KİTAP

92 3 0
                                    

Yediğim omletin son parçasını da ağzıma atarken , Toprağın gittiğini fırsat bilerek  Evren'e bir soru sordum.

''Beni kaçıranlar kimlerdi ? ''

''Amcamlardı.Sana dediğim gibi , etrafımızdalar,  buraya gelmemiz iyi oldu.Bizi burada bulamazlar.''

Dün geceden sonra kendimi iyi hissetmiyordum.Çimenlerde uzanırken uyuyakalmış ve Toprağın odasında uyumuştum.Kahvaltımı bitirip aşağı indim.Sıkıntıdan patlayacaktım ve kimse beni dışarı çıkarmıyordu.Ah hadi ama, evdeki tek kız bendim.Bana nazik davranmaları gerekiyordu.Toprak ve Evren' e lanet ederek odama çıktım.Sıcak havadan bıkmıştım.Odamdaki banyoya girerek bir duş aldım.Üstümü giyindim.Saçlarımı kurutmadım .Söyledim ya .hava aşırı (!) sıcak.Erkeklerden bir şeyler beklemeyi bırakıp kendim gitmeye karar verdim.Kapıya çıkıp dışarıya bakındım.Burda ağaç ve ormandan başka birşey yoktu . Toprağa sormaya karar verdim. Merdivenlerden çıkıp  odasına girdim. Lanet olsun !

LANET !

LANET ! 

LANET ! 

Üstünü giyiniyordu ve üstünde sadece bir boxser vardı . Böyle şansın ben ! Kapıyı açtığım gibi geri kapattım. Tabi birde görünce çığlık atmam var . Ama konumuz bu değil .

Ne olduğunda anladığında güldüğünü duydum. Bense kıpkırmızı olmuştum. Sonra kapısına vurarak söylendim . 

''Çıplak değilsin değil mi ? ''

''Hayır değilim.'' Sonra bir daha kıkırdadı.

Bende içeri girdim. Bana bakarak : 

''Kapıyı tıklatmayı öğrenmelisin, kuzen .'' Gülmemek için kendini zor tutuğu belliydi . Bende kızaran yanaklarımı unutup konuşmaya çalıştım . 

''Şey.. Toprak . Benim biraz canım sıkıldı da . Gezebileceğim bir yer var mı ? ''

 ''Hayır eğer varsada buraya çok uzak.'' 

Hayal kırıklığına uğramıştım .

''Ormanın ortasına ev yaptırmışsın . Eğer sana birşey olsa , sesini kimse duymaz. Ölüp gidersin buralarda.'' 

''Onun için yaptırdım zaten bu evi .''

''Ölmek için mi ? '' 

''Hayır sesimi kimsenin duymaması için .'' 

''Neden ki ? '' 

''Kız arkadaşlarımı çok sık getiririm buraya . Sebebi bu .'' 

Ağzım açık bakarken '' iğrenç'' diyemırıldandım.

Ve verdiği cevap midemin daha da bulanmasına neden oldu.

''Senin o iğrenç dediğin şeye biz zevk diyoruz , kuzen .'' 

Ağzına yayılan sırıtışı umursamayıp omzuna vurdum. Sonra gülerek odadan çıktım. 

✖️☁

''Evren hadi ama . 2 saattir duştasın .'' 

''Ya şimdi çıkıyorum, tamam. ''

Evren saatlerdir duştaydı ve benim canım hala sıkılıyordu.

Toprak , televizyonun karşısına geçmiş cips tıkınıyordu .

''Kitapları severmisin ? '' 

Sorduğu soruya ağzımdan bir ' hah ' kelimesi çıkmıştı. Sonradan ' Evet ' dedim. 

''O zaman kütüphaneye gidebiliriz .'' 

''Olur . Buraya uzak mı ? '' 

''Fazla sayılmaz . '' 

''Tamam, ben hazırlanayım o zaman . '' 

Odama çıkıp üstümü değiştirdim . Tan şortumu giyecekken , arkadan bir çift el belimi sardı . Attığım çığlık , benim bile kulaklarımı acıtmıştı. 

''Sakin ol , benim . ''  O güzel sesini duyduğum an, rahatlamıştım . 

''Sanırım ölüyordum . '' 

Yüzümü Evren ' e döndüm . Dudaklarını dudaklarıma bastırdı . içimin ürperdiğini hissettim . Dudaklarımı ayırıp , üstümü giyindim . Aslında Evren'e  karş ne hissetiğimi bilmiyordum. Ona olan sevgim , gram eksilmemişti . Ondan nefret etmiyordum , yaptıklarından nefret ediyordum . Ama onunla olmamam gerektiğini düşünüyordum . Beni sadece ona benzediğim için seviyordu . Bu adil değildi . Ben onu böyle severken , onun beni böyle sevmesi  ...... Bu gerçekten adil değildi . Beynimden bu düşünceleri savıp, aşağı indim .  Toprak giyinmişti ve bizi bahçede bekliyordu . Şimdi Evren 'i bekliyorduk . Bahçeye çıkıp arabaya bindim . Evrende arabaya binince herşey hazırdı . Toprağın arabasını yeni görüyordum , kırmızı üstü açık bir arabaydı . Toprak gaza bastı ve arabayı hızlandırdı . 

1 saat sonra kütüphaneye varmıştık . Gerçekten çok güzeldi . Arabadan inip kütüphaneye yürüdüm . Evren ve Toprak arabada bekleyeceklerini söylediler . Tamam dedim . Zaten birkaç kitap alıp çıkacaktım . Kapıyı itip , içeri girdim . İçerisi mis gibi kitap okuyordu . Romanların olduğu rafa yürürken , biriyle çarpıştım . 

''Pardon . '' dedim. 

Duyduğum ses ''Önemli değil '' dedi .  Yüzüne baktığım çocuk müthiş gülümsemesiyle karşımda duruyordu . Ona bakmadan rafa yöneldiğimde ''Merhaba '' dedi . Bende ''Merhaba '' dedim . 

''Adım Çınar . Sizinki ne ? '' Saygısından böyle konuşuyor sanmıştım ama sanırım herkesle böyle konuşuyordu . 

''Benim de İnci .Sen diye hitap et , lütfen . ''  Yüzüme gülümsememi yerleştirip , kitaplara bakmaya devam ettim . 

''Peki . Sık sık uğrarmısın buraya ? ''  

''Hayır buraya ilk defa geliyorum . '' 

Kitapları alıp kasaya yürüdüm. 

''Bundan sonra görüşürmüyüz ? ''   Neden merak ediyordu ki ? 

'' Buraya gelirsem eğer , görüşürüz . '' 

Kasaya parayı ödeyip dışarı yöneldim . Arabaya binip sırtımı koltuğa yasladım . Uyumak istiyordum . 

✖✖✖✖

Arkadaşlar Çınar geçici bir karakter değil , ilerleyen bölümlerde onu tekrar göreceksiniz . 

Medyada Çınar var . 

Bölümü şarkıyla okumanızı tavsiye ederim . 

Uzun HikayeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin