Hidden Fire (Magnificent Man Series#2)

KABANATA XXXIX

Hidden Fire

~KABANATA XXXIX~

“Good morning Ma'am Felicia!” Sabay-sabay na sabi ng mga empleyado ko.

I smiled at them and nodded a bit.

“Hello everyone! Thanks for taking care of this boutique while I'm not here.”

Ngumiti sila sa akin at nagsi-tanguan. At kanya-kanyang bumalik sa mga ginagawa nila. Nag-lakad na lang ako papasok sa opisina ko.

Pag-bukas ko ay gan'on pa naman ang ayos ng opisina ko. Walang pinag-bago ang ayos. At halatang alagang-alaga.

Napa-ngiti ako ng maupo sa swivel chair ko. I miss my chair...

Napawi ang ngiti ko ng ma-alalang tambak ang mga gawain ko ngayon. Binuksan ko na isa-isa ang mga folder na naroroon.

This is gonna be tired day...

Habang isa-isa kong binabasa ang mga request ng mga client for their requests designs. When I heard a knock on my door.

“Isn't lock!” I said.

Bumukas ito at nakita ko ang isa sa mga empleyado ko. Lumapit ito sa akin at inililapag ang isang paper bag.

“Ma'am here's your food for lunch.”

“Thanks. You may go now.”

Tumango ito sa akin at lumabas ng opisina ko. Babalik na sana ako sa dati kong ginagawa ng mag-vibrate ang pouch ko.

Kumunot ang nuo ko at binuksan iyun. It is my phone.

Vieme is calling...

Bumuntong-hininga na muna ako bago sinagot ang tawag n'ya.

“Hello?”

“Don't hello-hello me Felicia!”

Mariin akong napa-pikit at'saka natawa.

“Sorry na. Nung isang araw lang ako naka-dating dito sa Las Vegas.”

“Hmp! Ewan ko sa'yo!”

“Babawi na lang ako sa kasal mo. By the way, nai-deliver na ba 'yung mga damit sa'yo?”

“Yeah... Nakaka-tampo ka! Wala ka man lang d'un sa bridal shower ko! Pag-ikaw hindi pa dumating sa kasal ko. Friendship is over!”

Muli akong natawa at hindi alintana ang pags-sermon sakin nito.

“Oo na. I swear! Darating na ako... So, aren't you excited for your wedding?”

“I'm excited! Me and Benedict loves each other. So why aren't I?”

“I'm happy for you too. I hope your love will last forever.”

“Thank you Cia. Sana ikaw na ang susunod.”

Nata-himik ako sa sinabi n'ya. At natigilan.

“Hey, what happened?”

“Nothing, may naisip lang ako.”

“Okay. Basta pumunta ka sa kasal ko understand?”

“Opo!”

“Sige bye na!”

“Bye!”

Binaba ko na ang phone ko at saglit na nati-gilan. Kasal? Ni-hindi nga nabang-git sa akin ni Axe 'yun...

Pinilig ko ang ulo ko t'saka. Pinag-patuloy ang ginagawa ko.

Natapos ko naman ang mga lahat ng mga dapat habulin dahil sa pag-alis ko. Buti na lang at naki-sama rin ang katawan ko kaya hindi ako mas'yadong naka-ramdam ng pagod.