Tanrı biliyor, çokca bir daha uyanmamak dileğiyle, hatta umuduyla yatağa uzanıyorum ve sabahleyin gözlerimi açıp güneşi görünce yine perişan oluyorum. Artık , ölmeyi dilemekten yoruldum . Bu şekilde yaşamaktan yoruldum . Tam geçecek derken , bir yenisi geliyor ve hiç durmadan devam ediyor . Herkesi kaybediyorum . Artık , yeter bile diyemiyorum . Parçalandım , en ufak parçama kadar .
✖️✖️✖️✖️✖️
Saçmaydı . Söyledikleri çok saçmaydı . İnanmak istemiyordum . İnanmam gerekmiyordu . Beni kitlediği odada düşünmekten çatlayacak olan beynimle burdan kaçmak için yine bir şeyler düşünüyordum . Düşünmemem gerekiyordu . Düşünen insanlar , çok daha mutsuzlardı . Beni kitlediği odada mutlaka bir şeyler olmalıydı . Kapıyı açmama yardım edecek bir şeyler . Çekmeceleri karıştırdım . Dolaplara baktım . Hepsi boştu . Çift kişil bir yatak , ve bir şifonyer vardı . Yatağı kaldırıp , bazasının altına baktım . Bir kutu ve bir valiz vardı . Kutuyu açıp içindekilere baktım . Bir pompalı tüfek ve 3 tane de normal silah vardı . Toprağın , silah koleksiyonu yapmak gibi bir hobisi vardı sanırım . Hangisinde mermi vardı , bilmiyordum . Hepsini alıp yatağın üstüne koydum . Normal silahlardan birini alıp , kapıyı kırmayı denedim . İşe yaramadı . Sonra pompalı tüfekle denedim , sadece denemiş oldum . Hiçbir şey olmuyordu . Pompalı tüfeği kapıya doğru yönelttim . Vakit kaybetmeden tetiğe bastım . Kapının kırılma sesi , bütün evi doldurdu . Toprak , nerede bilmiyordum . Kapıyı biraz daha kırarak , çıkmayı başardım .
Bahçeye doğru ilerledim . Sanki evde biri varmış gibi , sessizce yürüyordum . Bahçe kapısını açtım ve bahçeye çıktım . Önüme çıkan beden , geri sıçramama neden oldu . Elimde ki tüfeği ona doğrulttum .
'' Yaklaşma , vururum . Bunu gerçekten yaparım . ''
'' Biliyorum , elinden geleni ardına koyma . Hadi . ''
Tüfeği Toprağa doğru iyice yaklaştırdım . Kafasının dağıldığını görmek istiyordum . İntikam almak istiyordum . Ve tetiğe bastım .
'' Aptal . ''
Mermi bitmişti ve ben tek mermiyi kapıyı kırmak için kullanmıştım . Bir de Toprak tarafından ' Aptal ' sıfatına yakıştırılmıştım . Bravo bana .
Kolumdan tutarak , beni kendine çekti . Fısıltı halinde konuşmaya başladı .
'' Sana gereken her şeyi anlattığımı sanıyordum . Dikkat etmen gerekiyor . Eğer dikkat etmezsen , ben bu tüfeği sana doğrulttuğumda içi boş olmaz , emin ol . ''
Kendimi ondan çekerek bağırmaya başladım ;
'' Bana neden bunu yapıyorsun ? Ben sana ne yaptım ? Bırak beni gideyim , hatta miras da sende kalsın , yeter ki beni bırak ! ''
Yüzüme bakarak alaycı gülümsemesini takındı . İlk gördüğüm gün , gülümsemesini güneşin doğuşuna benzetmiştim . Şimdi güneşin batışına bile yakışmıyordu .
'' Miras umurumda bile değil ,sadece seni istiyorum . ''
Kabus olmalıydı , ya da başka bir şey . Sadece gerçek olmamalıydı . Sustum , gözlerimi çimene çevirdim . Çünkü , konuşacak bir şey yoktu . Arkama dönerek yürümeye başladım . Bu kadar şey fazla geliyordu . Evren ..... Daha yeni onu kaybetmiştim ve şimdi de Toprak bana aşkını mı itiraf ediyordu ?
'' Sana gidebilirsin demedim . ''
Duyduğum sesle , düşüncelerimden sıyrıldım .
'' Senden izin almadım . ''
Beni , istediği zaman kullanabileceği bir oyuncağı zannediyordu . Ama ben o değildim . Ben güçlü bir kızdım ve bunu ona gösterecektim . Ona direnecektim .Eninde sonunda bu iğrenç yerden kurtulacaktım . Ve Evren 'in yanına gitme zamanımı bekleyecektim .
☁☁☁☁☁
Arkadaşlar , bir dahaki bölümü uzun zaman sonra yazacağım . Birtakım sorunlar yüzünden . Yinede fırsat buldukça yazacağım . Merak etmeyin.
Şarkıyla okumanız tavsiye edilir .
Medyada Toprak var .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Hikaye
Teen Fiction'' Aşk her derde deva olmaz . Aşk her zorluğu aşamaz . Ve en önemlisi , aşkın sonu her zaman mutlu bitmez ; konu bu değildir . Ama aşk sizi değiştirir . ''