Uzun Hikaye

ÖLÜM

Okuduğum kitabın son sayfasını kapatır kapatmaz sıkılmaya başlamıştım . Karnım açtı ve bir şeyler yemek için mutfağa indim . Kilerde bulduğum kek ve bisküvi tarzı şeyleri servis tabağına koydum . Evde , ne Toprak ne de Evren vardı . Merak etmiştim ama şuan umurumda değildi . Tabağı alıp televizyonu açtım . Bir kaç tane müzik dinlemiştim . Bundan da sıkılmıştım . Tabağımdakiler de bitmişti . Bu aralar her şeyden çok çabuk sıkılıyordum . Bahçeye çıkmaya karar verdim . Odama çıkıp üstümü giyindim . Saçıma şekil vermek için onunla savaşırken , her seferinde bozuluyordu . Büyük bir of çekerek açık bırakmaya karar verdim . Tam kapıyı açıp dışarı çıkacakken bahçeden gelen gürültü kulaklarıma dolmuştu . Silah sesi . Çok korkunç bir silah sesi . Telaşla kapıyı açıp dışarı fırladım . Merdivenleri inerken içimden Evren ve Toprağa bir şey olmaması için dua ediyordum . Çünkü ikisinede değer veriyordum ve ölmelerini istemezdim . Bacaklarım titriyordu . Bahçeye indiğimde gördüğüm manzara ürkmeme sebep olmuştu . Önce arkadan sadece Toprağı görebiliyordum . Koşarak onu geçtim ve önünde yatan bedene odaklandım . Evren ' in dizleri yere yapışıktı . Kafası geriye doğru düşmüştü ve alnı kan içindeydi . 

''Evren ! '' 

Öylece bakan Toprağa dönüp ''Ambulans çağırsana ! '' diye bağırdım. Farkedemediğim bir şey vardı . Yana düşmüş sağ elinde silah tutuyordu . Bunu o mu yapmıştı ? Beynimde birbirini kovalayan düşüncelere bir son vermeyi denedim ama , olmadı . Arka cebimden telefonumu çıkarıp 112 'yi tuşladım . Telefon kulağımdayken birisi telefonu elimden çekip aldı . Arkama döndüğümde Toprağın yanımda olduğunu gördüm . Ona birşey sormadan Evren'e yöneldim . Evren hep ölümün huzur olduğunu düşünürdü . Bu saçma ve berbat hayattan uzaklaşacağını düşünürdü . Tek üzüldüğü şey , benden uzaklaşacağını biliyor olmasıydı . Aynı günahları işledik derdim ona . Aynı cehenneme gideceğiz . 

Ama daha çok erkendi . Onu seviyordum . Ne olursa olsun . ''Evren ölme ! Aç gözlerini , seni kaybedemem . Çünkü neyi sevsem , şu siktiğimin dünyasında hepsini bir bir kaybediyorum . Önce ailem .. Lütfen sıradaki sen olma . Lütfen , aç gözlerini ! '' 

Şunu farketmiştim , sevdiğin insanları kaybetmeye başladığın zaman , hayatı önemsememeye başlıyorsun . Önce ailemi kaybetmiştim . Hayat çok saçma bir şeydi artık . Şimdi de Evren 'i kaybedemezdim . Hayatın bir anlamı kalmazdı . 

Nabzına baktığımda atmıyor olduğunu görmüştüm . Kaybedecek bir şey kalmayınca kendimi kaybetmiştim işte . Ayağa kalkıp Toprağa yöneldim . 

''Bunu sen mi yaptın ha ? Orospu çocuğu ! ''  Ellerimi yumruk yapıp onu yumruklamaya çalıştım . Ellerimi tutarak buna engel oldu . Tekrar bağırmaya başladığımda ağzımı kapattı . Beni sürükleyerek bahçede olan depoya götürdü . Beni bir sandalyeye bağladı . Bunu ona neden yaptığını soracaktım ki izin vermeden ağzımı bantladı . Evren'i gördüğümden beri akan göz yaşlarıma bir son vermeye denedim . Bunu neden yaptı ? Bunu neden yaptı ? Bunu neden yaptı ?  Beynim bu düşüncelerle çalkalanıyordu . Sanki 1 hafta önceki çocuk gitmiş yerine şeytan gibi birisi gelmişti . Deponun kapalı kapısı yavaş bir şekilde açıldı . İçeri girdi . Yüzü ifadesizdi . Ağzımı açtı ve hiç konuşmadı . 

''Bunu neden yaptın ? O benim bu boktan hayatta yanımda olan tek kişiydi .  . Onu neden öldürdün ? !'' 

'' Onu neden öldürdüm , biliyormusun  ? Seni üzdüğü için . Bağırmayı da kes . '' 

Kaşlarım yukarıya kadar kalkmışlardı ve ben şok geçiriyordum . Seni üzdüğü için derken neyi kastetmişti ? 

'' Ne demeye çalışıyorsun ? '' Sesim olduğundan ince çıkmıştı . Sanırım ağlıyor olduğumdandı . 

'' Mutlu olman için . O piç seni sadece ona benzediğin için seviyordu , aptal . '' 

Bir yandan haklıydı . Ama ben onu seviyordum ve bu onu öldürmemesi gerektiği gerçeğini değiştirmiyordu . 

'' Ben onunla zaten mutluydum ! Onu öldürmen gerekmiyordu ! '' 

'' Elimde başka seçenek yoktu . Senin ona kör kütük aşık olduğunu görünce , bunu yapmam gerektiğini anladım . '' 

'' Orospu çocuğu ! '' 

Elindeki bantla ağzımı tekrar kapattı ve arkasını dönüp gitti . Evren'i merak ediyordum . Ölmüş olabilirdi . Ama hala canlıymış gibi bir his vardı içimde . Onu düşündükçe kalbim acıyordu . Umursamadan gözyaşlarımın akmasına izin verdim . 

✖️☁

Arkadaşlar okuyorsanız lütfen oy verin ve yorum yapın .  Biraz duygusal oldu , bliyorum  çünkü bende ağladım . 

Bölümü şarkıyla okumanız tavsiye edilir .