Love Affliction ✓

Chapter 16

Chapter 16: Property

Eya's Point of View

My minds started to create doubts. I wondered about what things may come next. Especially, when that old woman have told me to rest. At this time I am still clueless. I haven't got a clue. Ano ba kasi ang ibig niyang sabihin? My hands were place in my head due to great curiosity stuck in my mind.

Tumayo ako sa aking higaan at pumunta sa malaking salamin malapit dito sa cr para tignan ang aking sarili. I've been thinking that phrase which continue sucking my mind. May masamang balak kaya ang matanda sa'kin? Papatayin kaya niya ako? Oh no no hindi pwedi itong mangyari. I have family, I should find them as soon as possible. I won't let that old woman lock me up here. Ngayon pa lang hahanap na ako ng paraan.

"Please God help me get myself out of here. Kailangan ako ng pamilya ko ngayon." Itinaas ko ang ulo ko at tumingin sa ibabaw habang lumibot-libot dito sa kwarto.

I tried to shatter the glass windows in this room but it was quite hard to destroy. Ilan ng mga gamit ang ginamit ko pangpokpok pero hindi pa rin tumalab ito. This window isn't what you are thinking na sliding window lang but this is a whole window and there's no hole o pintuan.

At the door? Bakit kaya hindi ko ito naisip? Wait, I will not do this baka kase makita nila ako. Pero pwede namang subukan in a cautious way. Fuck wala na akong ibang choice but to escape in this hell room. I walk leisurely towards the door and open it gently.

"Ouch!" I shouted when I suddenly fell. Nauntog ako rito sa sahig nang may bumukas ng pinto.

"Oh heja, I'm sorry I didn't mean to do that. I'm about to open the door dahil iche-check na sana kita kung nakapag-prepared ka na ba for tonight's event." I rolled my eyes nang marinig ko ang paliwanag niya.

This old woman doesn't have respect. Hindi ba niya alam na sarado ang pinto? Is she blind? Nakakarindi na 'to. How I wish I became unrespectful and merciless too. Kasi kung sasadyain, kanina ko pa nasakal at napatay 'tong matandang ito lalo na't kami lang dalawa rito sa kwarto. Hindi naman kasi ako ganoon kasama.

Pinagpag ko ang puwet ko at saka tumayo. Hindi ko inabot ang kamay niya because I can stand by my own. Tumungo nalang ako sa kama upang umupo muli dahil sa malakas ang pagka-untog nito.

"Are you okay?" She's so ironic. Sa tingin kaya niya okay lang ako matapos niyang binuksan ang pinto na siya namang dahilan ng pagkauntog ko? May pagka-bobo rin 'tong matandang 'to.

"I have here a dress. Ito 'yung susuotin mo ngayon. Here's also your sandals since you look stunning naman hindi na kailagan ng huge renovation on your body. All you have to do is take a bath, have some light make ups on your face and lastly magpaka-busog ka." I repeated after every single words she had spoke. Naiirita ako sa mukha ng matandang ito.

"Sinusumbatan mo ba ako?" Hindi ko mapansin na naririnig pala niya ang mga sinasabi ko. Since galit ako why don't I try to mock her.

"Hoy matanda! Pwede ba pakawalan mo na ako rito. Nag-aaksaya ka lang ng oras mo." Napabaluktot ako rito sa aking kinatatayuan nang sinuntok niya ang tiyan ko.

"Ar-aray." Paputol-putol kong giit. Ang sakit niyang manuntok pero hindi ko ito papalagpasin. She should pay for what she had done.

Hindi ko napigilan ang galit na sumanib sa sarili ko nang masakal ko ang matanda. Galit na galit akong sinasakal siya habang kinakagat-kagat ang mga ngipin ko dahil sa nanggigil ako sa kanya.

"You don't know me. I can kill you if I want to. Ngayon papatakasin mo ba ako o hindi?" Hindi ko pinigilang ang sarili kong sakalin siya. Hindi ko ito tatan-tanan kapag hindi siya sumang-ayon sa mga sinasabi ko.