04

2.2K 115 103
                                    

Bölüm şarkısı;
SENA ŞENER "SEVMEMELİYİZ"

________________________

Ben Nil Sayar bir ölü gibiydim artık. Hayatım, olmayan hayatım düzgün gitmiyordu zaten ama keşke ufakta olsa mutlu olabilseydim.

Annem ölmüştü.

Babam beni başka bir kadına tercih etmişti.

Ateş beni sevmiyordu bana acı çektiriyordu.

Bunları düşünmek istemedikçe aklıma geliyordu. Adımlarımı hızlandırıp okulun kapısından içeriye girdim. Kulağımda müzik, aklımda deli sorularla okula girmiştim. Bu sabah erken kalkmıştım bolca düşünmek için. Çünkü aklımda bir şey vardı bu benim hayatımı belirleyecekti.

Sınıfa girdiğimde Arasın olduğunu gördüm, gözü mosmordu. Ateşin bizi itham ettiği şey aklıma geldikçe iğreniyordum ondan.

Ben sadece Arası yanağından öpmek istemiştim. Ama Ateş beni dinlememişti bile. Her zaman yaptığı gibi kalbimi kırmıştı yine.

Aras beni gördüğü an telefonu elinden bırakmıştı. Çantamı sıraya bırakıp kulaklığımı çantama tıkmıştım.

Adımlarımı Arasın sırasına yönlendirmiştim. Dikkatlice beni izliyordu.

Aras yanına gittiğimi farkedince "Git Nil." diyerek fısıldadı.

"Hayır." Dedim net çıkan sesimle.

Arasın yanına oturduğumda direk kollarımı Arasa sardım. O benim en yakın arkadaşımdı aynı zamanda kuzenimdi.

"Affet beni." Dedim tatlı çıktığını umduğum sesimle.

"Nil , güzelim git." Dedi sabır çeker gibi.

"Aras" Dedim. "Beni affetmediğin sürece gitmiyorum,şunu kafana sok."

"Bende affetmiyorum." Dedi bağırarak. Beni kendinden uzaklaştırdı.

Aras ilk defa bana bağırmıştı. O bana çok nadir kızardı oysaki.

"Aras yapma lütfen ben sana karşı bir hatada bulunmadım ki."

"Lan senin öyle bir şerefsizi sevmen hata. Ben biliyorum senin kollarımda defalarca ağladığını, ben biliyorum senin kendini öldürmeye çalıştığını, ben biliyorum lan ben."

Hırsla kalktım Arasın yanından ama Aras kolumdan tutana kadardı.

"Noldu Nil hanım gerçekler acımı geldi?" Bağırdı öyle bir bağırdı ki gözyaşlarım kendini bırakmıştı bir kere.

"Sen benim hiçbir şeyim değilsin bundan sonra Aras anladın mı?"

"Vay anasını satayım ben senin sevdiğin piçten dayak yiyeyim. Her daim yanında olayım,bana dediğin şey bu mu Nil bu mu?"

Aras kendini kaybetmişti artık. Değer verdiğim bütün insanlar kalbimi kırmak zorunda mıydı?

"Bu mu senin benim yanımda olmuş halin? Ben seni abim gibi görürken sen bana gram değer vermiyormuşsun Aras bunu anladım."

"Sorun da bu ya zaten sen beni abin olarak görüyorsun ama abin olan piçe aşıksın sorun bu Nil bu."

"Ben seni severken sen Ateşin kollarındasın Nil."

_____________________

5'inci ders sonunda öğle yemeğine girmiştik. Kafam allak bullaktı. Arasın itirafından sonra kendimi toparlayamamıştım.

Herşey çok karmaşıktı. Benim hayatım karmaşıktı, olmuyordu. Düzeltmeye çalıştıkça daha da dibe batıyordum.

Ellerim cebimde gözlerim yerde kantine ilerliyordum. Dışardan çok kötü göründüğümün farkındaydım ama umrumda değildi.

SENİ SEVİYORUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin