I'm courting my geek Professor [PUBLISHED BY VIVA PSICOM]

Author's Note + Chapter XXXIV [Slight LQ~]

Author's Note--

First of all, it's up to you kung babasahin nyo to. I just want to open up something to all of you.

I'll be straight to the the point. Alam kong ang iresponsable ko, ang panget ng mga gawa ko,  puro lang kalokohan ang laman ng sinusulat ko but still you voted for it kahit di naman deserving, antagal kong mag UD, walang patutunguhan yung story... at higit sa lahat wala akong kwentang author. Hindi ako nagpapaawa or what, sinasabi ko lang yung totoong nakikita ko sa sarili ko. And because of these, I do accept criticisms. You may comment all you want na ang iresponsable ko kasi andami kong sinimulang stories tapos di ko pa tinatapos. You can comment na ang panget ng UD ko, na sana gandahan ko naman. You can comment na walang kwenta story ko. I'm fine with it basta ayusin nyo lang ang pagkakasabi PLUS get the RIGHT TIMING.

Guys, I'm depress right now na kulang nalang ng signal para magbigti ako. -.- Kaya naman, wag nyo munang dagdagan ok? I KNOW na ang iresponsable ko for starting many stories, tapos isa pa lang ang natatapos. Sorry kung ganun. Sorry sa katangahan ko. 

Sorry pero nabwiset lang talaga ako ngayon. Gusto ko na ngang patayin sarili ko dahil sa mga nangyayari sa buhay ko, may lecheng makikita pa ako sa fb, tas eto na naman?! Da eff lang!

Kaya please. If you want to CRITICIZE me, or even INSULT me (ayus lang sa akin -.-)... ayusin ayusin nyo ang way ng pagsasabi plus find the right timing. Yung tipong pag nabasa ko message o comment nyo, di ko maisipang magpakamatay nalang dahil sa sobrang gulo na ng buhay ko. Ok? 

Btw, SALAMUCH sa inyong lahat na nagbabasa netong ICMGP~ Saranghae ♥

__forbiDDen30__

 

 

**~**

 Chapter XXXIV--

 

“Pwede kitang isumbong kay--” Binagsak ko ang glass of juice na iniinom ko na syang dahilan na paglingon ng mga tao dito sa restaurant sa table namin.

“Bakit?! Sya ba nagpapa-aral sa akin? In the first place, iniwan nya naman ako dba? So basically, nung una pa lang … wala na syang pakialam sa akin. She wouldn’t mind even if sabihin mo sa kanya kung anong mga kalokohan ko dito sa Pinas.” Tsk! Wala nga syang karapatang malaman na buhay pa ako eh. Yung batang iniwan lang nya for a f*cking reason na di ko alam kung ano.

“She’s still our mom, sis…” Mapang asar na naman ang tono ng boses neto -.-

“YOUR mom, NOT mine.” pagkaklaro ko without minding my tone.

With what I just said, baka masabi ng iba na parang ang UNGRATEFUL ko naman sa kanya. Oh well, tama kayo! Ungrateful nga ako cause kung ako papipiliin... Sana pina-abort nya nalang ako kesa iwan kung saan, not even thinking kung may kukupkop sa akin. Bwiset sya! Pano kung di ako nakita at kinupkop ng pamilya ng mga Lisondra? San ako ngayon? Nasa lansangan?!

Oo, ampon ako. And that's what I knew five years ago.

“Still hasn’t change huh?” Kinagat nya ang pizza na hawak hawak nya na di pa rin inaalis ang tingin sa akin … tingin na halatang natutuwa pa sa reaksyon ko. “Ayaw mo talagang ipaalam na buhay ka? Magiging masaya yun.” Sabi pa nya while licking the sauce on his finger.