SHADOW

SHADOW 12

'ကိုယ်လည်းအခုမှ​ရောက်ဖူးတာ'

'ကိုယ်တို့တူတာ​တွေများတယ်​နော်  ၊  ​နောက်ထပ်တူတာ​တွေဘာ​တွေများထပ်ရှိနိုင်​သေးလဲမသိဘူး'

ထိုစကားလုံး​လေး​တွေကိုကြား​ယောင်ရင်း​ကောင်​လေးနိုးထလာသည်  ။  နဖူး​ပေါ်လက်တင်ရင်းပြုံးသည်  ။  မျက်နှာကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ပြီးပြုံးသည်  ။  ​ဘေးနားက​ခေါင်းအုံးကိုလှမ်းယူပြီးဖြစ်ညှစ်ကာရယ်​နေသည်  ။  အိပ်ရာ​ပေါ်မှာလူးလိမ့်​နေသည်  ။  ​ကောင်က​လေးကအရမ်းသ​ဘောကျ​နေသည်  ။  သူဒီအသက်ဒီအရွယ်​ရောက်မှတိရိစ္ဆာန်ဥယျာဥ်ကိုပထမဦးဆုံး​ရောက်ဖူးတာပါလို့​​ပြောလိုက်ရတဲ့အချိန်သူအရမ်းရှက်သည်  ။  ဒါ​ပေမဲ့တစ်ဖက်က​ကောင်​လေးကလည်းသူနဲ့အတူတူပဲဆို​တော့  စိတ်သက်သာရာရပြန်သည်  ။  ​ကောင်က​လေးဖုန်းကိုယူကြည့်လိုက်သည်  ။  နံနက်၆နာရီတိတိဖြစ်​နေသည်  ။
သူ့အ​ပေါ်မှာလွှမ်းခြုံထားတဲ့​စောင်ကြီးကိုသူဖယ်ပစ်လိုက်သည်  ။
သူ့ဆံပင်​တွေကိုထိုးဖွရင်း​ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်  ။

"သားငယ်​ရေ  ပါပါးရုံးသွားပြီ​နော်  ၊  ​ရေကိုအကြာကြီးစိမ်မ​နေနဲ့  ၊  ရာသီဥတုကအရမ်း​အေးတယ်"

"ဟုတ်ပါပါး"

​ရေထဲမှာစိမ်​နေရင်း  ​ကောင်​လေးသူ့ရဲ့​မေ​မေအ​ကြောင်းကို​တွေးမိသည်  ။  သူ့ကိုမနှစ်သက်လို့သူမကြာခဏသွားချင်​သော်လည်းသူ
မသွားခဲ့  .... ။  မာမား​နေမှ​ကောင်းရဲ့လားဆိုတာသူစိုးရိမ်မိပြန်သည်  ။  ဟိုတစ်​ခေါက်​ရောက်တုန်းက​တော့မာမားကျန်းမာပါတယ်  ။  သူအစိုးရိမ်လွန်​နေလို့ဖြစ်မှာပါ​လေ  .....  ။  ​ကောင်က​လေးယူနီ​ဖောင်းအပြာနု​ရောင်ဝမ်းဆက်က​လေးကိုဝတ်ဆင်ပြီးအခန်းထဲမှထွက်လာသည်  ။  မနက်စာမုန့်​တွေကိုပါးစပ်ထဲအမြန်ထိုးသွပ်ပြီး​ကော်ဖီတစ်ငုံ​သောက်ကာ  အ​ပြေးထွက်သွား​တော့သည်  ။  ကြီးကြီးတို့​တောင်သူ့ကိုလှမ်း​အော်လိုက်ချိန်မရ  .....  ။  သိပ်မကြာဘူး  ​ကောင်​လေးပြန်ဝင်လာတယ်  ။

"ကြီးကြီး  မုန့်က​လေး​တွေကိုဘူး​လေးနဲ့ထည့်သွားလို့ရမလားဟင်"