Harry pov
(22 December)
'Het moet speciaal zijn.' Zucht ik. Ik en Niall lopen door de stad. Ik ben opzoek naar een cadeau voor Louis. 'I know Hazz' ik zucht weer. 'Het moet echt een gebaar zijn uit...' ik kan de juiste woorden niet vinden. 'Een gebaar uit liefde.' Zegt Niall. Ik werp hem een blik. 'O Harry. Ik weet niet waarom je het zo lang rekt. Jullie zijn zo head over heals allebei. Net als vroeger. Maar je wilt er niet aan toe geven.' 'Nee, want dat pakte toen heel goed uit.' Niall rolt zijn ogen. 'Omstandigheden Hazz. Dat gebeurt niet nog een keer.' Ik knik. 'Oké dan, nu weer over het cadeau.' 'Ja,' we lopen langs een juwelier. 'Stop!' Roep ik. Niall kijkt verbaasd. 'Ik weet het!' Ik stap naar binnen...
'Ik heb trouwens nog een idee.' Zeg ik even later tegen Niall. 'Vertel.' 'Ik heb er niet zo veel mee. Maar ik weet hoe blij Louis word van voetbal. Ik Weet ook dat binnenkort ze een grote wedstrijd spelen. De kaartverkoop begon, volgensmij, vanmiddag.' 'Goed idee! Hij zal het vast geweldig vinden om er met jou naar toe te gaan.' Ik knik, blij dat ik eindelijk iets heb.
Louis pov
'Waar is Harry?' Vraag ik verbaasd. Lottie die op de bank zit haalt haar schouders op. 'Weg. Volgensmij ging hij met Niall ergens heen.' Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Zo vroeg?' Lottie word rood. 'Lot?' Ze zucht geïrriteerd. 'Ik mag je niets vertellen Louis! Doe niet zo vreselijk irritant.' Ik begin te lachen. 'Oké, ik weet hoe moeilijk je het vind iets geheim te houden dus ik houd erover op.' 'Dankjewel.' Ze rolt haar ogen en gaat weer verder op haar telefoon. Ik besluit maar eens een rondje te gaan lopen. Zo vroeg in de ochtend is er nog bijna niemand op straat. Dan hoor ik iemand praten. 'Jij maakt het godverdomme uit met hem faggot.' Ik kijk verbaasd. De stem komt om de hoek van de muur vandaan. Het is gelukkig niet tegen mij. 'Jij was vroeger misschien de beste, de grootste waar iedereen bang voor was. Maar nu ben ik dat!' Ik durf niet verder te lopen. 'Dat kan me niet fucking schelen!' Maar dat is...Luke! 'Nee? Daar zorg ik dan binnenkort wel voor. Faggot.' Ik doe snel alsof ik nog aan kwam lopen zodat de in zwarte kleding gehulde persoon me niet opmerkt.
Ik loop de hoek om. Luke word krijtwit als hij me ziet. 'Dit is niet wat het lijkt!' Ik zucht. 'Het boeit me niet waar het op leek. Wat gebeurde er? En geen leugens!' Hij rolt zijn ogen. 'Zo'n persoon waarmee ik vroeger altijd handelde en concureerde is blijkbaar achter mijn relatie gekomen. Hij wil mij en mijn "goede" reputatie verzieken. En zodat ik pijn voel wil hij dat ik het uitmaak met Michael. Iets wat ik dus NIET ga doen. Het probleem is, ik denk eerlijk gezegd wel dat hij inderdaad de methodes heeft om me te laten zwichten. En die gedachte, is vreselijk.' Ik trek een wenkbrauw op. 'Goede reputatie?' 'Ja, wel bij de mensen waar ik vroeger bij hoorde.' 'Criminelen dus.' 'So what. Jij was volgensmij ook niet echt een lieverdje in het begin.' Fuck, moet hij me nou echt weer aan die vreselijke tijd herinneren? Het blijft stil. 'Sorry.' Mompelt Luke dan. 'Maakt niet uit. Maar Luke,' 'ja?' 'Vertel het Michael alsjeblieft wel eerlijk. Hij zal het waarderen.' De jongen knikt.
