Hafıza Çiçeği ( DÜZENLENİYOR)

♧11.BöLüm♧

Mehmet Zilanın kolundan tutup,
" Zilan gel! benimle konuşacağız"

"Bırak kolumu gelmiyorum seninle hiç bir yere, defol git! buradan annem gelmeden"

"Zilan konuşmamız lazım diyorum bak gelmezsen ben girerim içeriye" Zilan Mehmet'in işleri dahada kötüye çevirmesinden korktuğu için.

"Tamam Allahın cezası, arka bahçeye gidelim orda konuş ne konuşacaksan" Zilan Mehmet'le arka bahçeye giderken evdekilerin ise hiç bir şeyden haberi yoktu,

"Evet seni dinliyorum"

"Zilan burada olmaz benimle gelmen lazım, arabam şurada hemen gidip geleceğiz"

"ne konuşacaksan burada konuş! gelmiyorum seninle hiç bir yere"

"Zilan lütfen! fazla sürmeyecek güven bana"

" Güvenmek ha! bu yaptıklarından sonramı asla! daha fazla dinlemek istemiyorum seni Can gelmeden defol git buradan"

Mehmet Zilanın ağzından Can kelimesini duydukça iyice çıldırıyordu. Zilan hiç durmadan konuşurken, Mehmet cebinden çıkardığı eteri beze damlatarak bir anlık refleksle Zilanın burnuna dayamıştı. Aslında bunu yapmak istememişti ama onu çaresiz bıraktığından oan elinden başka bir şey gelmiyordu.

Zilanı kucağına aldıktan sonra arabasına doğru yürümeye başladı, bir an önce buradan uzaklaşmak istiyordu. Zilanı arka koltuğa uzatıp arabayı sürmeye başladı, Mehmet yola çıktığında saniyeler aralığında da Can ve ailesi giriş yapmışlardı eve.

Bir yandan arabayı sürerken bir yandan da arkasını dönmüş Zilana bakıyordu, onun her şey den habersiz masum uyuduğunu görürken bir yanı kendisini suçlarken bir yanı onu istiyordu. Aklındaki bu düşüncelerden kurtularak son surat arabayı sürmeye başladı.

                 ************

Merkeze geldiğinde Ahmeti arayarak nereye gideceklerini öğrenip yoluna devam ederken, Zilan ise hala eterin etkisiyle uyuyordu .Mehmet evin önüne geldiginde Ahmet kapının önünde onları bekliyordu. Her şey Mehmet'in tam istediği gibi olmuştu.

Arabadan aşağı inip Ahmetle tokalaştı. Onun istediği gibi kiralık bir ev tutmuş şahitleri ve nikah memurunu' da ayarlamıştı, o sırada Ahmet Zilanın olmadığını farkedince afallayarak,

Mehmet Zilan nerede?" Dedi.

"Gelmedi dimi? ben söylemiştim, gelmez dedim sana dimi? ne yapacaksın şimdi her şey boşa gitti"

Mehmet kendinden emin bir şekilde,

"bir sakin ol Ahmet ya ben isteyeceğimde Zilan gelmeyecek öylemi yok öyle bir dünya, arabada"

"Arabada mı? öyleyse neden inmiyor aşağı" Mehmet gülerek,

"Uyuyor çünkü"

"Uyuyor mu? ne uyuması lan!"

Ahmet şaşkınlıkla arabaya doğru gittiğinde gerçentende Mehmet'in dediği gibi öylece uyuyordu Zilan,

"Ne yaptın lan kıza! Öylece uyuyor kız?"

"ne yapacağım oğlum! sadece biraz naz yaptı bende biraz bayıltmış olabilirim"

"lan sen manyak mısın? biraz diyor birde resmen zorla getirmişsin kızı, hani Zilanda istiyordu seni, Mehmet bu yaptığımız hiç iyi olmadı."

"Benide bu işe bulaşırdın ya, bile bile Zilanın günahına girdim senin yüzünden"

"Ahmet saçmalama ya sen günaha değil sevaba girdin kardeşim, Zilanı seviyorum ben ya! neden anlamıyorsun oda beni seviyor sadece biraz kızgın bana, başka çarem yoktu anlamıyor musun? bayıltmak zorundaydım"