(Een paar weken later)
Louis pov
'Harry. Ik ben er!' Roep ik luidkeels als ik binnenkom. 'Sjeezus Lou. Ik ben niet doof!' Lacht Harry als hij de gang in komt lopen. Ik glimlach. 'Wat ruikt het hier goed.' 'Ja, eten.' Zegt hij. 'No shit sherlock.' We lachen. God, ik ben zo blij met wat we nu hebben. We zijn nog steeds onze relatie aan het uitzoeken. Dan denk je misschien: wat duurt dat lang! Ja dat klopt. We weten beiden wat we voor elkander voelen maar we (vooral Harry) weten het nog niet zo goed vorm te geven. We zijn dus (nog) niet in een officiële relatie. Maar wat niet is kan nog komen!
'Hazz?' Hij humt. We zitten op de bank een of andere film te kijken. Mijn hoofd rust op zijn schouder. 'Ik zat te denken hè.' 'Dat is slim.' Ik geef hem een zachte mep. 'Misschien, word het tijd weer eens naar huis te gaan? Naar onze ouders bedoel ik. Ik mis ze. En onze vrienden ook.' Even is het stil. Hij knikt vervolgens zachtjes. 'Ja. Ja, dat lijkt me wel eens tijd worden. Alleen...' 'alleen, wat?' Hij zucht. 'Ik durf niet Lou.' Verbaasd kijk ik op. 'Je durft niet?' 'Nee, ik heb ze al zo lang niet gezien. Straks vinden ze me niet meer aardig. We zijn allemaal veranderd.' Ik glimlach om zijn onzekerheid. 'Harry. Ze willen je allemaal heel graag weer eens zien!' Harry glimlacht.
(Een week later)
Ik heb twijfels. Harry doet raar de laatste tijd. Hij slaat de laptop dicht of doet snel zijn telefoon weg als ik de kamer binnenkom, hij doet vreselijk geheimzinnig en is vaak weg. Ik zucht. Over een tijdje is het kerst en dus ook mijn verjaardag. Ik dacht dat we dan samen zouden zijn. Maar nu, heb ik daar twijfels over. Vreselijk. Zou hij toch verliefd zijn op iemand anders? 'Harry?' Zie! Daar doet hij het weer! Ik kom de kamer in en hij zet snel zijn laptop uit. 'Ja, Louis?' 'Wat is er? Je doet een beetje vreemd.' Harry word een beetje rood. 'Er is niets hoor! 'T moet je verbeelding zijn.' Ik knik en loop maar weg, ik geloof hem absoluut niet.
En natuurlijk moet ik ook gewoon werken. De dagen zijn niet echt veranderd, alleen heb ik nu een vaststaand rooster. Maar Margot praat nog steeds elke ochtend vrolijk met me over de dag ervoor of het weekend. Maar vandaag niet, ze is ziek. Net nu ik het echt nodig heb... ik ga maar gewoon naar m'n kantoor dan. Ik loop in gedachten verzonken de juiste kant op. Als ik de gang in loop waar Harry's kantoor zit gaat die deur juist open. Een knappe, roodharige vrouw komt eruit. 'Het word geweldig Harry.' Harry glimlacht verlegen en haalt een hand door zijn haar. 'Ik hoop het.' De vrouw knipoogt. 'Ik weet het. Bye, love you.' 'Love you too!' Dan loopt de vrouw weg. Je hoort na een tijdje nog steeds haar naaldhakken op de grond tikken. Ik zie Harry glimlachend weer z'n kantoor in lopen.
Au. Ik dacht echt dat wij iets waren. Nee dus.
Ik ben, zoals altijd, eerder thuis dan Harry. Ik besluit op zoek te gaan naar zijn laptop. Hij ligt onder in zijn nachtkastje. Ik open hem en ga naar internet. De laatste zoekopdracht is: wat heb je nodig voor een date? Ik kijk naar de zoekresultaten. Allemaal sites die vertellen waar vrouwen van houden. Fuck.
'Louis ik ben er weer!' Kwaad leg ik de laptop weg. Hoe durft hij nog zo tegen me te doen terwijl hij me gewoon voorliegt!? 'Hallo Harold.' Zeg ik bits. Hij kijkt meteen verbaasd. 'Is er iets Louis?' Woedend knik ik. Zijn zogenaamde schijnheiligheid maakt me, zo mogelijk, nog kwader dan dat ik al was. 'Ik weet je geheim. Je hebt het lang verborgen kunnen houden niet?' Hij word bleek. 'Je weet het? Shit.' 'Zeg dat wel ja!' Furieus kijk ik hem aan. 'Ik wil gewoon dat je fucking eerlijk tegen me bent. Maar nee, dat is al teveel gevraagd!' 'Alsof jij zo eerlijk bent! Zal ik je even aan je eigen leugens herinneren?' Ik schud driftig mijn hoofd. 'Nee, godverdomme. Ik dacht dat wij... iets...wij...' Harry doet een stapje in mijn richting. 'Blijf van me weg!' Roep ik. Hij loopt/rent langs me heen naar de gang. Ik hoor de deur in het slot vallen. 'Ja. Inderdaad. Ga maar weer lekker naar haar.' Roep ik nog, zonder reden. Ik zie die vrouw weer voor me. 'Puta!' Sis ik.
