Becoming Empress but She isn't a Girl (Volume 2)

အပိုင္း ၆

ပင္မနန္းေဆာင္တြင္းရွိ ေလသာေဆာင္တစ္ခုတြင္ စစ္၀ူရွဲ႕နဲ႕က်ဴးယင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနၾကသည္။ ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းစားပြဲေပၚက ခပ္ေနာက္ေနာက္ေက်ာက္စိမ္း ေရေႏြးပန္ကန္လံုးေတြမွာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနေသာ ေကာင္းကင္ျမက္ရည္တို႕ျဖင့္ ျပည့္ေန၏။ အနံ႕သင္းသင္းကို ရွဴရံုျဖင့္ နတ္စြမ္းအင္ကို ျပည့္ျဖိဳးေစတာမို႕ ေကာင္းကင္နန္းေတာ္ရဲ႕ ရတနာတစ္ပါးျဖစ္ေနျဖစ္၏။

ခပ္ျမန္ျမန္ ေမာ့ေသာက္လိုက္လို႕ ကုန္သြားတဲ့ခြက္ဟာ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္းကင္ျမက္ရည္ျဖင့္ ျပန္ျပည့္သြားပါ၏။ သူက ေသာက္လိုက္ ၀ူရွဲ႕ကျဖည့္လိုက္ျဖင့္ သံသရာလည္ေနခဲ့ကာ သူ ေသာက္ခဲ့တဲ့ခြက္ေပါင္း ငါးဆယ္ေလာက္ရွိေနေပျပီ။

" ယင္ေလးက ေကာင္းကင္ျမက္ရည္ကို ၾကိဳက္ေနတာပဲ"

" အင္း ေသာက္လို႕ေကာင္းတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြရဲ႕ အားျဖည့္အခ်ိဳရည္ေတြလိုပဲ။"

" ယင္ေလး ေက်ာက္စိမ္းဂူကိုျပန္ရင္ မေလ်ာ့ပုလင္းနဲ႕ အျပည့္ထည့္ေပးလိုက္မယ္။ "

" တကယ္လား။ ဒါဆို ႏွစ္ပုလင္းေလာက္ရမလား ငါ အေဖ့ကိုလည္း ေပးခ်င္လို႕"

" သိပ္ရတာေပါ့ ယင္ေလး အေဖက ကိုယ့္အေဖပဲေလ။ ႏွစ္ပုလင္းကနည္းရင္ ယင္ေလး အကိုေတြအတြက္ပါ တစ္ပုလင္းဆီ ယူဦးမလား"

" ယူလို႕ရတာလား"

သူထိုသို႕ေမးေတာ့ မဲ့တဲ့တဲ့ျဖစ္သြားသည့္ ၀ူရွဲ႕ရုပ္က ရယ္ခ်င္စရာ။ ေကာင္းကင္ျမက္က ႏွစ္တစ္ရာမွာတစ္ၾကိမ္သာေပါက္တာမို႕ ေကာင္းကင္နန္းေတာ္မွာေတာင္ ရာထူးျမင့္နတ္ေတြပဲ ေသာက္သံုးနိုင္တာမဟုတ္လား။ သူ႕ကိုေပးမယ့္ မေလ်ာ့ပုလင္းဆိုတာကလည္း ပင္လယ္ၾကီးေလာက္ထည့္မွသာ ျပည့္တတ္တဲ့ နတ္စြမ္းအားနဲ႕ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ပုလင္းျဖစ္ေနေလေတာ့ စစ္၀ူရွဲ႕ ေသြးတက္ခ်င္စရာပင္။

" ငါက ေနာက္တာပါ ႏွစ္ပုလင္းဆို ရပါျပီ။ အေဖ့အတြက္က အဓိကပဲ အကိုေတြကို ငါ စိတ္ဆိုးေနတယ္ သူတို႕အတြက္ မေပးဘူး"

မ်က္ခံုးပင့္ကာ ၀ူရွဲ႕ကၾကည့္သည္။ လင္းထိန္ေနသည့္ ေန႕အခ်ိန္ကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ေမွာင္မည္းကာ လေရာင္သာရွိေတာ့ေအာင္ စစ္၀ူရွဲ႕က ေျပာင္းပစ္ပါ၏။ ၾကယ္ေတြတလက္လက္က သူ႕အနားပတ္ကာ လင္းေနသလို။