Sabahın köründe uykumdan uyandım.Gördüğüm rüya, korkunçtu.Ailem gözümün önünde, yanımda gibiydiler.Gerçek mi diye şüphelendiğim olmadı değil.Bir kaç saat etkisinden çıkamadım.Evren kalkınca ''Lanet olsun '' diyerek çıktı odadan.Ne oldu diye sordum.Cevap alamadım.Bana cevap vermemesinden nefret ediyordum.Bozuntuya vermedim.Kahvaltımı yapıp odama çıktım.Evren'de aşağıda telefon konuşması yapıyordu.Raftan bir kitap alıp yatağa uzandım.Kendimi rahatlatmak, dinlenmek istiyordum.Ama bir türlü başaramıyordum.Eskiden sürekli kitap okuduğum için annemin beni azarladığını hatırladım.
Okuldan gelip çantamı yatağa fırlattım.Yeni aldığım kitabı çıkararak okumaya başladım.Annemin yaptığı mis gibi yemek kokuları burnumu doldurdu.Mutfağa girip ''Çok güzel kokuyor bunlar . '' dedim.Annem ''Vay, İnci hanım da teşvik etmişler sonunda .'' dedi.Doğru yemekleri yiyordum , ama anneme hiç yardım etmiyordum.İçeriye girip masayı hazırlamaya başladım.
Bu canımı yakan anı hıçkırarak ağlamama sebep olmuştu.Anılar, hiç güzel değillerdi.Sadece zaman içinde yaşadığımız acılara geri dönmemizi sağlayıp, canımızı yakıyorlardı.Kapı vuruldu.Evren içeri girdi.''Sen, ağlıyormusun ? '' diye sorduğunda cevap vermedim.Yanıma yattı.Kafamı göğsüne koydum.Ağlamaya devam ettim.Evren sarılıp '' Neden ağladığını bilmiyorum ama şunu bil ki yalnız değilsin, ne olursa olsun senin yanında ben varım.'' dedi.
''Ben her zaman yalnızım Evren.Kimse yanımda olmadı şimdiye kadar .Sen varsın ama yoksun.Veya ben kendimi alıştıramadım insanlara.Ne bileyim .Yalnızım ben .''
'' Yalnız değilsin . Her zaman yanında olacağıma yemin ederim . ''
Sarılmayı bırakıp, Evren'i öpmeye başladım.Karşılığını alıyordum.Sonra ayırdık dudaklarımızı.Ama birleştirdik kalplerimizi tekrar.
------
Medyada Evren var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Hikaye
Teen Fiction'' Aşk her derde deva olmaz . Aşk her zorluğu aşamaz . Ve en önemlisi , aşkın sonu her zaman mutlu bitmez ; konu bu değildir . Ama aşk sizi değiştirir . ''
