İNTİKAM

81 2 0
                                    

Tanrı biliyor, çokca bir daha uyanmamak dileğiyle, hatta umuduyla yatağa uzanıyorum ve sabahleyin gözlerimi açıp güneşi görünce yine perişan oluyorum. Artık , ölmeyi dilemekten yoruldum . Bu şekilde yaşamaktan yoruldum . Tam geçecek derken , bir yenisi geliyor ve hiç durmadan devam ediyor . Herkesi kaybediyorum . Artık , yeter bile diyemiyorum .  Parçalandım , en ufak parçama kadar . 

✖️✖️✖️✖️✖️

Saçmaydı . Söyledikleri çok saçmaydı . İnanmak istemiyordum . İnanmam gerekmiyordu . Beni kitlediği odada düşünmekten çatlayacak olan beynimle burdan kaçmak için yine bir şeyler düşünüyordum . Düşünmemem gerekiyordu . Düşünen insanlar , çok daha mutsuzlardı  . Beni kitlediği odada mutlaka bir şeyler olmalıydı . Kapıyı açmama yardım edecek bir şeyler . Çekmeceleri karıştırdım . Dolaplara baktım . Hepsi boştu . Çift kişil bir yatak , ve bir şifonyer vardı . Yatağı kaldırıp , bazasının altına baktım . Bir kutu ve bir valiz vardı . Kutuyu açıp içindekilere baktım . Bir pompalı tüfek ve 3 tane de normal silah vardı . Toprağın  , silah koleksiyonu yapmak gibi bir hobisi vardı sanırım . Hangisinde mermi vardı , bilmiyordum . Hepsini alıp yatağın üstüne koydum . Normal silahlardan birini alıp , kapıyı kırmayı denedim . İşe yaramadı . Sonra pompalı tüfekle denedim , sadece denemiş oldum . Hiçbir şey olmuyordu . Pompalı tüfeği kapıya doğru yönelttim . Vakit kaybetmeden tetiğe bastım . Kapının kırılma sesi , bütün evi doldurdu . Toprak , nerede bilmiyordum . Kapıyı biraz daha kırarak , çıkmayı başardım . 

Bahçeye doğru ilerledim . Sanki evde biri varmış gibi , sessizce yürüyordum . Bahçe kapısını açtım ve bahçeye çıktım . Önüme çıkan beden , geri sıçramama neden oldu . Elimde ki tüfeği ona doğrulttum . 

'' Yaklaşma , vururum . Bunu gerçekten yaparım . '' 

'' Biliyorum , elinden geleni ardına koyma . Hadi . ''

Tüfeği  Toprağa doğru iyice yaklaştırdım . Kafasının dağıldığını görmek istiyordum . İntikam almak istiyordum .  Ve tetiğe bastım . 

'' Aptal . '' 

Mermi bitmişti ve ben tek mermiyi kapıyı kırmak için kullanmıştım . Bir de Toprak tarafından ' Aptal ' sıfatına yakıştırılmıştım . Bravo bana . 

Kolumdan tutarak , beni kendine çekti . Fısıltı halinde konuşmaya başladı . 

'' Sana gereken her şeyi anlattığımı sanıyordum . Dikkat etmen gerekiyor . Eğer dikkat etmezsen , ben bu tüfeği sana doğrulttuğumda içi boş olmaz , emin ol . '' 

Kendimi ondan çekerek bağırmaya başladım ; 

'' Bana neden bunu yapıyorsun ? Ben sana ne yaptım ? Bırak beni gideyim , hatta miras da sende kalsın , yeter ki beni bırak ! '' 

Yüzüme bakarak alaycı gülümsemesini takındı . İlk gördüğüm gün , gülümsemesini güneşin doğuşuna benzetmiştim . Şimdi güneşin batışına bile yakışmıyordu . 

'' Miras umurumda bile değil ,sadece  seni istiyorum . '' 

Kabus olmalıydı , ya da başka bir şey . Sadece gerçek olmamalıydı . Sustum , gözlerimi çimene çevirdim . Çünkü , konuşacak bir şey yoktu . Arkama dönerek yürümeye başladım . Bu kadar şey fazla geliyordu . Evren ..... Daha yeni onu kaybetmiştim ve şimdi de Toprak bana aşkını mı itiraf ediyordu ? 

'' Sana gidebilirsin demedim . '' 

Duyduğum sesle , düşüncelerimden sıyrıldım . 

'' Senden izin almadım . '' 

Beni , istediği zaman kullanabileceği bir oyuncağı zannediyordu . Ama ben o değildim . Ben güçlü bir kızdım ve bunu ona gösterecektim . Ona direnecektim .Eninde sonunda bu iğrenç yerden kurtulacaktım . Ve Evren 'in yanına gitme zamanımı bekleyecektim . 

☁☁☁☁☁

Arkadaşlar , bir dahaki bölümü uzun zaman sonra yazacağım . Birtakım sorunlar yüzünden . Yinede fırsat buldukça yazacağım . Merak etmeyin. 

Şarkıyla okumanız tavsiye edilir . 

Medyada Toprak var . 

Uzun HikayeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin