HAI(11)

12.3K 1.5K 30
                                    

''ေခါင္းေနာက္မေနဘူးလား။ ေရာ့ ဒါေလးေသာက္ထား"

ကားေပၚတက္တက္ခ်င္း Manager Hyung ကမ္းေပးလာတဲ့ အားျဖည့္အခ်ိဳပုလင္းကို လွမ္းယူၿပီး တစ္က်ိဳက္တည္းေမာ့ခ်ပစ္လိုက္သည္။

"ဆန္အရက္ေသာက္ရင္ မူးတတ္မွန္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ဘာလို႔အမ်ားႀကီးေသာက္တာလဲ ဘတ္ဟၽြန္း"

"အင္ Hyung က ဘယ္လိုလုပ္သိ"

"ခင္ဗ်ားကို မေန႔က ကၽြန္ေတာ္ပဲအိမ္ျပန္ပို႔ေပးခဲ့တာေလ ဒါေတာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား"

ဘတ္ဟၽြန္း မ်က္လံုးေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖစ္ၿပီး ျပန္စဥ္းစားေနရသည္။ မေန႔က ခ်န္းေယာလ္နဲ႔ အာလူးစြပ္ျပဳတ္သြားစားၿပီးေတာ့ ဆန္အရက္ေသာက္ၾကသည္။ ဘတ္စ္စကတ္ေဘာကြင္းကိုလည္းေရာက္ခဲ့ေသးသည္။ ကစားကြင္းေရာက္ေတာ့ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔မို႔ ဘတ္ဟၽြန္းအိပ္ခ်င္တာရယ္ ဆန္အရက္အရွိန္ရယ္ေပါင္းၿပီးေတာ့ စကားေတြေျပာၾကတာပဲမွတ္မိၿပီးေတာ့ ဘာေတြေျပာျဖစ္တာလဲ အိမ္ကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္ေနတာလဲ တစ္ခုမွသတိမရေတာ့။

"ခ်န္းေယာလ္ကေရာ Hyung"

"စကူတာနဲ႔ဆိုေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့မင္းကိုေခၚလို႔မရလို႔ Hyung ဆီဖုန္းဆက္လာတာေလ။ အဲ့ဒါနဲ႔ Hyung ပဲ အိမ္ျပန္ပို႔ေပးတာ"

"ေအာ္..."

ဘတ္ဟၽြန္း ေအာ္တစ္လံုးပဲေျပာၿပီး အျပင္ကိုေငးမိသည္။ ေကာင္းကင္ကၾကည္လင္ေနၿပီးေတာ့ အခုတေလာ အခ်မ္းဓာတ္ကပိုကဲလာသည္။ ေခါင္းထဲမွာေဝေဝဝါးဝါးနဲ႔ ပါးခ်ိဳင့္တစ္ဖက္ေပၚေအာင္ျပံဳးရယ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာက သူနဲ႔ရုတ္တရတ္နီးကပ္သြားသလို ျမင္ကြင္းတစ္ခု။ ေခါင္းကိုအျမန္ခါပစ္လိုက္ၿပီး လက္က်န္အခ်ိဳရည္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္ရသည္။

                                  ×××××

"Annyeonghaseyo"

Shooting အတြက္ ျပင္ဆင္ေျပးလႊားေနၾကတဲ့လူေတြကို ဘတ္ဟၽြန္းအသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္သည္။

"Annyeon Baekhyun shi"

ကင္မရာတစ္လံုးကိုင္ရင္း Kai က အခန္းတစ္ခန္းထဲကထြက္လာတာျဖစ္သည္။

"ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္ Kai"

"မဟုတ္တာ ေနာက္မက်ပါဘူး Baekhyun shi။ မိနစ္ ၂၀ေလာက္လိုေသးတယ္ဆိုေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး မိတ္ကပ္ျပင္လို႔ရေသးတယ္"

How about itTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang