"Mehmet içinde bulunduğu binlerce maske arasında hayatını yaşıyordu.On beş yaşında ayrıldığı memleketinden yirmi üç yaşında geri dönmüştü. Aşkı eğlence parkı zannederken, Zilanı gördüğü an çiçekler açmıştı en karanlık sokaklarında"
*...
"Bir hasret kadar uzak olsada bir nefes kadar yakındı yüreğime"
Mehmet derin bir nefes aldıktan sonra, Zilana dönerek ,
"her şey anlaştığımız gibi olucak! her kez bu evliliği gerçek zannedecek ben sözümü tutuyorum bu senetleri sana vereceğim, sende bana verdiğin sözü unutmayacaksın!"
"Kimse bu evliliğin sahte olduğunu bilmeyecek, bu sır sen ve benim aramda kalacak!" Zilan ise sadece kafasını sallamakla kaldı Mehmet'in bu söyledikleri karşında.
"Tamam o halde şimdi gidebiliriz "
Mehmet Zilanın elinden tutup tam adım atacakken, büyük gondollarıyla çevrili konağın en büyük kapılarından olan çengelli kapı bir öne bir arkaya sallanıyordu o sırada, kapıyı araladığında,
Mehmet en küçük yeğeni elifi gördü ,
" Elif ne yapıyorsun burada dayıcım?"
"Dayı git git gelme!"
"neden?"
"Dedem seni arıyor her yerde, o eşşoğlu eşşek bir gelsin onu öldüreceğim dedi, dayı sen kızmı kaçırdın?"
O sırada Zilan gülerek,
"çok güzel bir soru ,Mehmet versene yeğenine cevabını"
"Zilan sus! yok öyle bir şey dayıcım, sen odana çık odada ablalarınla oyna tamammı çıkma dışarıya"
Mehmet az sonra kopacak kıyametten yeğenlerinin etkilenmesini istemiyordu. Kendini toparlayarak avluya girdiklerinde sesler okadar çoktu ki konağı titretiyordu adeta, hiç duymuyormuş gibi Zilanın ellerini sımsıkı tutarak,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yukarıya çıktıklarında, bütün aşiret oradaydı bir yandan Cemal beyin tarafı bir yandanda Mustafa beyle Canın ailesi, karşılıklı atışırlarken Mehmetle Zilanı görünce sessizlik oluştu bir an, Zilan bir hırsla Mehmet'in ellerini bırakarak koştu annesine.
Her kez okadar şaşkındı ki oan, sadece boş boş bakıyorlardı,
"Zilan neredeydin annem! çok merak ettik seni, her yerde babanla seni aradık yavrum! bu halin ne iyisin dimi?"
"İyim anne"
"bu kaçırdı dimi seni? sen böyle bir şey yapmazsın kızım bu zorla götürdü seni dimi"
Cevriye hanım Mehmet'in üzerine yürüyerek,
"sen kızımı kaçırdın dimi? sen kimsin ya! nasıl kızımı alıkoyarsın şikayet edicem sizi"
Mustafa bey her zaman ki sakinlikle ,
"Cevriye bir sakin ol önce, bak kızımız sağ sağlim geldi çok şükür, evimize gidelim artık ne olur"
"Bidakka, Cevriye teyze doğru söylüyor. Mustafa amca, bu şerefsiz zorla götürdü Zilanı şikayet etmicekmiyiz. Zilan beni seçti diye hazmedemedi onu tehtid ettin dimi seninle gelmesi için"
