BECOMING MRS. ACOSTA (Love in the Mountains)(COMPLETED)

CHAPTER FOUR

            Nakakalat sa kama ni Amber ang mga camping gears na gagamitin niya sa pag-akyat ng bundok. Kahit ayaw ni Jet na payagan siya, wala din itong nagawa at napilitan din na ipakilala siya sa mga kakilala nitong mountaineers. Hindi kasi niya ito tinigilan ng kakokonsensiya sa lahat ng mga naitulong at pabor na ginawa niya dito.

            Kumpleto ang mga gamit niya. Mula sa mountaineering boots, tent, ropes at iba pang mountaineering essentials. First time niya itong sasama na umakyat talaga ng bundok. Dati kasi, panay plano lang siya pero hindi naman natutuloy. Ayaw naman kasi talaga niya sa bundok. Mas gusto pa niyang maghanap na lang ng mga kakaibang nilalang sa siyudad kaysa makisalamuha sa mga ligaw na damo sa ituktok ng bundok.

            "You are crazy."

            Hindi niya pinansin si Xavi na pumasok sa kuwarto niya. Ipinagpatuloy lang niya ang pagsaksak ng mga gamit sa dadalhin niyang bag.

            "And pinayagan ka ni Tito Uly?" Halata sa boses ni Xavi na hindi makapaniwala na ginawa iyon ng daddy niya.

            "This is my last gig. He made me promise that when I come back, I'll work in the hospital as a nurse," pinanlakihan pa niya ng mata si Xavi.

            "And pumayag ka? You hate hospitals." Tonong paalala nito.

            "But this is my chance to see him. Hindi ko na papalampasin ang pagkakataong ito." Isinara niya ang zipper ng malaking bag at sinubukang buhatin kung kakayanin na niya. Mabigat pero makakaya naman.

            "Amber, do you think you're doing a logical thing? You don't even know that, that guy really exist. Puwedeng huwag ka na lang tumuloy?"

            Huminto siya at humarap kay Xavi tapos ay humalik sa pisngi ng kaibigan.

            "Magiging okay lang ako. New adventure 'to. Hindi ka na ba nasanay sa akin? Ilang beses na ba akong nang-hunting ng engkanto? Kapag mga kakaibang entity ang hinahanp ko sasabihin nababaliw ako. Tapos ngayong totoong tao ang hahanapin ko, nababaliw pa rin ako. Saan na ba ako lulugar?" Natatawang sagot niya at ipinagpatuloy ang pag-aayos ng mga gamit.

            Napabuga ng hangin si Xavi at pabagsak na naupo sa kama niya.

            "Hindi ka nga sigurado kung totoo ang sinasabi ng baliw na Venci na iyon. Paano kung gawa-gawa niya lang 'yan? Isa pa, hindi mo kilala ang mga kasama mo."

            "Relax. Ano ka ba? Kasama ko si Jet. Hindi naman ako matitiis noon. Three days lang kami. Hindi naman kataasan ang bundok so makakauwi din ako agad." Napatingin siya sa bintana ng may marinig na bumusina. Excited niyang binitbit ang mga gamit at nagmamadaling lumabas ng bahay. Naroon ang van na sasakyan nila sa biyahe.

            "Are you sure you're really doing this?" Seryoso pa rin si Jet. "Last chance to back out."

            Umiling siya at binuksan ang pinto sa likod ng van at inilagay ang malaki niyang bag tapos ay isinara ang pinto.

            Napailing si Jet at napabuga ng hangin tapos ay sumakay na sa van.

            "Be safe, okay?" Paalala ni Xavi sa kanya.

            Tumango siya at muling humalik sa pisngi nito. "I will see you after three days." Kumaway siya uli sa kaibigan bago tuluyang sumakay sa van sa umalis iyon.

            Hindi niya maipaliwanag ang kabog ng dibdib niya dahil sa excitement. Sa harap nakaupo si Jet katabi ang driver. Sa likod ay katabi niya ang dalawang lalaki at isang babae. Ipinakilala ito sa kanya ni Jet na si Bowie at ang magkasintahang si Ava at Evan.