Benim İçimdeki Sevgiyi Bul

40.Bölüm

(Hatırlatma):

Buragın beni sevdiğini öğrenmemin üzerinden 2 gün geçti ve ben bi an önce taşınmalıyım yoksa hiç iyi şeyler olmayacak bu evde.
Kahvaltıdan sonra su ya alışverişe gidiceğimi söyleyip emlakçıya gittim.
O da bana bi ev göstericeğini söyleyip
Küçük ama şirin bi eve getirdi.
Kapıyı açıp içeri girmemi ve onunda telefonla konuştuktan sonra geliceğini söyledi.bende dediğini yapıp eve girdim.evi biraz dolaşıp cam kenarına geçtim .kapıdan gelen sesle arkamı dönücektim ki odayı o aylardır hasret kaldıģım koku kapladı
hayır hayır bu olamaz...

Eylemden:arkamı dönmekten o kadar korkuyodum ki,dönersem ölücekmişim gibi geliyodu.2 sene,koskoca 2 sene aramayıp şimdi gelmesi neyin işareti olabilirdi.
İsteseydi saniyesinde buldururdu beni .
Zorlada olsa yine tutardı beni yanında.
Derin düşüncelerimden onun adımı telaffuz etmesiyle sıyrıldım.Bi eylem diyişi vardı ki
Boynuna atlama isteği uyandırdı içimde.
Hayır eylem bunu kendine yapamazsın bu seferde aşkına yenik düşemezsin diyerekten arkamı döndüm.

Bakışlarım onu bulduğunda gözündeki kırgınlığı ve öfkeyi anlamak çok da zor olmadı.yüzü çökmüş,zayıflamış,ve olabildiğince yorgun görünüyordu.
Bu kadar az detay bile bambaşka biri yapmıştı onu.konuşmuyordum,konuşmuyorduk..
Etrafta sessizlik kol geziyordu.
Ben onu incelerken onunda beni incelediğini fark ettim.bakışlarından rahatsız olduğumu anlasın diye gözümü kaçırdım,ama o inatla bakmaya devam ediyordu.Bu durum bana saçma gelmeye başlayınca odadan çıkmak için kapıya doģru hızla yürüdüm.Gidicegimi anlayınca  Kapının önüne doğru bi adım attı.
Yavaş yavaş sinirlenmeye başlıyordum.
Ne konuşmaya gücüm var dı ne de onunla kavga etmeye.onu ittirmeye çalıştıkça o bana dahada sinirli bi şekilde bakıyordu.
En sonunda yeter artık diyerek kolumdan tuttu ve evden çıkardı beni.merdivenleri o kadar hızlı iniyordu ki bi an kolum çıkıcak sandım.kolumun acısından gözlerim dolmaya başlamıştı.Binanın dışına çıktığımızda açık araba kapısından içeriye fırlattı beni.

O da bindikten sonra araba hareket etmeye başladı.Yol boyunca tek kelime dahi etmedi.
Ne dediysem ne yaptıysamda yüzüme bile bakmadı.araba su gilin kapıda durdu.
Ben daha ne olduğumu anlamadan fethi konuşmaya başladı.

Fethi:Sana ilk ve son kez söylüyorum.
Beni iyi dinle.O siktiğimin evine giriyosun,
Eşyalarını alıp hemen buraya geliyosun.
He ben kaçarım filan dersen de sen bilirsin o su yla çok sevdiğin abisini senin gözünün önünde sike sike öldürürüm.Duydun mu beni?10 dakikan var hızlı ol,kendi isteğinle geldiğini söyle bi de onlar bela olmasın  başıma.

Eylemden:Tek bi kelime bile diyemedim.
Eski fethi değildi benimle konuşan adam.
Gözlerindeki nefret bütün herşeyin suçlusu benmişim gibiydi.Sanki ben ona böyle böyle yap da bende senden kaçmak zorunda kalayım demişim gibi nefretle bakıyordu bana.Tek çıkar yolum onun dediklerini yapmaktı. Burağa ya da su ya söylesem onları gözünü kırpmadan öldürürdü ve ben bunu istemiyordum.hem oğlumu da o çok özlemiştim. Şimdi çok büyümüştür,tanımaz da beni.

Yukarıya hızla çıktım.Buraģın kapıyı açıp hoşgeldin demesiyle içim bi kötü oldu.
Bunca zaman bana aile olmuş insanları böylece bırakıp gitmek hiç de içime sinmiyordu.bi yanım söyle fethinin seni zorla götüreceğini dese de bi yanımda bunun sadece burakla su yun ölümüne sebep olacağını biliyordu.
Bunu yapamazdım,kendim için onları hiçe sayamazdım.
Beren linayı hazırlarken ailem bildiğim insanlara da açıklama yapıyodum.
Su aģlamaya başlamış,burak da inanmayan bakışlarını üzerimde gezdiriyordu.

Su:Eylemm lütfen doğruyu söyle bize.

Eylem:Su kaç kere dedim.dogrusu bu işte.
Ben affettim onu,o da çok pişman, hem oğlumu da özledim.nereye kadar gidicekti böyle.seni,sizi çok seviyorum.
Beni unutmayın olur mu?