TURAN-I VERA

24 -Tarık-

Yoğun çikolata kokusu genzime dolmaya başladığında kendimi adeta kocaman bir fabrikada hissetmiştim.Ama alt tarafı sıcak çikolata yapıyordum,sadece sanırım biraz fazla moda girip abartmıştım. Ne yapayım,genelde mutfağa girdiğimde hayal aleminde dolanan masum bir kıza dönüşüyorum.Bunun nedenini de henüz çözebilmiş değilim,sadece mutfak bana fazla hayalperest olmayı bahşediyor hepsi bu.

Ocağın altını kapatıp dolaptan çıkarttığım bardaklara yaptığım sıcak çikolatayı boşalttım ve bardakları tepsiye yerleştirip mutfaktan çıktım. Abim sıcak çikolatamı çok severdi,bakalım sevgilim de sevecek mi?Yani sevmemesi için neden göremiyorum,hem sevmese bile benim için beğenir o eminim.

Dün çok güzel kamp yapma hayallerim vardı ama abim saçma bir şekilde ortaya çıkıp bütün büyüyü bozmuştu.Aslında bir yandan iyi oldu,bütün gece Turan'a olayları anlatmıştık.Hala şaşkın ve hala olayın şokunda ama elbet alışacaktı o da.En çok gerildiği nokta komutanının kardeşiyle sevgili olması. Ama anlamıyor ki abim ona çok güveniyor ve öyle öfke dolu bir adam değil.Kendisi de aşkı yaşadığı için aşkın önüne geçmez buna eminim. Ki zaten kendisi de bana söylemişti,her şeye Turan olduğu için karışmıyor.Yoksa elbette sorgulayıp,irdelerdi her abi gibi.

Salona geldiğimde Turan'ın yanına oturup tepsiyi sehpaya koydum ve bardaklarımızı elime alıp onunkini ona doğru uzattım.Teşekkür edip bardağı elimden aldığında kendimi düzeltip biraz daha ona doğru dönmüştüm.

''Ne düşünüyorsun bu kadar derin?'' Dedim sessizliğimizi bozarak.Çok derin bakıyordu karşı tarafa doğru,aklına bir şey takıldığı belli oluyordu yani.

''Tarık...Şimdiye neden bir hamle yapmadı diye düşünüyorum.'' Dediğinde kaşlarım çatılmıştı.Çıkmış mıydı ki?Hemen?Yani bari birkaç gün daha tutsalardı..

''Hiçbir şey yapabileceğini zannetmiyorum. Hala bir bağlantıları kalmadıysa tabi.'' Diyerek sıcak çikolatamdan büyük bir yudum aldım.Onu nasıl yaşatacaklardı ki?Sonuç olarak yakalanmış bir çaylağı kimse geri istemez.Aklı varsa içeride kalmalı diyeceğim de aklı olsaydı bu işlere bulaşmazdı zaten.

''Her neyse,bunları konuşmak istemiyorum.'' O da sıcak çikolatadan bir yudum aldı ve sehpaya koyup bana döndü. Benim bardağımı da sehpaya koyduktan sonra da yüzümü avuçlayıp muhteşem gülümseyişini ortaya çıkarttı. ''Ben bu sıcak çikolatanın tadına varamadım.'' 

''Neden?Oysaki tam ölçüde koydum çikolataları.''Hemen bir yudum daha alıp bardağı geri bıraktım.Bana tadı bolca geliyordu işte,o nasıl tadına varamadı?Beni mi delirtmeye çabalıyor ?

''Hıh,işte şimdi tadını alabilirim.'' Dedi ve şaşırmama bile fırsat vermeden dudaklarımı dudaklarıyla örttü.

Ay her seferinde beni böyle eritiyor ya cidden onu yiyip bitirmek istiyorum. Böyle güzel şeyler yaşarken her şeyin saçma şekilde sonuçlanacak olmasından korkuyorum.Bir gün bu öpücüğü hissedemeyecek olmaktan,gülücüğünü göremeyecek olmaktan,sesini duyamayacak olmaktan fazlasıyla korkuyorum. Ona çok kısa sürede bağlanıp,güvendim ve buna pişman değilim.Zaman geriye aksa yine aynı zamanda ona güvenirdim.Yani bir şeyler benim için erken falan değil,gayet dozunda.

''Delisin.'' Dedim dudaklarımızı ayırdığında. Bu sefer ikimiz de aynı anda gülümsemiştik.Ona doğru kayıp kollarımı boynuna sardım ve sıkıca sarıldım.Hiç bırakmak istemiyormuşçasına..

Gözlerim duvardaki saate kayınca iç çekmiştim. Saat Turan ile ayrılma vaktine doğru ilerliyordu çünkü ve ben ondan ayrı kalmak istemiyordum. Çünkü bu sefer gideceği operasyon üç hafta sürecekti!Üstelik bu minimum bir tahmin.Bu üç hafta bir ayı da bulabilirdi.Gerçekten kendimi uzak mesafe ilişkisi yaşayan kızlar gibi hissediyorum artık. Ama olsun,bu ilişkinin de zorluğu buymuş yapılacak bir şey yok. Deliler gibi şikayetçi değilim,isyan da edemem. Böyle güzel bir adam bana nasip edilmişken isyan etmek büyük haksızlık olurdu gerçekten.