"Ateş." Diye fısıldadım.
"Beni sevmeyi denermisin?"
"Yapamam." Dedi.
İşte bir kere daha hayallerim yıkıldı. Bir kere daha kalbim kırıldı. Bir kere daha umutlarım tükendi.
Çünkü Ateş beni asla sevmeyecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nil sayar"
________________________
"Aslında"
"Aslında" dedim.
"Ben buraya sana herşeyi anlatmaya geldim."
Şakaydı dimi bu? Kesin şakaydı. Kulaklarım yanlış mı duyuyordu? yoksa ben mi deliriyordum? Defalarca kez yalvarmama rağmen neden söylememişti gerçekleri? Defalarca kez ateşin beni neden sevmediğini sorduğum da neden söylememişti? Şimdi ne değişmişti? Aras ne yapmaya çalışıyordu?
"İstemiyorum" dedim. Sesimin çıktığına emin bile değildim.
"Ne demek istemiyorum Nil? Sen değilmiydin bize defalarca kez anlatın diyen?" Dedi sinirle çıķan sesiyle.
"Şimdi de istemiyorum diyorum. Git evimden Aras." Dedim mırıldanırcasına.
"Neden Nil? Ben kendimi hazırlamışken neden? Ateşin senden uzak durmasının sebebini öğrenmek istemiyormuydun kızım sen? Şimdi ne oluyor?" Dedi bağıran sesiyle. Artık sesinin tınısına dikkat etmiyordu.
"Evet doğru öğrenmek istiyorum ama sevdiğim adamdan istiyorum Aras." Dedim. ben de onu taklit ederek bağırdım.
"Doğru ben kimim ki? Bıktım ulan bıktım. Ama şunu bil ki sen ateşi sevdiğin sürece asla mutlu olamayacaksın Nil, bunu bil."
Ne bekliyordun ki nil? Ateşin seni mutlu etmesini mi? Daha çok beklersin o zaman.
"Sanane ya sanane. Benim sevdiğim adamdan sanane mutluyum ya da mutsuzum sanane Aras. Canım yanıyorsa benim canım yanıyor sanane." Dedim sinirle.
"Yanlış güzelim." Dedi bana daha da yaklaşarak. Kulağıma fısıldadığın da keşke dedim Ateşin yerinde Aras olsaydı. "Senin canın yandığın da ben ölüyorum."
Dedi ve gitti.
_______________________
Elimde ki kitabı bitirdikten sonra kitaplığıma yerleştirdim. Masada ki buz gibi olan kahveyi mutfağa götürdüğüm de zilin sesi kulaklarıma gelmişti.
Homurdanmadan edemedim. Yol geçen hanına döndü mübarek. Önüne gelen zile basıyordu. Yavaş adımlarla kapıyı açtığım da az önceki düşündüklerimin hepsini geri almayı dilemiştim.
Çünkü karşım da tüm ihtişamıyla Ateş vardı. Yüzüm de büyük bir tebessüm oluşurken kollarımı ateşe sarmıştım bile. Beni kolları arasına alırken gülümsemem daha da büyümüştü. Ciddi ciddi yanımamı gelmişti şimdi?
Nil ufaktan sıyırıyorsun sanırım diyen iç sesime bile laf sokmamıştım. Mutluydum hiç olmadığım kadar mutluydum.
