O adama vururken , boş bakışlarla hala onlara bakıyordum . Bu yerden nihayet kurtulduğumda , kendimi arabaya attım . Kahvaltı yapmak için , bir restoranta gittik . Kahvaltımı yaparken , düşünüyordum . O adamlar benim ailemi elimden almıştı . İyi veya kötü . Yaptığımız şey , doğruydu . Sonrasında ne olacağı umrumda değildi .
Arabaya tekrardan bindiğimizde , olur olmaz yere kirpiklerim ıslanmıştı . Ağladığımı gören Evren , bana sarıldı . Kokusunu içime çektim .Sahte bir şekilde gülümsedim . Benimle aynı şeyleri yaşamamış olsada , o da bir şeyler yaşamıştı . Nasıl dayanabildiğini merak ediyordum . Ailem tarafından önemsenmediğimi biliyordum . Ama bu kadarına katlanamıyordum . Her gece kabuslarla uyanmak , ter içinde kalmak , hatta bir şizofren gibi hayaller görmek . Bunlara lakin , dayanmaya çalışıyordum . Dayanmaya ve yaşamaya . Umut etmeyi , sonrasında ise hayal kırıklığına uğramayı benimsemiştim .
Yatağın içinde kitabımı okurken , Evren beni gıdıklamaya başlamıştı . Ne olursa olsun , neşesinden bir parça eksilmiyordu . Bu anı yaşarken aklıma Uçurtma Avcısı kitabından bir kesit gelmişti ;
'' Yeniden iyi biri olmak mümkün . ''
Deneyebilirdim . Yeniden neşeli ve yeni biri olabilirdim . Denemekten , zarar gelmezdi .
Karnımda hissettiğim his , gülmeme neden oluyordu . Evren'e durmasını söyledim . O hala beni gıdıklamaya devam ediyordu . Hislerime karşı çıkamayarak , kahkahalarla gülmeye başladım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Hikaye
Ficção Adolescente'' Aşk her derde deva olmaz . Aşk her zorluğu aşamaz . Ve en önemlisi , aşkın sonu her zaman mutlu bitmez ; konu bu değildir . Ama aşk sizi değiştirir . ''
