01

4.7K 151 121
                                    

Medya; ATEŞ ACAR

Bu kitaba bir şans verdiğin için çok teşekkür ederim.🌹

Okumaya başladığınız tarih❤

_______________________

Bıkmıştım artık. Nefret ediyordum ondan, onu sevmekten.

Gözlerimden gelen yaşları durduramıyordum. Elimden hiçbir şey gelmiyordu. Şu lanet kalp sevmeyi bırakmıyordu.

Ateşin beni yatırdığı yataktan sessizce kalktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek mutfağa doğru adımlarımı hızlandırdım. Ateşin uyanmasından korkuyordum. Eğer uyanırsa bana ciddi anlamda kızabilirdi. Çünkü aklımdaki iyi bir şey değildi.

Mutfağa sessizce girdiğimde, kaşık ve bıçakların olduğu çekmeceyi yavaşça açtım. Ve elime ilk gelen bıçağı aldım. Gözyaşlarım durmaksızın akıyordu. Bunu yapmalı mıydım? Değer miydi?

Bıçağı bileğime dedirdiğimde bıçağın soğukluğunu hissetmiştim. Ürpermiştim. Ölümü göze alabilir miydim? Çektiğim acıya son vermek istiyordum artık. Ama gözyaşlarım buna izin vermiyordu.

Bıçağın keskin tarafını bileğime bastırmıştım ki bıçak birden elimden alındı.

Kafamı usulca kaldırdığımda onun aşık olduğum mavi gözlerini gördüm. Gözyaşlarım artık kendini kaybetmişti. Usulca yere çöktüm yüzümü dizlerime gömdüm.

Ben Nil Sayar, üvey abisine deli gibi aşık olmuş bir kız.

"Güzelim." dedi acı çeker gibi "Bir daha sakın. Lütfen Nil acı çektirme bana, kendine. Lütfen yalvarıyorum sana."

Şiddetle kafamı kaldırıp yüzüne baktım. "Ben mi sana acı çektiriyorum? Görmüyor musun halimi Ateş? Görmüyor musun seni deliler gibi severken kim acı çekiyor kim?" öyle bir bağırmıştım ki boğazlarımın yandığını hissetmiştim.

"Kendine zarar vererek mi beni seviyorsun sen? Bu mu sevmek bu mu? Kendini mi öldürmek!"

"Gel ozaman beni öldür, zaten sen ölürsen ben ölürüm."

Bir anda Ateşin beni sarıp sarmalamasıyla ağlamam daha da şiddetlendi.

Kollarımı boynuna doladığımda, o hayran olduğum kokusunu içime çektim. Kokusu beni benden alıyordu. Ona hangi parfümü kullanıyorsun dediğimde gülerek "Parfüm kullanmıyorum." demişti. Benim tepkim ise "Nasıl yaa?" olmuştu. Ateşin bana kahkahalarla güldüğünü hatırladığımda yüzümde bir tebessüm oluşmuştu.

"Senden nefret ediyorum." dedim

"Biliyorum."

"Seni sevdiğim için senden nefret ediyorum Ateş Acar."

"Biliyorum."

"Bırak beni" dedim. "Ölürsem bırakırım" dedi acı bir gülümsemeyle.

Ateşin kollarından kurtulduğumda, kapının yanındaki askılıktan montumu elime aldım. Beremi gelişi güzel kafama taktığımda çantamı omzuma taktım. Kapıyı açmak için bir hamle yapmıştım ki Ateş benden önce davranıp kapıyı kilitledi.

"Aç şu kapıyı!" diye bağırdım.

"Hiçbir yere gitmiyorsun."

"Seni sevdiğimi söylediğim gün nasıl bana git dediysen aynen şimdi öyle gidiyorum."

"İyi kapıyı açarsan gidersin." dedi elinde anahtarı sallayarak.

"Amacın ne senin ya? Neden Ateş neden?"

"Beni sevmiyor muydun? Öyle diyordun ya noldu Nil hanım? Neden gitmek istiyorsunuz? Ha tabi senin erkek arkadaşların var dimi! Onların yanına gidersin!"

Güldüm gözlerimden yaşlar gelene kadar güldüm bana ima ettiği şeyden iğrendim. Ondan, kendimden iğrendim.

Ateş sinirle ellerini saçlarından geçirdi. Elindeki anahtarı yere fırlattı. "Al nereye gitmek istiyorsan git."

Yavaşça duvarın kenarına çöktüm. Yüzümü dizlerime gömdüm. Gitmek istediğim adamdan gidemedim.

"Beni sevsen n'olurdu ki?" diye mırıldandım kendimin bile zor duyacağı bir sesle.

"Sevemem." dedi.

Hırsla ayağa kalktım. Onu ittirdim, defalarca vurdum. O ne yaptı? Sadece gözlerime baktı.

"Senden, hayatımdan, herşeyden nefret ediyorum. Abim olmandan nefret ediyorum, beni sevmemenden nefret ediyorum, bana sahip olmandan nefret ediyorum!"

"Ben senin abin falan değilim, çıkar şunu aklından." diye bağırdı.

"Abimsin!" diye bağırdım.

"Kimse abisine aşık olmaz Nil, kimse abisiyle yatmaz." diye bağırdı Ateş.

Gözlerimden gelen yaşları durduramıyordum. Oysa o istemişti onun olmamı, O istemişti. Ben o istedi diye herşeyi yapmıştım ama o beni sevmemişti.

"Doğru kimse abisiyle yatmaz ilkimi sen aldın Ateş Acar, ama bundan sonra sen yoksun anladın mı yoksun!"

Güldü, o çok sevdiğim gülüşü bu sefer sinirdendi. Birden duvara sıkıştırılmamla canım acıdı. Çok yakındı, yakındık.

Kulağıma fısıldadı. "Eğer seni başkasıyla görürsem hayatını zindana çeviririm Nil, bunu yaparım."

"Ben bir kadınım istersem başkasıyla olur, istersem başkasıyla takılırım. Bu seni ilgilendirmez tamam mı?" Sesim olduğundan fazla çıktığında gerildiğimi hissetmiştim.

"Doğru sen bir kadınsın ama benim kadınımsın."

Bölüm sonu.

Hellöööö❤🙈
Evet çok kısa bir bölüm ama daha çok acemiyim ilerleyen zamanlarda geliştiririm diye düşünüyorum. Bu işler dışardan eleştirmeye benzemiyormuş bunu anladım. Görüşmek üzere.🙈😻

~Çok fazla yazım yanlışı var lütfen kusura bakmayın. Daha sonra düzenlenecektir.

Küçük bir not :
İlk bölümlerimin çok acemice olduğunun farkındayım ama ilerleyen bölümlerde emin olun daha iyi yazdığıma eminim.

LÜTFEN OY VERMEYİ UNUTMAYINIZ.

SENİ SEVİYORUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin