° Βιβλιοπωλείο: Ο Χάρτινος Κόσμος °

~10~

Πρώτη μέρα στην δουλειά! Ήμουν πραγματικά πολύ χαρούμενη! Η κυρία Λίχουα μου είχε πει να πάω κατά τις 8:30 να ανοίξω το μαγαζί και ότι κατά τις 9:30 θα ερχόταν και εκείνη. Έτσι ήμουν μόνη στο μαγαζί και περιποιόμουν μερικές μπιγκόνιες. Ξαφνικά, ακούω την πόρτα να ανοίγει. Φαντάστηκα πως θα ήταν κάποιος πελάτης. Γύρισα και είδα μπροστά μου την φιγούρα του Ορφέα να με κοιτάει χαμογελόντας. " Ορφέα;" είπα ξαφνιασμένη και εκείνος κοίταξε απορημένος τον εαυτό του. " Περίμενες κάποιον άλλον;" με ρώτησε και χαμογέλασα ειρωνικά συνεχίζοντας να ποτίζω τις μπιγκόνιες. " Κάτσε..., το βιβλιοπωλείο;" τον ρώτησα μιας και η σκέψη αυτή πέρασε εκείνη την στιγμή από το μυαλό μου. "Το έκλεισα για λίγο και ήρθα να σε δω. Τόσο καιρό ερχόσουν εσύ στην δουλειά μου. Ήρθε η ώρα να έρθω και εγώ." μου είπε και μόνο από το βλέμμα του κατάλαβα πως ήταν κάτι που ήθελε πολύ. "Ωραία, και πως θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω καλέ μου κύριε;" είπα ενώ θυμόμουν την δεύτερη συνάντηση μας στο βιβλιοπωλείο. "Έλεγα να αγοράσω μια γλάστρα για το μπαλκόνι μου, που να μην χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα όμως, γιατί δεν περιποιούμαι πολύ τα φυτά μου." είπε καθώς έφερνε γύρους τις διαφορές γλάστρες. "Τότε έχω να σου προτείνω ένα ιδιαίτερο φυτό..." είπα και έψαχνα με το μάτι μου να το εντοπίσω, όταν το βρήκα. Έχοντας στραμμένο το βλέμμα μου εκεί, προχώρησα λίγο και κράτησα στα χέρια μου την μικρή γλαστρούλα. " Καλαγχόη!" του απάντησα λες και έπρεπε να ξέρει τι εννοώ. Με κοίταξε απορημένος, καθώς έρχονταν προς το μέρος μου. "Δεν είναι πολύ όμορφο;" είπα και του έδειξα τα μικρά αυτά πολύχρωμα λουλουδάκια που ξεφύτρωναν μέσα από τα μεγάλα πράσινα φύλλα. "Αυτό το φυτό κάπου το έχω ξαναδεί..."είπε και εγώ του χαμογέλασα. "Είναι ένα από τα λουλούδια που επιλέγετε για να στολιστούν παρτέρια, πεζοδρόμια... Δεν χρειάζεται να το περιποιήσε πολύ. Μόνο να το ποτίζεις μια φορά την εβδομάδα και όταν θα πλησιάζει ο χειμώνας, καλύτερα να την έχεις μέσα στο σπίτι σου. Επίσης, πρέπει να επιλέξεις ένα σημείο όπου δεν θα υπάρχει πολύς ήλιος." τελείωσα τις συμβουλές μου και εκείνος με κοιτούσε με ένα βλέμμα τρυφερότητας. " Όταν μιλάς για τα φυτά, λάμπει το πρόσωπο σου. Και όταν μιλάς για βιβλία." μου είπε και ένιωσα τα μάγουλα μου να φλέγονται. "Αγαπώ πολύ τα φυτά. Και τα βιβλία. Γι'αυτό μάλλον..." είπα και έμεινα να κοιτάζω την καλαγχόη. "Ωραία λοιπόν,...λέω να το πάρω τελικά. Πόσο κοστίζει;" με ρώτησε και έβγαλε το πορτοφόλι του. "Τώρα θα σε γελάσω...ένα λεπτό να τσεκάρω και έφτασα." είπα και πήγα να δω το τιμολόγιο στο γραφείο της κυρίας Λίχουα. Γύρισα και με περίμενε στο ταμείο. " Είναι 3,50 €." του απάντησα και του το έδωσα. " Η αλήθεια είναι..." ξεκίνησε να λέει ενώ του έδινα να ρέστα. "...σε επισκέφτηκα και για έναν άλλο λόγο.". Τον κοίταξα γεμάτη απόρροια. Τι μπορεί να ήθελε να μου πει και είναι τόσο αγχωμένος; Σκέφτηκα μιας και τον είδα να τρίβει τον σβέρκο του, σημάδι ότι είναι σίγουρα ανήσυχος. "Θέλω να σε καλέσω σε ένα πάρτι που θα κάνω το Σάββατο γιατί το βιβλιοπωλείο κλείνει 5 χρόνια και το γιορτάζω κάθε χρόνο... Οπότε αν ερχόσουν...-" πήγε να συνεχίσει αλλά εγώ τον διέκοψα. "Δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις! Φυσικά και θα έρθω." του είπα και με κοίταξε με ένα τεράστιο χαμόγελο. "Αλήθεια;"
"Εννοείται!Τι ώρα θα γίνει;"...