Love Affliction ✓

Chapter 2

Chapter 2: Wedding Day

Kurt's Point of View

Nag-iiyakan na ang lahat dito sa loob ng operation room. I saw my twinies karga ng daddy at ate ko. They are so precious as the stars above. Patuloy pa ring kinakabahan ang puso ko. I slowly walk and stop in the middle of the room. At sabay tinakpan ang mga taenga ko. I don't want to hear them crying. Unti-unting pumapatak ang mga luha ko nang makita kong namumutla na ang asawa ko.

"What did you do?" bigla kong nasuntok ang doctor dito dahil sa galit ko. Pinag-aawat na kami pero hindi ako kumawala. I made such a big chaos here. Hindi ko lang kasi matanggap ang ginawa nila sa asawa ko.

I hugged my baby Eya. Paulit-ulit akong bumuntong sa paghinga upang mailabas ang sakit na nararamdaman ko.

"Eya, please fight. Lumaban nga ako 'di ba? Kase sabi mo lalaban ako. Tapos ikaw ngayon ang nagpapatalo. We can solve this please. Paano na ang kambal natin? Hindi ba gusto mo pa silang makita? Eto ohh nasa tabi mo na sila. Eya naman." Umiiyak ako rito habang nagpupumilit gisingin ang asawa ko.

"IT'S A PRANK!" Bumilog ang mga mata ko nang sumigaw si Eya rito sa higaan. Nabuhayan ako at kusang nawala ang hapdi at sakit ng puso ko. Gusto kong sapakin itong monggol kong asawa ngunit naisipan ko na bawal ito kasi nakalatay pa sa kanya ang mga tahe.

"Pina-iyak mo ako, babe." Sabay pisil sa pisngi niya.

"KURT! Ang sakit." Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa kanila rito na nagtatawan sa'kin. Ako lang ba mag-isa o kasama rin silang na prank?

I carried my baby Eris and watch her beautiful smile. She's so cute. Dimples are sparkling on her cheeks.

"Mana kay daddy to ehh." Pinagyayabang ko sa kanila ang genes ko. Ewan ko ba gwapo kasi ako.

"I want them to be an austronaut." Sabi ni Eya sa'min. Of course lahi namin ang aeros ehh. Tsaka heto 'yung gusto namin but we won't force them to take that course because their passions would always matter.

Eya has been injected anti-HIV medicine. Curable na kase ngayon ang HIV kaya hindi na kami kinakabahan kasi everything will going to be alright. Nakabalik na rin kami sa bahay namin at eksaktong natapos na last week ang mansion. And now we will be separated from my dad dahil may bago na kaming matitirahan.

"Ang laki naman ng bahay babe. Baka mawala anak natin dito." Nakangiting sabi ni Eya.

"Siyempre para paglaki nila may malalaruan sila rito at saka I'm planning for our wedding. I want this month." Sabi ko sa kanya kaya kampante ako sa maisasagot niya dahil ngumiti siya nang sabihin ko iyon sa kanya.

"Are you sure? Of course excited na rin ako." I hugged her tightly. "Yung baby, Kurt." She said acting like an OA one.

"Ang OA mo. Wala rito, they are sleeping." Sabi ko sa kanya at sabay halik sa kanyang labi.

"Tanga gusto ko pa magka-baby tayo. Ano gawa?" Nabigla ako kaya itinulak ko siya sa kama. As usual malaromansa ko itong hinalikan pero hindi kami nagse-sex dahil hindi pa magaling ang kanyang sugat galing sa panganganak.

"Ipagtitimpla kita ng gatas, won't you?" Tanong ko sa kanya. "Busog pa ako ehhh. Eh ikaw? Juice or coffee?" Tanong niya sakin.

"Ahmm juice nalang." Bumaba na agad si Eya para ipaghanda ako. Ako naman 'tong nasubrahan sa pagiging tatay ay nakikipaglaro sa kanila. Hinahawak-hawakan ko ang mga dipples at kamay nila rito. Ang soft at ang pula ng mga ito.

"Ohhh heto na. Baby, magpahinga ka ahhh wala kang tulog ehh." Sambit ni Eya sa'kin. Agad ko namang ininom ang juice. Ilang sandali pa lang ay nakatulog na rin ako.

