Πιάσε με αν μπορείς

48.Ανάγκη για αλλαγή

Την επόμενη μέρα, η Βανέσα ξύπνησε με ένα αίσθημα ευφορίας, σχεδόν πρωτόγνωρο για τον τελευταίο διάστημα. Ίσως έφταιγε το γεγονός πως είχε κοιμηθεί συνεχόμενα μετά από καιρό. Αφού τσέκαρε αμέσως τον μικρούλη της και τον είδε να κοιμάται, πράγμα περίεργο έκανε ένα γρήγορο ντους.

Δεν την είχε ξυπνήσει καθόλου μέσα στο βράδυ, οπότε μάλλον είχε εξαντληθεί από το ταξίδι.
Την προηγούμενη μέρα, μόλις ο μικρός κοιμήθηκε η Βανέσα έκανε μια αναγνωριστική βόλτα στο σπίτι το οποίο ήταν τεράστιο και ήταν σίγουρη πως θα έκανε λίγο καιρό να προσανατολίζεται στα κατατόπια.

Είχε βρει μία κύρια στην κουζίνα που της εξήγησε με σπαστά αγγλικά μερικά πράγματα για τους χώρους του σπιτιού. Της έκανε μια μικρή ξενάγηση για να ξέρει τουλάχιστον που βρίσκεται η κεντρική κουζίνα, το γραφείο του Άλεξ, μερικά μπάνια και άλλες πληροφορίες που η Βανέσα δεν κατάφερε συγκρατήσει.

Στέγνωσε καλά τα μαλλιά της με πιστολάκι που υπήρχε στο δωμάτιο της και φόρεσε ένα κολάν και ένα φανελάκι για να είναι άνετα. Αποφάσισε να πάει στο γραφείο του για να συζητήσουν για το θέμα που έκαιγε και τους δύο: το παιδί.

Άρπαξε την μικρή συσκευή της ενδοεπικοινωνίας για να ακούσει αν ξυπνήσει ο μικρός και βρέθηκε στον κάτω όροφο, μπροστά από μία κλειστή, ξύλινη πόρτα που ευχήθηκε να θυμόταν καλά και να ήταν όντως το γραφείο του.

Χτύπησε ελαφρά και μόλις άκουσε την φωνή του να λέει κάτι στα ρώσικα ανακουφίστηκε και πέρασε μέσα. Δεν είχε ιδέα από ρώσικα αλλά μάλλον θα της είχε δώσει την άδεια.

Τον είδε να κάθετε στην μεγάλη, δερμάτινη καρέκλα του γραφείου του και να καπνίζει ένα τσιγάρο, με το βλέμμα του στραμμένο σε ένα πάκο χαρτιά που υπήρχε μπροστά του. Είχε σηκώσει τα μανίκια του πουκαμίσου του και τα χέρια του έδειχναν υπέροχα. Η Βανέσα κοίταξε τα μακριά δάχτυλά του να κρατούν χαλαρά το τσιγάρο και θέλησε να αναστενάξει. Της είχε λείψει απίστευτα η σωματική επαφή μαζί του. Τα χείλη του έδειχναν τόσο λαχταριστά, έτσι μισάνοιχτα, σαν να την προκαλούσαν να τον πλησιάσει και να τα γευτεί και πάλι.

<<Αν τελείωσες με το να με κοιτάζεις, λέγε τι θες γιατί έχω δουλειά.>>της είπε και πάλι αυστηρά, απελευθερώνωντας τον καπνό την ώρα που μίλαγε.

Η Βανέσα ένιωσε να κοκκινίζει από νεύρα και ντροπή αλλά αποφάσισε να μην του κάνει την χάρη να παίξει το παιχνίδι του.<<Ήρθα να συζητήσουμε για τον μικρό.>>είπε αποφασιστικά και έκανε μερικά βήματα προς το μέρος του.