Uzun Hikaye

İNTİHAR

Gözümü yakan güneşin karşısında , penceremin hemen kenarında oturuyordum . Kendimi bilinmezliğin içinde kaybolmuş gibi hissederken , umutsuzluğunda pençesine düşmüştüm .

Elimi yüzümü yıkamak için , banyoya girdim . Aynanın karşısında öylece bekledim . Mahvolmuş , kelimelere dökülemeyecek kadar bitkindim . Öğrendiklerim beni mahvetmeye , hatta öldürmeye yetmişti . Eğer bir filmin içinde olsaydık olaylar belkide mutlu bir şekilde devam ederdi . Ama hayatım bir film değildi . Uyandığımda , üzüldüğümde , mutlu olduğumda , korktuğumda sığınacak kimsem yoktu . Bu gerçekle yaşamak ise ; berbattı .

Ellerimi , pürüzsüz tenimde gezdirdim . Yeniden , mutlu olduğum yaşamıma dönmek istiyordum . Yeniden , ödevlerimi yapmadığım için uyarılmayı , banyoda fazla kaldığım için annemin azarını işitmek istiyordum . Bu yaşama ayak uyduramazdım . Bunu Evren'le tanıştığım günden beri biliyordum .Adam öldürmek , bana göre değildi . Ve ya mahvolacağım gerçekleri öğrenmek .

Sağ elimi ani bir hareketle aynaya indirdim . Kırılan ayna parçaları lavaboya ve ayağımın dibine sıçramıştı . Bazıları ise yumruğumda kalmıştı . Acısını derinden hissediyordum . Kan damlaları damlarken , elime bakıyordum . Belki de en iyisi Evren'nin yanına gitmekti . Bu dünyadan uzaklaşıp , kendi dünyam dediğim adamın yanına gitmek . Lavaboya düşen bazı parçaları alarak bileğimin derinlerine bastırdım . Bağırmamak için alt dudağımı dişlemiştim . Açılan yara , çok derindi . Ama kalbime açılan yara kadar derin olamazdı .

Ayna parçasını bir kez daha bileğime bastırdım . Bir kez daha . Bir kez daha . Ve bir kez daha ..... Açtığım yaraları sayamıyordum . Kolum , kesiklerle dolmuştu . Ağlamaya başlamamıştım . Eğer başlarsam kendimi durduramazdım . Şu son zamanlarda hiç olmadığı kadar çok ağlıyordum .

Kendimden geçmeye başlarken , bir yandan da kendimi sakinleştiriyordum .

'' Sadece bir kesik . Ne kadar acıtabilir ? ''

★★★★★★★★★★

Göğsümde hissettiğim ağırlıkla gözlerimi açtım . Toprak , kafasını karnıma yaslamış bir şeyler mırıldanıyordu . Etrafıma bakındım . Hastahane . İyice uyandığım zaman , ne mırıldandığını duydum .

'' Aptalsın , bunun seni kurtarmayacağını bilemeyecek kadar aptalsın . ''

Yerimde biraz kıpırdandığımda , Toprak kafasını kaldırıp bana baktı . Karnımdan kalkıp yanıma oturduğunda , konuşmaya başladı .

'' Neden yaptın bunu ? ''

Yorgun gözlerimle gözlerine baktım .

'' Senden kurtulmak için . ''

Alaycı bir şekilde güldü .

'' Görüyorum ki başaramamışsın. ''

'' Eğer beni buraya getirmeseydin , başarabilirdim . ''

Aslına bakılırsa , beni kurtarmasını istemiyordum . Ölmek istiyordum . Bu berbat yaşama bir son vermek .

'' Ölmek istiyorum . '' diye mırıldandım .

'' Ölmeni istemiyorum . '' Fısıltı . Sadece küçük bir fısıltıydı duyduğum . Yanılıyor olabilirdim .

Gözlerine baktım .

'' Peki , durumum nasılmış ? '' dedim konuyu değiştirerek . Saçmaydı . Ölmek isteyen biri neden nasıl olduğunu sorar ki .

'' Bayılma riskin varmış . Kolun çok kötü durumda ve muhtemelen kendini berbat hissedecekmişsin . ''

'' Ah , güzel . '' Gözlerimi devirerek , yatakta doğruldum .

'' Peki , burdan ne zaman çıkacağım ? ''

'' Akşama . ''

Tamam der gibi , gözlerimi kapatıp açtım . Ayaklarımı yataktan çıkardım ve terlikleri ayağıma geçirdim . Hastane penceresine doğru yürüdüm . Güneş , hala batmamıştı . Gözlerimi yakan güneşe tekrar baktım . Tekrar karşılaştık der gibi gülümsedim . Koluma baktım . Sarılıydı . Elimi üstüne koyduğumda çizikleri hissedebilecek kadar derindi yaralar . Aniden sırtımda hissettiğim el , beni kendime getirdi . Ağladığımın farkında bile değildim . Kendimi deri koltuğa bıraktım . Toprak , ellerini ellerime koydu . 

'' Bana bak . '' 

Ona bakamayacak kadar yorgundum . Ağlıyordum ve hala ölmek istiyordum . İsteiğini tekrarlayınca başımı kaldırdım . 

'' Ölmek istemeni anlamıyorum . Yanındakileri göremeyecek kadar körsün . İnci , yanımda kalmanı istiyorum . Kendi isteğinle . Bana ait olmanı istiyorum . '' 

Dudaklarını dudaklarımda hisettiğimde , kalbim benden habersiz daha hızlı atmaya başlamıştı . Ve ya yavaşlamıştı . Herşeyden bi haberdim . Kendimden geçmeye başladığımda , bayılacağımı anlamıştım . Gözlerimi kapatarak , karanlığın beni içine almasına izin verdim . 

❄❄❄❄❄❄

Yayınlama günü yok . Aklıma ne zaman kurgu ve ya ilham gelirse o zaman yazıyorum . 

Şarkıyla okumanız tavsiye edilir . 

Hatta şarkıyı her gün dinlemeniz tavsiye edilir  :D