How about it

HAI(7)

ကားေပၚကအဆင္းမွာ တစ္ခ်က္ေဝွ႕တိုက္လာတဲ့ေလျပည္က Long Coat အထူကိုျဖတ္ၿပီး ေအးစိမ့္မႈကို ျဖန္႔က်က္ေနသည္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ ညေန ၆နာရီ။ ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ့ဦးထုပ္အနက္ကို ေအာက္ကိုထပ္ဆြဲခ်လိုက္သည္။ mask အနက္ကိုပါထုတ္တပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခ်န္းေယာလ္ပံုက အလစ္သုတ္သမားနဲ႔ေတာင္ တူေနမလားမသိေတာ့။ ကားပါကင္ကေန Fan Sign ပြဲရွိတဲ့ Shopping Mall ဒုတိယထပ္ကိုေရာက္ဖို႔ ေလွကားကိုပဲေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။

ခရစ္စမတ္ေတးသံေတြပ်ံ႕လြင့္ေနသည့္ Crystal Shopping Mall မွာ ေစ်းဝယ္သူေတြထက္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္မေလးေတြကို ပိုမိုေတြ႕ရသည္။ ေကာင္မေလးေတြေနာက္ကေန မသိမသာကပ္လိုက္ေတာ့ Fan Sign အတြက္ျပင္ဆင္ထားသည့္ေနရာကို ရွာစရာမလိုပဲတန္းေတြ႕ရသည္။ အလင္းေရာင္ေလၽွာ့ထားၿပီး ပြဲရဲ႕အဓိကဇာတ္ေကာင္ထိုင္မည့္ေနရာကို စလိုက္မီးဖ်ဖ်သံုးထားသည္။ ပြဲစဖို႔ ၁၅မိနစ္ လိုေသးတာေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္တစ္ေယာက္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္။ ေဘးဘီကိုေဝ့ဝဲၾကည့္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စသာေတြြ႕ရၿပီး ထိုတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စၾကားထဲမွာမွ ခ်န္းေယာလ္အရပ္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းထီးထီးႀကီးျဖစ္ေနရသည္။

အရွက္ေျပေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔လိုက္ၿပီး ပြဲမစခင္ေလး အယ္လ္ဘမ္တစ္ခ်က္အရင္ဝယ္လိုက္သည္။ သီခ်င္းသံေတြတိုးက်သြားၿပီး ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္သံေတြေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္မွတ္ထိုးေပးဖို႔ျပင္ဆင္ထားသည့္ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည့္အျဖဴလံုးေလးကိုျမင္ရသည္။ Security guards ေတြျခံရံၿပီး ဝင္ေရာက္လာတဲ့ အျဖဴလံုးေလးက ဒီေန႔မွာေတာ့ ရွားညိဳေရာင္ကုတ္အက်ႌေလးနဲ႔ျဖစ္ၿပီး မေျပာင္းလဲတဲ့ဆံႏြယ္ျဖဴျဖဴအုပ္အုပ္ေလးေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးက ျဖဴရွင္းသန္႔ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္တင္လိုက္တဲ့ လက္ညႇဳိးသြယ္သြယ္ေလးေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြတိတ္က်သြားသည္။

လက္မွတ္ထိုးေပးဖို႔ေစာင့္စားေနၾကသည့္လူတန္းတစ္တန္းရဲ႕အဆံုးမွာ ခ်န္းေယာလ္ဝင္တန္းစီလိုက္သည္။ ပြဲလာသူအမ်ားၾကားထဲ ခ်န္းေယာလ္တစ္ေယာက္သာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးျဖစ္ေနသည္။ Security guards ေတြရဲ႕မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြကလည္း ခ်န္းေယာလ္အနားရစ္ဝဲေနသလို ေရွ႕ေနာက္ေဘးဘီမွာရွိေနသည့္ fangirls ေတြထံမွ မ်က္ေစာင္းစူးစူးကိုလည္း လက္ခံရရွိေသးသည္။ အယ္လ္ဘမ္ေပၚက အျဖဴလံုးေလး ကိုယ္နဲ႔လက္တစ္ကမ္းအကြာမွာရွိေနသည့္ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္အတြက္ က်န္တဲ့အရာေတြက အေရးမႀကီးေတာ့သလို၊ အယ္လ္ဘမ္ကိုသာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ကိုင္ထားမိသည္။