Kinabukasan naligo na ako para pumunta ng company. And I will be planning to buy a plane. Dahil ito ang pangarap namin ni Eya. Gagamitin ko ito sa kasal namin, isang linggo nalang kasi bago ang kasal. Nandito ako sa kompanya namin, attending some appointments. By tomorrow ay on board ko na naman.

*One fine day*

"Good Morning, Captain Mendez." Bati ng Secretary ko. Tumungo na agad ako sa airplane at sumakay sa eroplano dahil isang oras nalang ililipad ko na mga pasahero ko. Ang sarap sa feeling to become a captain pero nakakalungkot din kase hindi ko makasama ang pamilya ko.

But I will still give my best para sa kanila dahil responsibilidad kong alagaan at bigyan sila ng magadang buhay. Ang flight namin ay patungong Paris. Kaya nag-iisip ako kung anong puwedeng ipasalubong sa kanila dahil dalawang araw kaming magstay doon at pagkatapos ay lilipad na naman papuntang Australia. Being a captain is not easy. You have to sacrifice yourself just to reach the target destination.

"WELCOME TO PARIS!" Nagpahinga muna ako rito sa loob habang lumalabas na ang mga pasahero. Pagkatapos ay ipinark ko na ito. Naglibot na ako kung ano ang maipapasalubong ko sa kanila. At saktong may mga soveigners dito.

Today is our home coming. Babalik na ako sa Pinas dahil sa pren-up ng wedding namin. I am having a rough and hectic time. Kaya naplanohan ng asawa ko na ipostpone ang wedding kase parang naubusan kami ng oras. Pero 'di ko kayang isuko ang mahalagang araw na 'yun. The show must go on because by saturday 3 days from now wedding day na namin.

"Babe, excited na akong iharap ka sa diyos." I said while holding her soft hands.

"Kumalma ka nga lang d'yan. Tatlong araw pa 'yun at saka magfucos muna tayo sa pren-up. Ang gwapo mo talaga. Pakiss nga." Agad ko namang hinalikan si Eya. Ang sarap ng mga labi ng asawa ko.

"PEFFECT COUPLE! AYIEEE" Sigawan ng mga tao rito.

Natapos narin ang photoshoot namin ay nagpahinga muna kami. Naka-uwi na kami rito sa bahay namin. Agad akong tumungo sa refrigerator at kumuha ng chocolate.

"Want some?" Sabay abot sa kanya ng tobleron at pumatong siya sa'kin. "Babe I feel your junjun, tumitigas siya." Natawa ako nang mabigkas niya ang salitang iyon.

"Parang hindi naman kita asawa. Tsaka ang sarap mo ehh." Sabi ko sa kanya at humarap sakin.

Mas lalo pa itong tumayo nang himas-himasin niya ang legs ko. Ughh ang sarap parang gusto ko ng magparaos ngayon.

"Sa honeymoon na natin gawin iyan. Oppss, paalala, bawal kang magjakol dahil sa sabado na ang kasal natin gusto ko marami kang mailabas." Putang*nang asawa 'to, napaka green minded. Hahaha

"Oo, ilan gusto mo isang baso? Nakayanan ko nga ang apat na rounds sa bar ehh." Pagmamayabang ko sa kanya at ito naman ang ikinagalit niya.

"Hindi joke lang. Siyempre ikaw lang asawa ko ehhh tsaka don't mind them." Ani ko.

WEDDING DAY! The day has come. Prepared na lahat ng bisita and  also my family. Ipinaghiwalay kami ng asawa ko kaya narito ako ngayon sa opisina ng kompanya ko. Tapos na akong magmake-up as in tapos na lahat. Today I will be driving my own plane. I will use this papunta sa simbahan.

Tinawagan na ako rito dahil magsisimula na raw ang kasal so I quickly drive my plane now. I can't wait to say yes.

Eya's Point of View

Flowers were so aesthetic. Visitors are so lovely wearing with their expensive dresses. The door was opened so I walk slowly kasabay ang beat ng togtog.

But

Kurt

Did not showed up.

"EXCUSE ME, KURT HAD A PLANE ACCIDENT!" The commentator announces.

| END OF CHAPTER 2 |