Sabah olduğunda kalkabildiğim için şükrediyordum . Uyumak istiyordum , ama yapacağım şeyler vardı . Üstümü giyinmek uzun sürmüştü . Evden çıktığımda , hava aydınlanmaya başlamıştı . Arabanın koltuğuna oturdum . Camı açtım ve dirseğimi kenara yasladım .
Aramızda geçen ufak konuşmalar , rahatlamama neden oluyordu . Gideceğimiz yeri sevmiyordum . İnkar edemezdim . Ama kendimi yapmak zorunda hissediyordum . İnsanları affedemiyordum . Bunu öğrenmeliydim . Affetmek güzel olabilirdi , ama intikam almak emin olun ki çok daha güzel .
Arabadan inip , depo benzeri yere girdik . Şimdiden midem bulanıyordu . Kandan midem bulanmazdı , kanın sebebinin biz olduğunu biliyordum ve bu iğrenmeme neden oluyordu .
Kenarda bekledim . Sadece izliyordum . Evren , o adamı döverken , aynı zamanda soruyordu .
'' Neden yaptınız lan , neden ! ''
Sesi depoda yankılanıyordu. Kollarımı göğsümde birleştirdim . Çaresiz adam , ince bir ses tonuyla konuştu .
'' Lütfen Yapma . ''
Evren , alaycı bir şekilde güldü . Bu gülüşünü çok seviyordum .
'' Çok yapmacıksın . ''
Yerde süzülen kana dikkatle baktım .
Bu Benim Hayatımda Vardı .
Kan , Kavga , Acı ve daha bir çok acıtan şey .
Bunu değiştirmek için ant içmiştim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Hikaye
Teen Fiction'' Aşk her derde deva olmaz . Aşk her zorluğu aşamaz . Ve en önemlisi , aşkın sonu her zaman mutlu bitmez ; konu bu değildir . Ama aşk sizi değiştirir . ''
