Yunus ile beraber çömlek kaplar yapmak için dereden biraz kil toplayıp yoğurmaya başladık ilk yaptığımız kaplar hiçbir işe yaramadı şekillendirip ateşin ortasına koyduğumuzda beş dakikada kuruyup çatlıyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yunus birazdaha kil almaya gidince bende bende yoğurmayı unuttuğumuz, güneşte kurumuş kil parçasını ateşe attım. Yunus geldiğinde kapları yapıp ateşe yerleştirmeye hazırlanırken düşündüğümün aksine çatlamamış olduğunu farkedince "yunus, acaba kapları önce güneşte kurutup o şekilde mi pişirsek" yunus bunu duyunca biraz düşündü sonrada"bence bu işe yaramaz hatta daha beter olmasına neden olur"yunusun aksine ben önce güneşte kurutup o şekilde ateşe yerleştirdim. Benimkisi kuruyanakadar yunusunki pişip tekrar çatladı. Ben kendiminkini koyunca gayet iyi dayandı önceden kurutmayıp pişirdiklerimiz şimdiye çoktan çatlamıştı. Yunus, benim çömleğimin gayet güzel piştiğini görünce"vay be haklıymışsın "dedi ve elindeki ıslak çömleğin kuruması için güneşe koydu. İkimizde birer güzel (aslında biraz yamuk) çömlek yaptık, yunus benim aksime kendi çömleğine iki adet kulp (tutma yeri) ve bi kapak yapmıştı ben ise kendiminkini oldukça sağde yaptım. Yunus"ben et suyu yapmaya gidiyormum"diyip heyecanla ayağa kalkıp çadıra koştu koşarken üç adım attığı gibi dördüncü adımı havadayken bana döndü sanırım oda tüm eti tütsülediğini hatırlamıştı yanıma gelip dizlerinin üstüne oturup gülmeye başladı o an bende kendimi tutamayıp onunla beraber kahkaya boğulduk. Biraz güldükten sonra derin bir nefes alıp bıraktı ve "tüh ya et olmadığını unutmuşum"diyip ormana baktı ve "aslında bi kuzu daha avlayabilirim ama israf olur... neyse et suyu işi yattı "diyip çömlekleri çadıra götürdü.
