Πιάσε με αν μπορείς

36. Καταστροφή

Η Βανέσα στεκόταν γονατιστή πάνω από την στρογγυλή, πορσελάνινη λεκάνη της τουαλέτας και έβγαζε τα σωθικά της. Δεν άντεχε άλλο, νόμιζε θα αρρωστήσει. Γύρισαν από το κλαμπ επειδή ένιωθε ζαλισμένη και κουρασμένη και τελικά κατέληξε να ξερνάει συνεχόμενα στο μπάνιο της φίλης της. Έσπρωξε τα μαλλιά της προς τα πίσω και σηκώθηκε αποκαμωμένη, την ώρα που η φίλη της έμπαινε στο μπάνιο με την ανησυχία φανερή σε όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της.

<<Σου έφτιαξα ένα τσάι>>είπε και βοήθησε την φίλη της να πάει μέχρι τον νεροχύτη για να πλυθεί.

<<Νιώθω χάλια>>μουρμούρισε η Βανέσα ρίχνοντας μπόλικο νερό στο πρόσωπο της.

Κοιτάχτηκαν με την φίλη της μέσα από τον καθρέφτη. Τα μάτια της φαινόταν κομμένα και η ίδια εξαντλημένη. Τι το ήθελαν και βγήκαν, αφού της είχε πει από την αρχή ότι δεν είχε και πολύ όρεξη τελευταία, μα η ίδια πίστευε ότι θα της έφτιαχνε την διάθεση με αυτόν τον τρόπο. Ότι οι διαφορετικές παραστάσεις θα την έκαναν να ξεχαστεί και τελικά κατέληξαν να ξερνοβολάει από την ώρα που γύρισαν.

<<Δεν έπρεπε να πιεις τόσο Βανεσάκη>>της είπε η φίλη της και έπιασε μια πετσέτα για να σκουπίσει το πρόσωπό της.

Η Βανέσα αφού σκουπίστηκε άνοιξε ένα ντουλάπι στο μπάνιο της φίλης της, ψάχνοντας για κάποια αχρησιμοποιήτη οδοντόβουρτσα.<<Δεν ήπια και τόσο πολύ>>μουρμούρισε και βάλθηκε να βουρτσίζει τα δόντια της.

Η Αλκμήνη παρατήρησε την φίλη της σιωπηλά και ήξερε πως κάτι δεν πήγαινε καλά μέσα της. Φαινόταν και πάλι έτοιμη να κατρακυλήσει στα παλιά και δεν άντεχε να την δει και πάλι έτσι. Η Αλκμήνη είδε την έκφραση της Βανέσας να παραμορφώνεται και σε δευτερόλεπτα πέταξε την οδοντόβουρτσα από το στόμα της και έτρεξε στην τουαλέτα για έναν νέο γύρω εμετού.

Η Αλκμήνη στάθηκε από επάνω να κρατήσει τα μαλλιά της φίλης της και κοίταξε το κινητό της φευγαλέα. Η ώρα είχε πάει ήδη τρεις το ξημέρωμα και ήταν ακόμη ντυμένες με τα ρούχα της εξόδου τους.

Μόλις η Βανέσα τελείωσε, τράβηξε το καζανάκι και πήγε και πάλι να σταθεί στον νεροχύτη. Ξεφύσησε δυνατά και δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια της, ένιωθε εξαντλημένη.

<<Αγάπη μου, θα πεταχτώ μέχρι ένα εφημερεύων φαρμακείο να σου φέρω κάτι για το στομάχι, γιατί δεν θα ησυχάσεις όλο το βράδυ έτσι όπως πάει. Εντάξει;>>είπε η φίλη της χαϊδεύοντας στοργικά τα μαλλιά της.