Hidden Fire (Magnificent Man Series#2)

KABANATA XXVII

Hidden Fire

~KABANATA XXVII~

“Mom, everything is going fine. Please tell Dad to stop bothering about me.”

Inipit ko sa balikat at tenga ko ang phone ko habang palabas ng airport.

“Felicia, me and your Dad can't stop worrying about you. Mag-isa ka lang d'yan sa Pilipinas.”

Pumara na ako ng taxi at sumakay sa loob.

“Mom, huwag over acting okay? 'Andu'n pa ang mga katulong sa bahay, t'saka I'm twenty two years old, I'm old enough to take care of my life.”

“Okay, I'll call you again if Fyziriel already wake up. Take care honey.”

“Yes Mom, love you.”

“Love you too, bye!”

I sighed first before I putted my phone in my pouch. I prayed to everything will be fine. After what happened six years ago.

Pagkadating sa bahay ay sinalubong ako ng mga katulong na nag-aalaga sa bahay habang wala kami. Nung pumunta kasi ako rito last week ay nag check-in lang ako sa de Valle Hotel, na pagmamay-ari ni Kuya Kiel.

Two days lang din naman ang itinagal ko before. May mga matatamis silang mga ngiti. Niyakap nila ako isa-isa.

“Ma'am Cia, ang laki n'yo na po! Grabe po, ang matured n'yo na po tingnan.”

Mahina akong natawa sa narinig ko. Totoo nga siguro ang sinabi nila na nag-matured na ako. Dahil siguro sixteen pa lang ako ng umalis ng Pilipinas at six years rin ang itinagal bago ako nakabalik.

“Oo nga po Ma'am t'saka po, tumangkad po kayo.”

Marami pa silang mga komento tungkol sa akin. Nagkaroon kami ng mga kaunting usapan tungkol sa buhay namin sa Las Vegas.

Dumaretso ako sa kwarto para magpahinga, Unti-unting bumigat ang talukap ng mga mata ko hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na ako.

Nagising ako ng madilim na sa labas, tumayo na ako at lumabas ng kwarto, naabutan kong paakyat ang isang katulong papuntang kwarto ko.

“Ay Ma'am, gising na pala kayo. Handa na po ang hapunan n'yo.”

“Salamat Ate Rosa.” Sabi ko at nginitian s'ya.

Nauna na itong bumaba 'tsaka ako sumunod. Habang pababa ay napansin kong wala namang nag-iba sa bahay.

Alagang-alaga nga ito, habang naglalakad papuntang kusina ay nakita kong busy ang mga katulong sa kanya-kanyang trabaho.

Dumaretso ako sa kusina at nakitang nakahanda na anv ang mga pagkain. Simpleng Caldereta at lasagna ang nasa dining table.

Naupo ako at agad na nagsandok ng makakain, tahimik akong kumain dahil mag-isa lang din ako sa mesa.

Na-miss ko rin ang Caldereta. Wala kasing ganito sa Las Vegas.

Hindi ko namalayan na naparami na ako ng kain. Mag-jojogging na lang ako para makabawas.

Pagkatapos kumain ay nag-shower muna ako  bago humiga sa kama.

Nahagip ng mata ko ang isang picture frame na nakataob sa wood cabinet na nasa kwarto ko. I stood up and get the picture.

Dala-dala ko ito habang pumupunta sa sliding glass window ng kwarto ko, dahan-dahang binuksan ko iyun, bumungad sa akin ang lamig na hangin at ang ingay ng mga busina ng mga sasakyan na nanggagaling sa malawak na kalsada.

Tiningnan ko na ang picture frame. Ito yung picture ng nag-graduate sila Axe ng high school. Napadako ang tingin ko sa lalaking tipid ang ngiti.

I wonder if he's already married...

“MA'AM, anong oras po ba kayo makakauwi?”

Kumunot ang nuo ko habang inaayos ang 4 inches high heels ko.

“I'll come back early.”

“Sige Ma'am.”

Tumango na lang ako at tumayo na I grabbed the key of one of the Dad's car.

I just wore a white off-shoulder, combination of black pants and black blazer.

I drive the car to de Valle Hotel, and thank God, there's no traffic today.

Dinala ko na ang bag ko at dali-daling naglakad. Nadaanan ko ang isang bellboy kaya agad akong lumapit 

“Excuse me?”

Humarap ito sa akin.

“How may I help you Ma'am?”

Luminga-linga ako sa paligid.

“Where's the office of Mr. de Valle? Owner of this hotel.”

“Ma'am sa 12th floor po Ma'am.”

“Thanks.” I said then entered the elevator.

Pagkapasok ko sa isang silid duon ay tumambad sa akin ang mga taong halos anim na taon ko na hindi nakita.

“Cia!”

Si Kuya Frazer agad ang yumakap sa akin. Gumanti naman ako ng yakap sa kan'ya at ng nagkahiwalay ay napatingin ako sa ibang nanduon.

Isa-isa silang lumapit t'saka ako niyakap. Lahat sila ay lalong naging gwapo.

Napadako ang tingin ko kay Ate Lieselle, she's smiling at me while Kuya Kiel is hugging her from behind.

“Buti dumating ka na! Kanina pa kami nakatunganga sa love birds na ito.”

Natawa ako sa sinabi ni Kuya DK. Inilabas ko na ang mga gamit ko.

“So, shall we start?” tanong ko at lumingon kay Ate Lieselle.

“Wait.”

Humarap ako kay Kuya Chadd at kumunot ang nuo.

“What?”

“Pati rin kaming groomsmen ay susukatan mo rin.”

Humarap ako kay Kuya Kiel.

“Pati sila?”

“Yup, ikaw rin. Ikaw na lang kasi ang napili namin ni Lieselle as her maid of honor. Wala kasi ngayon si Mary sa bansa.”

Tumango-tango na lang ako at sinimulan ang pagsukat sa kanila. Hindi naman ako nahirapan, dahil sanay na ako sa kanilang presensya.

Yung sarili ko naman ay kabisado ko ang sukat ko.

“Wait. Asan pala ang best man mo?”

Napatingin kaming lahat kay Kuya Frazer dahil sinabi n'ya. Oo nga naman--teka bakit parang kulang sila--

“Sorry guys, I'm late.”

Napadako ang tingin ko sa kadarating pa lang na tao.

First he was shocked, but it faded immdiately and walk towards Kuya Kiel.

He looks very manly and still gorgeous as before. Nanunuot rin sa ilong ko ang mamahalin n'yang pabango mg dumaan s'ya.

The hell? I stunned while looking at him.

“So, here's the best man.”

(A novel by biGRAYStterness)