Özdemir erdoğan
"BANA ELLERİNİ VER"ATEŞ ACAR
__________________________
"Çünkü ben başkasını seviyorum."
"Çünkü ben başkasını seviyorum."
Defalarca bunu tekrarladım. İnanmak istemiyordum, inanamıyordum.
Ateş başkasını sevemezdi, sevmemeliydi. Bana biraz saygısı varsa sevmemeliydi.
Ateş'in dediklerinden sonra hiç konuşmamıştım. Ne gözümden yaş gelmişti ne de ağzımdan tek bir laf çıkmıştı. Öyle ruhsuz gibi bakmıştım ona.
İçimde kopan fırtınalar beni bitiriyordu zaten. Ateşte tek laf etmemişti. Beni eve bırakmasını söyleyecek tek bir kelime bile edememiştim.
Ama o beni eve bırakmıştı. Yüzüne bile bakmadan eve koşar adımlarla gelmiştim.
Şimdi mi ne yapıyordum? Valizimi topluyordum.
Bu şehirden gidiyordum, kimseye söylemeden.
Üstümü değiştirdikten sonra 2 saat sonrasına bir bilet almıştım internetten.
Amerikaya gidiyordum,gitmek zorundaydım. Ben bitmiştim çünkü ben tükenmiştim.
Belki Ateşi unuturdum. Belki yeni bir hayat kurardım.
Sakin, huzurlu bir hayat.
Ben Nil Sayar izmir'i terkediyordum.
1 saat içinde evden çıktıktan sonra taksi çağırmıştım.
Gelmesini bekliyordum.
10 dakika geçti.
Gelmedi.
20 dakika geçti.
Gelmedi.
Oysa ki taksici on dakika içinde gelirim demişti. Bu işte bir terslik vardı.
"Boşuna bekleme güzelim hiç bir yere gitmiyorsun."
Bu ses... Arkamı döndüğümde Aras karşımda duruyordu.
Sinirle ellerimi saçlarımdan geçirdim.
Bana engel olmasından nefret ediyordum."Sen kimsin Aras bana engel oluyorsun? Ben gidiyorum anladın mı gidiyorum!"
"Peşinden gelirim nereye gidersen git dibinde biterim Nil."
Ona dikkatlice baktığımda özlediğimi farkettim. O benim herşeyimdi. Şimdi ise uzaktık çok uzak.
Hiçbir şey düşünmeden kollarımı Arasa sardım. Oda kollarını belime sarmıştı.
Yine Aras'ın kollarında hıçkırarak ağladım. Yine Aras'a sığındım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ SEVİYORUM
Teen Fiction"Ateş." Diye fısıldadım. "Beni sevmeyi denermisin?" "Yapamam." Dedi. İşte bir kere daha hayallerim yıkıldı. Bir kere daha kalbim kırıldı. Bir kere daha umutlarım tükendi. Çünkü Ateş beni asla sevmeyecekti.