(Tijdsprong)
23 December
Ik lig in mijn bed terwijl ik een boek lees. 'Hey handsome.' Zegt een stem. In kijk op met een glimlach. Harry staat in de deuropening. 'Hi cutie. Kom' ik wijs naar de plek naast me. Harry komt bij me zitten/liggen. 'Morgen ben je jarig.' Zegt hij zacht. 'I know sweetie.' Glimlach ik. Het is even stil. 'Laten we gaan slapen. Dan is het sneller morgen. Je verjaardag en kerstavond.' Ik knik. 'O en Louis. Help me eraan te herinneren dat ik je vader moet bedanken.' Ik kijk verbaasd. 'Waarom?' 'Hij heeft een deel van het mooiste mens op aarde gemaakt!' Ik grijns en antwoord: 'zijn we dan echt halfbroers?' Harry word rood. 'Dat is lief.' Ik kroel met m'n hand door zijn krullen. 'Ik meende het. I love you Hazz.' 'Love you too Lou.' Dan gaat hij helemaal liggen. Ik doe het licht uit en ga dan ook liggen. Ik sla mijn armen om Harry en hij legt zijn hoofd op mijn borst.
24 December
Langzaam word ik wakker door het zonlicht. Ik open mijn ogen. Ik ben jarig. Ik kan niet geloven dat het me gewoon gelukt is! Dat ik Harry terug heb bij mijn verjaardag. Een grote grijnsn plaatst zich op mijn gezicht. 'Happy birthday.' Murmelt Harry opeens vanaf mijn borst. Ik glimlach. 'Thanks Hazz.' Hij kijkt op en drukt een zacht kusje op mijn lippen. Op dat moment horen we harde voetstappen op de gang naar mijn kamer. Harry gaat snel een klein stukje van me vandaan, helaas. De deur gaat open. 'Gefeliciteerd Lou!' Gilt Lottie. Zij, Anne, mijn vader en de rest staan in de deuropening en op de gang. 'Hey Harry.' Zegt Phoebe met een grijns. Fizzy trekt een wenkbrauw op. 'Waarom-' 'doet er niet toe. Dankjewel.' Zeg ik snel met een glimlach. 'We hebben ontbijt gemaakt. Kom je beneden als je...klaar bent.' Zegt Lottie grijnzend. Voor ik nog iets kan zeggen zijn ze weg. 'Ze denken dat-' 'en ze hebben gelijk.' Harry staat op. Ik rol even met mijn ogen. 'Ik ga wel eerst Lou.' Harry glimlacht naar me en loopt vervolgens de gang in en ik hoor daarna de trap kraken. Ik sta dan ook maar op en begin me aan te kleden. Ik haat het hoe mijn zusjes zijn. Ik wil niet dat ze het zo hebben over dat ik in een relatie ben met Harry. Zeker niet waar mijn vader en Anne bij zijn. En zeker niet als het nog niet officieel is. Fuck it, ik ga hem gewoon vragen. Vandaag. Ik kan gewoon niet langer wachten, dit moet gebeuren.
Ik loop naar beneden. Als ik de deur open doe zie ik een rijkelijk gedekte tafel. Iedereen die eromheen zit begint te zingen waardoor ik een beetje rood word. Ik vind dit altijd zo'n awkward moment. Harry knipoogt en glimlacht naar me. Daar word ik dus nóg roder van. 'Thanks allemaal.' Zeg ik dan blij. Even is het stil. 'Cadeaus!' Gilt Daisy. Ik lach zachtjes. Bijna volwassen en toch nog een klein kind. Als iedereen zijn cadeaus gegeven heeft komt Harry naar me toe. 'Alsjeblieft.' Glimlacht hij. Hij heeft een envelop in z'n hand. Ik maak hem open. 'No way!' Roep ik blij. Er zitten twee kaarten in voor de wedstrijd van m'n favoriete voetbal team. 'Echt?' Harry knikt grijnzend. 'Dankje dankje!' Roep ik en knuffel hem. 'Rustig aan Lou. Or get a room.' Grinnikt Lottie. Ik negeer haar maar. 'Dus je vind het leuk?' Ik knik. 'Wanneer is 't?' 'Over 4 dagen. Net iets na kerst dus.' Ik glimlach. 'Dankje Hazz.' 'Ik heb trouwens taart.' Mengt Anne zich er dan in. 'Sounds lovely.' Zeg ik.
