktu babam olmadığında da beni hep eziklerdi. Kardeşim bu konuda daha şanslıydı. Ama ben 17 yaşımdayken bir şey fark ettik kadın neredeyse bulduğu her erkeğe yanaşıyormuş. Sonra kardeşimle bunu ispatlamak için bir yol aradık. Bulduk da. Kardeşim o kadını ayarttı bende gizliden gizliye videolarını çektim. Babama gösterdim bunları ama babam kardeşimi suçlu buldu ve kardeşim o gün bu gündür dünyayı dolaşıyor. Bende zaten 18 yaşıma girdiğim gün başka bir eve yerleştim. Ve sonra babamla bir daha görüşmedim. Her özel günde bana hediye gönderiyor. Ama daha karşıma çıkamadı. Evet merak ettiğin hayatım böyle işte." Ondan ufak bir bilgiyi saklamam doğru değildi belki ama yapmak zorundaydım.