Hidden Fire (Magnificent Man Series#2)

KABANATA XXX

Hidden Fire

~KABANATA XXX~

“Tomorrow, I need to come to an important celebration.”

Binubuklat n'ya ang mga tambak na folder sa mesa n'ya.

“Kaya mo ba ako pinapunta dito?”

Nag-angat ng tingin sa akin si Axe at tinitigan ako. Napakurap-kurap ako dahil sa ginawa n'yang pagtitig kaya binawi ko na lang ang tingin ko sa kan'ya.

Bahagya itong tumikhim at nakikita ko sa gilid ng paningin ko ang pagtayo nito at humarap sa glass window nito sa opisina n'ya habang naka-pamulsa.

“Bakit? May iba kang inaasahan?”

Napa-amang ako sa sinabi nito kaya nag-angat sa kan'ya ng tingin.

“Whatever Aguille, okay na ang gagamitin mong suit, kung wala ka ng iba pang sasabihin. I should leave, I have an important meeting with Vrandy.”

Kumunot ang nuo nito at humarap sa akin. Nahigit ko ang hininga ko na mapansin ang ayos nito.

He looks so hot with his bossy suit. Marahas kong ipinilig ang ulo ko at lumunok.

“Vrandy? Who is that person?”

“An important client. So if you excuse me, I need to leave--”

“I said I will attend an important celebration tomorrow. And kailangan kitang ipakilala. Remember? You are my fashion designer.”

Kumunot ang nuo ko dahil sa sinabi nito.

“So? Anong connect nu'n?”

“I want to see my suit for tomorrow.”

“Okay I will send you the picture--”

“Bring it to my house.”

Mangha akong napalingon sa kan'ya.

“You didn't hear what I said earlier? I said I need to meet my important client!”

Tumalikod ito sa akin at hindi man lang pinansin ang sinabi ko na parang wala lang iyon.

“I don't care. Don't worry  babayaran naman kita ng malaki Cia. You don't need to design anyone, just mine.”

“Hindi mo ako kailangang manduhan Mr. Aguille. You're just my client too. Your nothing for me.”

“Say it again.”

Napaatras ako ng makita ang dilim sa mga mata nito. Those his beautiful eyes was full of dark. Para itong malakas na bagyong t-tama sa akin.

“S-Say what?”

Napa-singhap ako ng ikulong ako nito sa inuupuan kong sofa at ilang dangkal na lang na pagitan ang itinira nito.

Agad kong nilayo ang mukha ko sa kanya pero pinigilan n'ya gamit ang paghawak sa batok ko.

“You have a sharp mouth, lady. Do you want a punishment?”

Nalulula na ako sa bawat paglapat ng daliri nito sa batok ko. Parang anong oras ay gusto ko na lang pumikit.

“A-Axe...”

Pilit ko s'yang tinutulak sa matitipuno nitong dibdib pero paranf balewala lang iyun sa kanya at sa halip ay mas lalong inilapit sa akib ang mukha n'ya.

Buong akala ko ay hahalikan n'ya ako pero inilapit nito ang bibig sa tenga ko. Bakit parang na-dissapoint ako dun?

“Yeah, I'm nothing for you. But this nothing to you, can give you an unforgettable punishment. A punishment you will never forget. ”