'Happy birthday Lou!' Niall geeft me een knuffel. Net als de rest, behalve Luke. Hij knikt alleen maar vriendelijk naar me. Dat vind ik al heel wat. 'Dankje guys.' 'En en! Wat vond je van Harry's cadeau?' 'Jii weet dus wat het is?!' Hij grijnst. 'Natuurlijk! We hebben het samen gekocht.' 'Ik vind het geweldig. Thanks.' De rest van de dag spenderen we samen. Wel valt het me op dat Luke heel stil is. Hij probeert Michael te ontwijken. Ik weet niet of ik dat zie omdat ik weet wat er gebeurd is of niet. 'Luke, kunnen we even praten.' Sis ik in zijn oor. 'Louis...' 'nee, vertel het hem, of ik doe het. Ik weet niet wie tegen je praatte. Of waarom. Maar 't is duidelijk dat jíj Michael niet wil verlaten dus-' 'oke oké.' Kapt Michael me af. Hij staat op en loop naar hem toe.
Michael pov
'Michael. Kunnen we even praten?' Luke heeft een ernstig gezicht. O nee. Wat als hij gaat vertellen dat hij 't wil uitmaken? Of dat hij een ander heeft. 'Yeah sure.' We lopen een stuk van de rest vandaan. 'Geloof me Mike, ik ga het niet uitmaken.' Is het eerste wat hij zegt. Gelukkig. 'Maar, een van de jongens waarmee ik vroeger mee handelde.' Hij zucht even, duidelijk niet blij met z'n verleden. 'Hij zocht me op, laatst. Vertelde me dat ik het uit moest maken met je, dat er anders consuquenties zouden volgen. Ik weet niet wat en hoe maar.' Ik stop hem door hem kort te zoenen. 'Alles komt goed Luke. Ik ben blij dat je het me vertelde.' En dat is waar. Ik zou best teleurgesteld zijn geweest anders. 'Wat is zijn naam eigenlijk?' Hij zucht. 'Thomas Sangster.'
Weer een tijdskip.
Louis pov
'Louis, kom je mee?' Harry kijkt me vragend aan. 'Waar gaan we heen?' Hij grijnst. 'You'll see.' Ik glimlach en volg hem naar buiten. Daar begint hij te lopen. Hij gaat naar 't park. Bij een klein stukje bij een vijvertje, een beetje afgeschermd van de rest van het park. Plagerig trek ik een wenkbrauw op naar hem aangezien dit het plekje is waar koppels vaak komen. Hij gaat in het gras zitten, ik ernaast. 'Louis. Eigenlijk, moet ik je nog iets geven voor je verjaardag.' 'Harry, dat had niet gehoeven. Ik vond je eerste cadeau al geweldig.' Hij schud zijn hoofd. 'Louis, eerst. Houd je van me?' Daar hoef ik geen seconde over na te denken. 'Ja, vreselijk veel.' Hij glimlacht en overhandigd een doosje. Ik maak het open en mijn mond valt open. Er ligt een armband in van zilver. De binnenkant, echter, is een regenboog. Met erin gegraveerd de letters LS. 'Harry. Het is prachtig.' Fluister ik. 'Larry Stylinson.' Fluister ik dan, kijkend naar de letters. 'Ja, Louis. Maar dat is nog niet iets officieel dus-' 'nee Harry.' Zeg ik snel. 'Ik heb alles veroorzaakt. Alles kapot gemaakt. Ik wil ook graag de persoon zijn die alles weer goed maakt. Ik hoop dat je het accepteert.' Harry is rood, zo cute. 'Harry Styles. Do you want to be mine again.' Fluister ik zachtjes terwijl ik hem recht in zijn (prachtige) groene ogen kijk. 'Dat zou ik geweldig vinden.' Zegt hij glimlachend terug. Dat is het moment dat onze lippen elkaar weer raken.
Harry pov
Ik kan niet blijer zijn. Eindelijk zijn Louis en ik weer samen, iets waar ik een tijd geleden niet eens over had durven hopen. I love him so much!
